Trollolo fyrir 15 árum Fjöldi lestra: 513

Lífið og trú (Spurningar til trúaðra og vantrúaðra)

Fyrir stuttu hugsaði ég með mér hve óskaplega gaman það væri að vera trúaður og hve óskaplega fallegt það myndi vera ef það væri eitthvað eftir dauðann.

Pældi í því hve mikið ég hefði viljað fæðast í litlu þorpi eins og móðir mín og vera bara einfaldur sveita'lúði' sem trúir á guð eins og allir þar. Ég get bara ekki logið af sjálfum mér.

En ég er búinn að vera að velta þessu mikið fyrir mér og komst að því í rauninni vil ég frekar að lífið endi og tilvist mín endi heldur en að það sé framhaldslíf.

Framhaldslíf er í rauninni óhugnanlegur hlutur fyrir mér og ég uppgötvaði það aðeins í þessari viku.

Hvað ætti maður að gera upp í himnaríki? Chilla og gera það sem manni finnst skemmtilegt eins og maður gerir í tilverunni?

Mín skoðun af tvennu neikvæðu, engin tilvist og eftirlíf, þá er fyrri kosturinn skárri.

Trúað fólk:

Hvað ætlið þið að gera upp í himnaríki? Haldiði að þið fáið ekki leið á því eftir 10³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³ ár? Og 10³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³³ ár eftir það *og held endalaust áfram*.

Viljið þið lifa að eilífu í himnaríki og aldrei enda tilvist ykkar?

Finnst ykkur ekki óhugnanlegt þegar kemur að því að lifa að eilífu upp í himnaríki? Eða finnst ykkur það bara falleg hugsun?

Eruð þið hrædd við dauðann?

Mynduð þið vilja að tilvist ykkar myndi enda eftir þetta líf? (Frekar obvious svar, læt þetta samt fljóta með)

Hver er skilgreining ykkar á að deyja? Ég skilgreini dauða þegar tilvist manns endar, ég kalla það ekki dauða ef maður er enn lifandi eins og þið eruð samkvæmt ykkur eftir líf ykkar á jörðinni.

Trúleysingjar:

Væruð þið til í að það væri líf eftir dauðann og tilvist ykkar myndi vara að eilífu?

Eruð þið hrædd við dauðann?

1. Nei
2. Ágætlega hræddur

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=PvAEJi3sRuY

i_-____________________u

Trollolo fyrir 15 árum

Ógéðslegi bæta við takki:

(Spurningar til trúaðra og vantrúaðra)

Er ekki alveg viss hvort þetta sé rétt. Ef þetta er vitlaust afsaka ég það og vona að það fari ekki fyrir brjóstið á neinum. Trúaða og vantrúaða w/e

i_-____________________u

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Mér finnst himnaríki ekki bara vera einhver einn staður. Það getur verið hvað sem er og það er örugglega skemmtilegt þar :Þ ég hef samt ekki neinar fastmótaðar hugmyndir eða væntingar.

Ég er ekki hrædd við dauðann en ég er heldur ekkert hrædd um að komast ekki upp í himnaríki.

Dauðinn er bara þegar hjartað stoppar og heilinn hættir að virka. Þá trúi ég að það fari svolítið eftir því hversu tilbúinn þú varst til þess að deyja hvort þú farir strax “til himna” eða ekki. Ef þú þarft að klára einhver mál þá ráfaru um getur orðið svona böggandi draugur ef þú kemst ekki út úr þessu, finnur ekki hvað það er sem þú þarft að sættast við, hvern þú þurftir að kveðja os.frv.

En ég verð samt að segja að mér finnst það ofboðslega kjánalegt eitthvað að sjá þetta svona á blaði, þetta eru bara hugmyndir sem ég hef haft um dauðann síðan ég var lítil og hef aldrei sett þetta svona niður, eða ég pæli eitthvað í þessu dags daglega yfir höfuð.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

enn þegar þú ert að tala um endalausan tíma, þá færðu leið á öllu á endanum.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Maður tekur þá bara að því þegar þar að kemur. Fáum við ekki leið á lífinu hérna stundum? :)

Fyrra álit

zreamer fyrir 15 árum

Og þegar þú ert búin að gera allt ætlaru bara að láta þér leiðast að eilífu? Frekar vil ég að það sé ekkert eftir dauðann..

