það er erfitt að svara sko það er ákveðinn plús í að hafa aldrei séð þá veit maður svona nokkurnveginn ekki hverju maður er að missa af en hins vegar ef að maður missir sjónina þá hefur maður séð heiminn og getur haldið í minninguna
Eflaust er mun erfiðara að sætta sig við það að hafa eitt sinn haft sjón en misst hana. Þess vegna fyndist mér það líklega verra. Sá sem hefur verið blindur frá fæðingu gæti hins vegar verið á öðru máli og sagt að það sé betra að hafa þó fengið að njóta sjónar einhvern tímann.
blint fólk er kannski ánægðara en við, svo margt slæmt sem þau sjá ekki, plús það að vera svo sérstök og hafa svo örðuvísi reynslu af lífinu er líklega betra en að vera með sjón
Ég er sammála fyrsta ræðumanni Ég held að það væri líka bara of sárt að hafa verið með sjón og missa hana. Hætt að geta séð andlitið á barninu þínu þegar að það brosir o.fl
Vá ég var einmitt að tala um þetta við vinkonu mína.. Við komum að þeirri niðurstöðu að það sé aðeins verra að hafa misst sjónina, því þá veistu að hverju þú ert að missa af og saknar þess að geta séð, en svo auðvitað er það þannig að þeir sem fæddust blindir hafa aldrei séð neitt sem er mjög sorglegt líka.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..