damn, ég feila stundum þegar ég er bakaður
Allir hasshausar. Og ég reyki ekki hass. Þetta kallast gras. Ég labba ekki inná bar og sest hliðiná einhverjum herramanni að sötra “mjöð” og segi: “Hva, bara alltaf í viskíinu?”. Nei, þetta er fáfrótt og þröngsýnt. Og eftir 100 skipti að því þá held ég að bjórmaðurinn yrði orðið svoldið pirraður. Gefðu anorexískri gellu kannabis og horfðu á hana hamast á hlaðborðinu. Gefðu Snæbirni smáís ganja og horfðu á hann… sofa, örugglega í fyrsta skipti síðan hann seldi sál sína, gefðu krónískum þunglyndissjúklingi icky-sticky og horfðu á hann sleikja lífsins píku og biðja um ábót. En hvað gera mennirnir sem reykja ekki gras? Þeir taka sig saman og fremja löglegt landráð! Hvernig er það hægt? Og þeir komast upp með það með nokkrar slettur á veggjunum. Æ,æ… afhverju er enginn búinn að safna saman hópi og framkvæma borgaralega handtöku og síðar meira borgaralega aftöku, til að sýna hvað gerist þegar þú eyðileggur líf? Þegar þetta gerist þá skal ég hætta að gras.
Aktu-taktu typpið á mér tík.
Let me in, I’ll bury the pain