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Ég ætla nú ekki að eyða lífinu í það að hafa áhyggjur af þessu.

Himnaríki er bara það sem þú vilt að það sé, og ég ætla að hafa gaman en ekki láta mér leiðast. Ef þú ert svona viss um að þér eigi eftir að leiðast þá á þér pottþétt eftir að leiðast.

Fyrra álit

zreamer fyrir 15 árum

Ég er viss um að ég verð dauður og það verður ekkert eftir því, eins gott að það rætist.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

Ég held að það sé líka bara svolítið þannig.

Fyrra álit

SinSin fyrir 15 árum

Ég vona að það sé ekkert eftir dauðann. Þá væri allavega friður í fyrsta skipti í lífi mínu (ég veit, ég væri dauður en þú veist).

Let me in, I’ll bury the pain

Fyrra álit

smeppi fyrir 15 árum

Er það þá ekki bara himnaríki?

indoubitably

Fyrra álit

SinSin fyrir 15 árum

Alls ekki.

Let me in, I’ll bury the pain

Fyrra álit

Thor fyrir 15 árum

Hér er ég sjálfur trúlaus, en ég býst við því að himnaríkið sem trúaðir hafa hugsað sér sé einhverskonar endalaus hamingja bara.
Sem sagt þú þarft ekki að gera neitt þar, þú bara ert glaður endalaust.

Og til að svara þér þá er ég ekki hræddur við dauðan sjálfan, en að sjálfsögðu er ég hræddur við að hann komi of snemma og ég fái ekki að nýta mér þetta líf til fulls.

Nýju undirskriftar reglurnar sökka

Fyrra álit

gamligrimmi fyrir 15 árum

Ég hugsaði þetta einmitt um daginn. Nema að þá var þetta endalaust líf, en ekki eftirlíf.
Fór að ræða þetta við félaga minn. Hann kom með nokkuð gott svar þegar ég spurði hann hvað hann myndi gera eftir að hann hefði gert allt sem hægt væri að gera í heiminum milljón sinnum. “Æi baaara, kíkja í sund eða eitthvað”.

Þá fór ég að pæla, kannski, vegna þess að við erum mennsk og gölluð, myndum við aldrei fá leið á því að gera hluti aftur og aftur, gefið að það væri nógu langt bil á milli þeirra.

Fyrra álit

TheySeeMeTrollin fyrir 15 árum

Ég er sammála þessu svari.

Atheists believe in the Goddess Athe, who is wise and powerful beyond measure. They are some of the most religious people in the world.

Fyrra álit

Geitamjolk fyrir 15 árum

Ég hugsa bara eiginlega ekkert um þetta, ætli þetta komi ekki bara í ljós þegar maður drepst. En þegar ég var lítil ímyndaði ég mér alltaf þannig að maður væri dáinn og færi upp í skýin (ekki samt himnaríki) og færi í röð og svo drægi maður svona miða eða e-ð upp úr poka og á miðanum væri nýja lífið manns, og þá færi maður aftur til jarðarinnar og lifði nýju lífi. hehe

Fyrra álit

sabbath fyrir 15 árum

Viljið þið lifa að eilífu í himnaríki og aldrei enda tilvist ykkar?

Trúi því ekki að maður verður endalaust í himnaríki. Frekar að maður endurfæðist.

Fyrra álit

Saidin fyrir 15 árum

Og hvað fær þig til að halda það?

Fyrra álit

sabbath fyrir 15 árum

Mig minnir til dæmis að hindúar trúi þessu, og finnst þetta vera það raunhæfasta.

Fyrra álit

Saidin fyrir 15 árum

Þetta var smá absúrd setning því þú veist alveg hver ‘raunhæfi’ möguleikinn er :)

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

1. Ég veit ekki hvort maður neyðist til þess að vera í himnaríki endalaust, en ég er nokkuð viss um að það sé frekar svalur staður. Þegar ég hugsa “himnaríki” þá hugsa ég ekki “staður uppi á skýi þar sem Guð situr í risastóru hásæti og stjórnar heiminum eins og strengjabrúðu”. Ég veit ekki hvernig himnaríki er en ég get ímyndað mér að það sé frekar svalur staður.

