ég læri ekki ég veit hluti

ef ég er að fara í tungumálapróf þá eyði ég deginum í að lesa,skrifa og tala tungumálið og fletti upp öllum orðunum sem ég skil ekki. ef það er málfræðipróf þá nota ég sömu taktík og í öllum öðrum prófum: lesa það aftur og aftur þangað til að það festist í hausnum á mé

Ég er bara svo gáfaður að ég þarf ekki að læra. Ég fæ hvort eð er alltaf 10.

eg laeri ekki, nenni thvi ekki

Ég poppa bara einum köldum og læt Guð sjá um afganginn.

Mæti í tíma og skila verkefnum. Les svo glósur frá kennara fyrir prófin.

öm með tungumálin þá finnst mér gott að tengja orðin við eitthvað, æj frekar erfitt að útskýra hvernig hehe. En ef það er jarðfræði eða íslenska (ég veit það er líka tungumál) eða eitthvað svoleiðis þá finnst mér gott að lesa yfir og glósa allt sem ég er ekki klár á og skrifa það svona snyrtilega upp í word

Að læra stíft fyrir próf er ofmetið. Maður á að læra jafnt og þétt yfir önnina og lesa síðan létt yfir efnið fyrir próf, borða vel, sofa vel og slappa af.

ég er rebel og læri ekki fyrir próf

Ég kenni vinkonu minni sem er slow.

les söguna ef þetta er bókmenntapróf, annars bara meh

Læri ekki og fell.

Mæli ekkert sérstaklega með því samt.

Beisiklí thad sem noproblem sagdi, en yfirleitt fer madur yfir sýniprófin líka, sjá hvernig manni gengur.

læra, fyrir ensku?

hohohohohoho

glósa.. næ að muna flest allt, ef ég bara skrifa það niður
svo les ég stundum yfir glósurnar ef ég hef tíma..

Skrópa aldrei og fylgist með í tímum. Það sem kennarinn lagði mesta áherslu á kemur oftast á prófum.
Læri á hvað kennarar leggja áherslu á og hvernig þeir vilja svörin, t.d. er einn sem vill bara svör beint uppúr bókinni annars er það rangt, annar sem hvetur mann til að nota okkar eigin orð og gefur stig fyrir skilning -> getur fengið hálfan fyrir dæmi þó útkoman hafi verið röng (stærðfræði) svo lengi sem útreikningarnir eru réttir.

Fer aðeins yfir glósur/glærur sem kennarinn setur á netið ef ég tel mig ekki vera að fara að ná áfanganum.

Ég samt geri frekar sjaldan verkefni og svoleiðis.. langar að prufa að taka eina önn þar sem ég legg einhvern metnað í námið.

Ég bara les það sem ég á að lesa og skoða eithver verkefni sem ég er búinn með. Geri yfirleitt aldrei neitt nema bara lesa nema fyrir stæ og eðl og þannig fög. Það hefur reynst mér nógu og vel því ég er með svona lím heila þar sem ég man það sem ég les.

Hef meirað segja oft farið í stæ skyndipróf og bara lesið yfir efnið og sýnidæmi og gengið bara mjög vel.

maður lærir ekki undir ensku próf… allavega ekki í grunnskóla
ég allavega horfi á svona 3-4 friends/desperate housewives þætti með enskum texta og ef ég finn eitthvað orð sem ég skil ekki spóla ég til baka og breyti í ísl. texta og glósa orðið svo niður og kannski les það yfir nokkrum klukkutímum seinna til að gá ef ég man það

Skrifa þetta allt saman í hendina og kem fyrir miðum bak við spegilinn á klósettinu.

Stundum les ég svörin inn á ipodinn minn.

Ég legg virkilega hart að mér við lærdóminn.

tek eftir í tímum, og man það

Prófatíminn er uppáhaldstíminn minn. Það er frítími :)

En annars, fara yfir allt einu sinni.
Staf fyrir staf ef það er einhver ljóðafræði eða saga. Lesa létt yfir raungreinar.
Lesa yfir dæmi í stærðfræði til þess að gá hvort maður sé með þau á hreinu, og ef ekki þá reikna nokkur þeirra.

Lesin stærðfræði …. pfff, aldrei getað skít í henni. lesa yfir reglur einu sinni

svo bara kick'n back and relaxamophy

Þessi aðferð kann að hljóma undarlega en hún hefur hjálpað mér oftar en ekki. Kennarinn minn í ÍSL 303 sagði okkur frá nemanda sem ætlaði sér að svindla á lokaprófi með því að einfaldlega glósa allan helvítis áfangann á eitt A4 blað. Hann náði sumsé að koma öllu efninu úr áfanganum á eitt blað með því að skrifa bara nógu andskoti þétt og smátt. Kennarinn mældi náttúrulega ekkert sérstaklega með því að við svindluðum á prófinu en taldi að þetta væri sennilega sniðug aðferð til að læra undir prófið.
Þannig að ég ákvað að kýla á það, og reyndar komst áfanginn ekki fyrir á einu A4 blaði heldur þremur en þetta bara svínvirkaði. Þegar maður er í einhverri þráhyggju að reyna eftir fremsta megni að skrifa eins mikið af glósum og maður getur á svona lítið svæði, þá nær þetta allt að festast alveg furðu vel í höfðinu á manni, eða allavega mínu, það fer náttúrlega algjörlega eftir hverjum og einum hvaða aðferðir virka og virka ekki.