2. Nei, í rauninni ekki. Væri samt svolítil eftirsjá af því ef ég skyldi deyja ungur en ég er ekki hræddur við dauðann.

3. Ég bara veit það ekki enda skiptir persónuleg skoðun mín engu í þessu máli.

4. Dauði = þegar tilvist manns lýkur.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 15 árum

fuck á einhver þetta lag?

Fyrra álit

Freeskier fyrir 15 árum

Himnaríki er staður þar sem þú ert hamingjusamur endalaust, svona sirka. Þannig ég get ekki ímyndaðmér að ég myndi fá leið á því að vera hamingjusamur.

En ég er trúlaus þannig það gildir ekki. Svarið við spurningunni þinn: Ég er ekki hræddur við dauðann sjálfan en ég er skíthræddur við óendanleikan sem fylgir honum

Burn the Louvre,” the mechanic says, “and wipe your ass with the Mona Lisa. This way at least, God would know our names

Fyrra álit

erfid fyrir 15 árum

Ég er trúlaus og ég trúi ekki að það sé neitt eftir dauðann, enda hræðir tilhugsunin um “eilíft líf” mig mun meira heldur en huggar mig. Ég er ekki hrædd við dauðann þannig séð, mig langar auðvitað ekkert að deyja en come what may..

nei

Fyrra álit

TheySeeMeTrollin fyrir 15 árum

Já, ég væri feitt til í eilífa tilvist. Þegar maður lærir að lifa í núinu og njóta litlu hlutanna skiptir tíminn engu máli lengur. Svo gæfi það manni líka tækifæri á að viða að sér fáránlegu magni þekkingar, þróa pælingar sínar út í hið óendanlega og verða geðveikt góður að teikna. Shit would be so cash!

Aftur á móti finnst mér dauðinn freaky tilhugsun, og reyni að leiða hugann sem minnst að honum.

Atheists believe in the Goddess Athe, who is wise and powerful beyond measure. They are some of the most religious people in the world.

Fyrra álit

Trollolo fyrir 15 árum

Well vandamálið með að lifa að eilífu er að það er þangað til að mannkynið myndi eyða sér sem gæti verið alveg niður í 100 ár.

En þó að ég myndi lifa að eilífu myndi ég samt vita að dauðdaginn myndi koma einhverntíman.

Að eilífu = Óendanlegt

Einhverntíman í óendanleikanum myndi maður deyja, no matter what, ódauðlegur eða ekki þá kemur dauðadagurinn einhverntíman.

En já ég hef verið obsessed með að lifa að eilífu og hef skrifað margar tilgátur og hugmyndir frá ímyndunaraflinu til þess að komast nær því og trúi ég að það sé einhver erfðafræðilegur lykill að eilífi.

Þykir mér þó fallegri hugmynd um að endurfæðast, semsagt með vísindum en hef þó ekki komist langt með hvernig það virkar.

“Imagination will often carry us to worlds that never were. But without it we go nowhere.”

i_-____________________u

Fyrra álit

TheySeeMeTrollin fyrir 15 árum

Já, ég veit að á endanum myndi maður lílega hætta að vera til, en það væri gaman að fá að margfalda líftímann. Eða eiga backup af sér ;)

Gaman samt að fá þig aftur á huga, þetta var orðið frekar dull pælingalega séð :P

Atheists believe in the Goddess Athe, who is wise and powerful beyond measure. They are some of the most religious people in the world.

Fyrra álit

Trollolo fyrir 15 árum

Þakka þér kappi. Gaman að vita að einhver metur mig í einhverju, sweet.

i_-____________________u

Fyrra álit

TheySeeMeTrollin fyrir 15 árum

Np mate :D

Atheists believe in the Goddess Athe, who is wise and powerful beyond measure. They are some of the most religious people in the world.

Fyrra álit

vitringur fyrir 15 árum

Eins og er þá er ég ekki hræddur við dauðann, ég er ekki í lífshættu eins og er :)

En það væri fínt að lifa af eilífu á fullkomnum stað. Ef hann er fullkominn þá ætti maður aldrei að fá leið á honum.

Við erum alheimurinn, vaknaður til vitundar um sjálfan sig

Fyrra álit

SigmarSexy fyrir 15 árum

Væri til í að endurfæðast.
Án nokkurrar vitneskju um að ég sé að endurfæðast.

THERE'S NO ESCAPIN'

Fyrra álit

Saidin fyrir 15 árum

Hvað varðar það ‘þig’ þá?

Ef þú ‘veist það ekki’ þá er þetta ekki ‘þú’. Þú gætir alveg eins sagt ‘ég væri til í að sjá Jón Jónsson endurfæðast því meðvitund þín og þarafleiðandi þú er alveg jafn dauð fyrir honum og þessari ’endurfæðingu' þinni.

Já þetta var mikið af kommum.

Fyrra álit

SigmarSexy fyrir 15 árum

Það varðar mig ekkert þannig séð það mikið nema ég nenni bara ekki að fíflast uppi í skýjunum í fimmskrilljónþúsundfrilljón ár, og bara miklu þægilegri hugsun heldur en að bara ekkert.

THERE'S NO ESCAPIN'

Fyrra álit

Saidin fyrir 15 árum

Haha, pælingar sem ég var alveg að missa mig yfir í níunda bekk.

Tilhugsunin um ‘ekkert’ að eilífu er mér svo torskiljanleg og hræðileg að í þau örfáu skipti sem ég hugsa um hana fæ ég eitthvað sem líkist örugglega kvíðaköstum (er mjög langt frá því að vera stressaða týpan). Ég hugsa bara ekki um dauða minn og á frekar auðvelt með það (heili mannskepnunnar er interestingly enough hannaður til þess að halda sig frá að hugsa um dauðann með ákveðnum efnaboðum), ég veit eiginlega ekki hvað ég að segja meira um það.

En já, ég held að frá okkar sjónarhorni núna (semsagt lifandi) þá er ‘eitthvað’ að eilífu í flestum tilfellum betra en ‘ekkert’ að eilífu. Þegar við erum á annað borð dauð er okkur örugglega bara sama.

Það er einfaldlega bara ekki neitt sem bendir til þess að það sé ‘eitthvað’, við erum bara sameindir sem eiga eftir að brotna niður og endurraðast nákvæmlega eins og allt annað í kringum okku

Fyrra álit

franur fyrir 15 árum

Ég held að maður verði ljós eftir dauðann og guð og himnaríki sé ljós.

Lífið er aðeins vegur sem leiðir til dauða.

Fyrra álit

Saehrimnir fyrir 15 árum

Ég er trúlaus. Ég er smeykur við dauðann að vissu leiti, það hræðir mig að einhverntímann muni tilvist mín og öll vitneskja sem henni fylgir muni hverfa. En annars er það líka frekar róandi tilfinning að ég muni ekki lifa að eilífu. Myndi ekki hafa neitt á móti því að lifa með mannkyninu til endaloka, en eftir það væri bara downhill. Held að margir trúi á guð einfaldlega vegna þess að þeir eru ekki nógu sterkir til að sætta sig við það að þeir muni deyja og þeir muni aldrei sjá látna ástvini aftur. Með trú er í raun hægt að blekkja sjálfann sig til að sigrast á þeirri sorg sem því fylgir að missa mikilvægann aðila í lífinu. Ég kaus frekar að nota rökhugsun og gáfur í stað fyrir blindandi trú og heimsku.

Bætt við 9. desember 2009 - 09:13
Það sorglegasta við þetta er líka hversu margir lifa lífinu sínu á gleði og spennu snauðann hátt bara til þess að finna síðan fyrir þessari gleði þegar það deyr, þetta fólk lifði í himnaríki og helvíti á sama tíma og áttaði sig ekki á því og dó svo og enginn mun muna eftir góðverkunum og öllum er skít sama hvort þeir slepptu því að drekka, dópa og ríða. Þeir einfaldlega neituðu sjálfum sér um lífins gæði, til að vonast eftir einhverju betra seinna.

Andhrímnir lætur

Fyrra álit

aldreiaftur fyrir 15 árum

Eruð þið hrædd við dauðann?

Nei.

That's what niggas do.

Fyrra álit

Tilveran

Tilveran

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Korkar - Almennt

Lífið og trú (Spurningar til trúaðra og vantrúaðra)

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi