alltof margt, bý í frekar krípí húsi.

samt veit ég að þetta er ekkert alvöru :O

samt krípí

Var einhverntímann að fara að sofa og það var slökkt inní herbergi hjá mér, og þegar ég var að klæða mig úr sokkunum þá kveiknaði á ljósunum í herberginu uppúr engu.


Bætt við 7. nóvember 2009 - 03:00
Svo hefur nánst sami hluturinn gerst tvisvar. Eiit skipti var ég sofandi í dófa um miðjan dag og opnaði augun og þá var þessi fokk huge könguló 1 cm frá mér og ég stökk á fætur og hélt hún væri á mér og fór að reyna að lemja hana af. Svo áttaði ég mig á því að það var engin könguló, og bróðir minn var að horfa á sjónvarpið við hliðina á mér og bara “ömm… wtf?”

Svo var seinna skiptið þá var ég sofandi um miðja nótt í rúminu og opnaði augun og þá var tonn af einhverjum litlum svörtum skordýrum og ég náttutulega stökk á fætur og reyndi að lemja þær af mér. Eyddi svo svona mínútu í að rannsaka rúmið og tryggja að það voru engin skordýr :)

öö þegar ég vakna á nóttunni og er á milli svefns og vöku sé ég allskonar stórfurðulega og oft creepy hluti í herberginu mínu.

Líklega þegar ég var nýlega fluttur í þetta hús sem ég bý í núna og var eitthvað inní eldhúsi að tjilla þegar útvarpið sem er inní innréttinguni poppar í gang beint fyrir aftan mig. Mig hefur sjaldan brugðið jafn mikið og til gamans má geta að þetta útvarp er oft að poppa í gang uppúr engu…

…Eða þegar ég og vinir mínir vorum í FIFA og eitt glas á borðinu fyrir framan okkur byrjaði alltí einu að snúast í hringi og færast til hliðar. Það var some freaky shit.

Hm þegar ég var 8 ára held ég fór ég fram einn morguninn og fékk mér kex. Svo sá ég til hliðanna (er örugglega að orða þetta asnalega) einhvern mann standa í anddyrinu að horfa á mig, leit fljótt á hann og sá að ég kannaðist eeekkert við hann, svo hljóp ég hinn hringinn úr eldhúsinu, yfir sófa og beiiiiiiiiint upp í rúm til ömmu og undir sæng.
Veit ekki hvort þetta var ímyndun í mér eða ekki en ég sá það sem ég sá.

Bætt við 7. nóvember 2009 - 03:33
Ojj eða þegar ég var ein heima heila helgi, var inní herbergi í tölvunni og heyrði eitthvað skrjáf fyrir utan hjá mér. Þorði ekkert að gá og já hélt þetta væri bara something sem skipti engu máli. Svo komu foreldrar mínir heim daginn eftir og konan sem bjó fyrir ofan okkur sagði að það hefðu verið Pólverjar að labba í kringum blokkina að reyna að finna opna glugga/opnar hurðir. :(! Hún og maðurinn hennar sáu það semsagt og já redduðu því náttla.
En bara tilhugsunin að ég var þarna ein heima með opinn gluggann og einhver skítugur pólverji að reyna að komast inní herbergið mitt fríkaði mig út.

Errr, þegar ég var einn inní GSF stofunni í Tækniskólanum með lokaða hurð og meiri hlutinn af stólunum byrjuðu að snúast hægt og rólega og alltaf eitthvað hljoð úr lyklaborðunum eins og einhver væri að skrifa.

Þegar ég rankaði við mér, sitjandi í topplúgunni á bílnum mínum með harðan vatnsstraum upp að mitti eftir að hafa keyrt honum mínum fram af brú, lent á þakinu ofan í á og rotast við að fara með andlitið gegnum 1-2 rúður.

Það var dáldið scary.

þegar ég bjó í gravarvoginum var herbergið mit beint á móti klóstinu ég var einu sinni að leggja mig með opna hurð og opið inn á bað þegar það skrúfaðist frá vaskinum inn á baði.

Einu sinni héllt ég að það væri draugur í húsinu mínu.

Svo fattaði ég að ég er eldri en 6 ára.



Hehehe, gaman að vera bitur.

ég á það til að sjá freddy cruger í svefni. og svo sé ég andlitið á honum alveg lengi vel eftir að ég vakna.

Sleep paralysis. Líka kallað svefnrofalömun ef ég man rétt.

Að horfa á It 7 ára.

í gömlu íbúðinni minni.
bjó á jarðhæð og heyrði oft einhvern labba á pallinum fyrir framan gluggann minn, ég stóð upp kíkti útum gluggann og enginn var þar.

svo í sveitinni hjá afa sá ég oft hávaxinn mann í brúnum jakkafötum með dökkt hár og litla stelpu sem var þá á svipuðum aldri og ég með sítt mjög ljóst hár.

Hlustaði á lag með Geir Ólafs

Mitt fyrsta tilfelli af svefnrofalömun.

Ég gat ekki hreyft mig, ég gat ekki öskrað og ég átti erfitt með að anda. Ég hélt að ég væri að deyja.

En svo lærði ég að þetta væri ekkert hættulegt. Ég fæ þetta ennþá af og til.

Þegar ég var 4 ára og pabbi lokaði mig inni í pínulitlu geymslunni með beinagrindinni.

defenetly þegar ég var svona 11 ára og va að hjóla veikur heim úr skólanum og var að skoða alla bílana sem ég hjjólaði framm hjá(til að stytta mér stundir á heima lagnt frá skólanum) og hjá einum bílnum sýndist ég sjá róna sitja við einn bílinn og mér breá svo mikið að ég datt af hjólinu og meitti mig meir í þokkabót fyrir veikindinn:''(


þetta hlýtur að hafa tengst hitanum:W

Scary moment? Hef fengið slæmar fréttir sem fóru alveg með mig.
Svona drauga-eitthvað? Það er frekar freaky að alltaf þegar ég er að fara að sofa, og ég er með slökkt inni í herbergi, þá er reykur þar, en þegar ég kveiki þá er ekkert.

Alltaf eitthvað scary en aldrei neitt af viti

Ég var í Englandi með fjölskyldunni þegar ég var 10 ára. og við gistum á mörgum farfuglaheimilum. og eitt af þeim var 800 ára kastali. og við bókuðum eina nótt í kastalanum en afgreiðslukonan sagði að það væru engin herbergi laus, síðan hikaði hún og sagði “það er eitt herbergi laust” en hún varaði okkur ekki við draugagang. og við fengum herbergið. og við fórum í herbergið og settum dótið okkar þangað og skoðuðum okkur um í herberginu og ákváðum hver fengi hvaða rúm. pabbi minn var að labba um herbergið og steig á vissan stað á mottunni og það hljómaði eins og það væri eitthvað undir gólfinu. hann tók gólfmottuna frá og undir henni var einhverskonar hurð sem var læst, og við vissum ekkert hvað væri undir hurðinni. við fórum síðan út í garðin að skoða okkur um og það stóðu enn þann þag tveir gapastokkar! svo bara eitthvað blablabla… og við fórum um kvöldið út í göngutúr hring í hringum kastalann, og það voru fullt af leðurblökum fljúgandi hjá kastalanum (allveg eins og í bíómynd) svo fórum við í herbergið okkar og fórum að “sofa”. það svaf engin nema pabbi minn. það var ískalt þarna inni. mamma mín fann fyrir því eins og einhver væri að þrýsta á bringuna á henni þannig að hún átti pínu erfitt með að anda. ég þurfti á klósettið um miðja nótt en þorði ekki að fara því að ég fann það á mér að það var draugagangur þarna. en ég var í spreng þannig að ég fórá klósettið. ég þorði ekki að loka klósetthurðinni, þannig að ég skildi hana eftir opna. meðan ég var að míga hallaðist hurðin og það ýskraði í henni. ég var frekar hræddur. ég fór aftur og lagðist uppí rúm en gat ekki sofið alla nótt út af óróa. um morguninn var kona sem vann þarna sem var að halda svona “guide tour” um kastalann og það var farið sérstaklega í herbergið okkar með allt þetta fólk og hún tók gólfmottuna frá og opnaði þessa hurð með lykli og þar var dýflissa (ótrúlegt en satt)!!!. og hún sagði að í þessu herbergi væri mesti draugagangurinn í öllum kastalanum vegna þess að það var dýflissa undir gólfinu. hún sagði líka að það hafa margir vaknað við það að sængin kippist upp úr þurru af þeim. mér varð flökurt þegar ég heyrði þetta!! ég fæ ennþá hroll þegar ég hugsa um þetta í dag! TRUE STORY!!!
nánari upplýsingar af kastalanum:http://www.flickr.com/photos/36171847@N07/3776351538/ … http://www.youtube.com/watch?v=-mFZbdN7eOo … http://www.castlewales.com/stbrivls.html … http://www.hampshireghostclub.net/modules/rrsection/item.php?itemid=49

Bætt við 8. nóvember 2009 - 11:51
http://www.flickr.com/photos/36171847@N07/3776351538/

var að hugsa hvað það væri sweet að vera 10 ára aftur, svo leit ég á klukkuna og hún var 10!!?!?!!?

þegar ég upplifði svefnrofalömun.. vissi ekkert hvað væri að gerast og hafði aldrei heyrt um þetta áður, það var rosalegt.

og síðan þegar ég og frænka mín vorum að labba frá húsinu mínu yfir til ömmu minnar sem á heima rétt hjá (uppi í sveit) og það voru ekki komnir neinir ljósastaurar þannig að það var alveg kolniðamyrkur. síðan heyrðum við fótatak á eftir okkur og við urðum frekar hræddar og byrjuðum að labba hraðar, og þá fór fótatakið ennþá hraðar og þá byrjuðum við að hlaupa og þá hljóp fótatakið líka og við heyrðum ógeðslegan andardrátt á eftir okkur..

og við föttuðum síðan eftir að við vorum komnar inn til ömmu skííííthræddar að hestarnir hefðu sloppið úr girðingunni og voru að hlaupa á eftir okkur…

síðan hef ég alltaf verið rosalega ímyndnarveik síðan ég man eftir mér, gat oft ekki sofið þegar ég var lítil því ég var hrædd um að deyja þannig að mamma þurfti að sitja hjá mér þangað til ég sofnaði

Aldrei lent í draugagangi eða farið í andaglas. Ég hef samt lent nokkrum sinnum í því að einhver raftæki fari í gang út af engu, en mér fannst það samt ekkert óhugnalegt. Hið yfirskilvitlega virðist sjá sér fært að láta mig í friði, nema ég sé bara svona blindur ;)

Margt gerst en eitt sem gerðist nýlega en ætla byrja á byrjuninni. Var andvaka eina nóttina og ætlaði að hlusta á þarna where's your head at lagið og mundi myndbandið (hundur með mannshöfuð og voða krípí) og hætti við, því jú, mér fannst þetta krípí lag. Svo kvöldið eftir settist ég í bílinn og ætlaði að fara setja lykilinn í svissinn en áður en ég setti hann í þá kviknaði ljós í mælaborðinu og útvarpið fór í botn og þessi texti kom “WHERE'S YOUR HEAD AAAAAAAT”. Það var krípí.

Ok þetta er mjög kjánalegt afþví að þetta gerðist bara í í fyrra (þegar ég var 14 ára). Sko ég lá bara í rúminu mínu og það var alveg dimmt en svo allt í einu sá ég svona rauða doppu einhverstaðar nálægt þar sem hurðin mín var (en hurðin var 100% lokuð) og ég hafði náttúrulega ekki hugmynd um hvað þetta var.

Ég hef alltaf verið þannig (og er það enn) að ég hugsa mér hvað ef einhver er að fylgjast með okkur like alltaf? og hvað sem við gerum sjá kannski einhverjir aðrir og að við mannverurnar séum bara eitthvað tilraunaverkefi hjá einhverjum geimverum í öðru sólkerfi eða einhverju æðra??

okei allavega fyrst ímyndaði ég mér að þetta væri myndavél sem væri að taka upp í herberginu mínu eða auga á einhverri geimveru sem lýsti í myrkri. áðuren ég vissi að var ég byrjuð að ofanda úr hræðslu og tárast smá og fannst mér finnast kaldan andardrátt yfir andlitinu mínu.
Þetta endaði með því að ég tók upp símann minn og hringdi ‘leyninúmer’ í heimasímann þannig að mamma mundi vakna og svara. Svo þegar ég heyrði í mömmu frammi, skellti ég á og kallaði í hana til að koma í herbergið mitt. og þegar hún kveikti ljósið sá ég að þetta var rauða ljósið á græjunum mínum (sem ég var btw ný búin að fá) sem var alltaf kveikt á þegar það var í sambandi….
-_____________-






Líka þegar ég var andvaka síðasta sumar og heyrði svona þegar einhver fer í gegnum tréin í garðinum mínum og labbar svo inná pall og tekur í hurðarhúninn. En ég hélt að þetta væri ekkert og reyndi að halda áfram að sofa.
EN svo næsta dag sagði mamma mér að það hefði verið brotist inn í húsið við hilðiná mér og nágrannarnir höfðu gleymt að loka svaladyrahurðinni. það var stolið flatskjá, PS3, dvd og einhverjum tölvuleikjum.
Spáðu i þvi að hurðin okkar hefði verið opin líka?

fokking húsið hjá tyggigúmmi creepie staðu

Þegar ég uppgötvaði að það var í fullri alvöru til fólk á mínum aldri sem trúði á draugagang, andaglas og eikka þannegh sheet .

uhh veit ekki allveg en ég átti svaka spes draum um daginn…ég fór að sofa og mig dreymdi þrefaldann draum semsagt ég var ógeðslega glaður i draumnum og því það byrjaði að snjóa en svo vaknaði ég en þá var ég enþá glaður því það var enþá snjókoma en svo vaknaði ég aftur og þá hafði þetta allt bara verið draumur og það var enginn snjór bara rigning-.-

þegar ég var í ferð með skólanum og við sváfum öll á á svona svefnlofti og svo vaknaði ég um nóttina (btw svartamyrkur) og gellan við hliðiná mér var sofandi með opin augu og það eina sem ég sá var bara augu að stara á mig D:


Bætt við 12. nóvember 2009 - 12:37
en nei..man ekki eftir neinu draugashit í augnablikinu

Ég vaknaði um miðja nótt og allt í einu hélt að systir mín væri dauð vissi ekkert hvað væri að gerast var allveg að freakast fór niður og checkaði hvort hun væri niðri og var bara sofandi í herberginu ég bara úff .

Þetta gerðist þegar ég var 11 ára eða eitthvað. Ég gekk oft í svefni á þeim tíma. Einn morguninn sagði mamma mín mér að ég hafi gengið í svefni að útidyrahurðinni og lamið á hana og öskrað að ég þyrfti að komast út og “neeii” og eitthvað þannig. Síðan ég flutti þaðan hef ég ekki vitað til þess að ég hafi gengið í svefni.

Líka í sama húsi þegar ég var 15 ára held ég. Þá vorum við félagarnir í guitar hero að chilla. Í eldhúsinu var fullt af tómum dósum á borðinu. Síðan allt í einu heyrði ég að dósirnar voru að hrynja niður með geðveikum látum. Það var enginn vindur eða neitt sem hefði getað hent þeim niður.

Vaknaði einhverntíman þegar ég var lítill og sá grænt andlit á skápnum. Man ekki mikið eftir þessu en minnir að það hafi tekið langan tíma fyrir foreldra mína að róa mig niður.

Þegar ég fór í lurkur í glasi og status var nicht gúrmei

þegar ég var svona 10-11 ára, þá fór ég og vinkona mín í göngutúr þar sem við bjuggum og löbbuðum nálægt ‘'draugahúsinu’' og vorum einhvað að horfa á þetta hús, svo allt í einu sáum við að það var einhver sem færði gluggatjöldin frá á einum glugganum á efri hæðinni og svo til baka, svo 2 árum seinna fórum við nokkur þangað inn og það var engin efri hæð, eða þið vitið gólf á efri hæðinni og ekkert til að standa á þar. frekar creepy.

svo þegar ég bjó úti á spáni og var að passa litlu systur mína og ég var inní herbergi og hún inní stofu, þá heyrði ég hana tala við einhvern og ég kíkti inní stofu og hún var með kubba og var að tala við einhvern sem var ekki þarna og rétta því kubb.

svo annað á spáni þegar mamma var að vinna seint og við krakkarnir farin að sofa, svo vaknaði ég um nóttina og litla systir mín var hjá úti hurðinni að tala við einhvern, ég labbaði þangað alveg brjáluð (hélt að það væri einhver perri eða einhvað að tala við hana) en það var enginn, ég tók hana upp og fór með hana inní herbergi og hún sagði bless (hún var svona 4 ára þá).

vaknaði og sá strák standa fyrir framan mig, svo leit ég betur þá var þetta ég þegar ég var ca. 8-10 ára og allur blóðugur í andlitinu og ég freakaði út og reyndi að öskra en það heyrðist bara svona hljóð eins og þegar það er verið að kirkja mann. getur vel verið að mig hafi verið að dreyma en ég held ég hef aldrei verið eins hræddur.

Bætt við 13. nóvember 2009 - 04:08
svo einn daginn þegar ég var á leiðinni á sjó um ca. 3-4 um nótt og ég er að labba göngustíg sem er eiginlega alveg lokaður af og ég byrja ég allt í einu að heyra einhverjar spooky raddir.

Þegar ég var að horfa á shining í fyrsta skiptið í tölvunni minni og í atriðinu þegar hann sér konuna í baðinu þá allt í einu kemur blár blossi uppúr skjánum og rafmagnið fer af íbúðinni!

Þegar bekkurinn minn gisti í skólanum þegar ég var í grunnskóla, svona 4-5 ár síðan. Klukkan var svona 5 um nótt og allir steinsofandi inní sama herbergi þegar brunavarnarkerfið fer alltíeinu í gang. Við náttúrulega förum öll saman og tjékkum á þessu, þá kom í ljós að þetta var brunavarnarkerfið inní eldhúsi sem var læst, og enginn með lykilinn, ekki einu sinni kennarinn.. shit hvað ég var hræddur, good times.

úff ég var svo taugaveikluð þegar ég var yngri að ég var alltaf að ýmindamér fullt af hlutum.

Td. einu sinni var ég inni hjá mér eitthvað að leika mér og leit á hurðina og mér sýndist ég sjá hvíta hönd að grípa um hurðina.. ég varð gjörsamlega stjörf af hræðslu og þorði náttúrlega ekki fram því þá þyrfti ég að fara út um dyrnar :O

Þegar eg var svona 8-9 ára bjó eg á bóndabæ i Danmörku, og einn daginn átti að slátra svín hjá okkur. Svo það kemur trukkur með allar græjur og 2 stora sterka menn.
Þetta var áður enn komið var á nyjum reglum um meðferð á dyrum svo notað var tæki sem kallaðist walkman, semsagt svona tveir spaðar sem settir eru yfir eyrun á svínunum og siðan settur rosa mikill straumur i gegn.
Gallinn við þetta var að það tekur alveg minuta fyrir svinin að deyja og þeir eru við fulla meðvitund og i miklum sársauka.
Eg man að mamma fór með mig og systkini minn inn undir rum og setti dýnu yfir höfuðið á okkur en samt hjlómaði þetta eins og eg veit ekki hvað eg hef aldrei fundið atriði i hryllingsmynd sem náði eins creepy öskrum…
En var samt gaman daginn eftir að fara ut og leika með það sem var skilið eftir, til dæmis ef maður stigur rett á svins auga þá skyst augnvökvinn alveg 5-6 metrar:P

Gaur props á nýja videoið, það er sick!

En nei það er ekkert creepy sko.. reyndar eitt sem tengist draugagangi en mér lýður bara vel þegar það gerist.

Þegar ég var svona 3-6 ára átti amma rosalega góðann vin sem hét Halli. Alltaf á jólunum þá setjum við upp lítið gervijólatré sem opnar augun og munninn og fer að syngja þegar maður labbar framhjá því, þessi Halli var mjög skemtilegur kall og hann fékk aldrei leið á þessu tré. Svo dó hann þegar ég var svona 6 ára held ég, Núna geymum við jólatréð í herberginu hjá litlu bræðrum mínum og ALLTAF á aðfangadag þá fer tréð að syngja þegar það er enginn nálægt því. Mér lýður alltaf vel þegar það byrjar :P..

Líf mitt er bara ein freaky saga, hef lent í allt of mörgu.

Ekki draugagangur, en það mest krípí sem ég hef lent í er örugglega þegar ég var að gista heima hjá vinkonu minni og við vorum einar heima (amma hennar bjó samt í kjallaranum, sem var undir hinum endanum á húsinu). Höfum verið svona 10 ára eða eitthvað þannig. Svo erum við bara eitthvað að liggja og spjalla og ég lít að glugganum, og þá er maður að reyna að horfa inn á milli rimlanna á gardínunum hjá okkur. Urðum náttla fokking hræddar og ákváðum bara að liggja grafkjurrar og svo skreið hún undir sængina hjá sér og hringdi í lögguna sem auðvitað, trúði okkur ekki af því vorum bara kjánastelpur sem voru einar heima.
Daginn eftir þá kom það svo í ljós að það var brotist inn í 2 hús við hliðina á hennar húsi.
Yay -_-"

Að koksa alvarlega á grasi, fyrsta og síðasta skipti.

Þegar klónið hennar Reevu birtist

Þegar ég var átta ára og stalst með kex niður í sjónvarpsstofu, það var harðbannað að vera með mat þar. Ég horfði alltaf á táknmálsfréttirnar því barnaefnið var strax eftir, skil samt ekki táknmál. En allt í einu varð þulan svo reiðileg á svip og var alltaf eithvað að benda upp, ég hélt hún væri að skammast í mér útaf kexinu og væri að segja mér að fara með það upp í eldhús. Ég reyndi að róa mig því mamma sagði mér alltaf að það sem gerðist í sjónvarpinu væri plat. En hún varð alltaf reiðilegra og benti oftar upp svo ég þorði ekki öðru en að skila kexinu. Þegar ég kom til baka var hún aftur orðin eðlileg.

Ég var nakinn að gera eitt(já það). Og var í stól svo finn ég fyrir kitli á hægri löppinni minni. Mér gæti ekki verið meira sama og pæli lítið í þessu. Svo fer þetta ofar og ofar og svo þegar ég lít niður er könguló að skríða í áttina að eistun á mér. Ég fæ sjokk en ég lem hana burt.

Líka einu sinni var ég ekki búinn að sofa í svona 40 tíma og ég fór í ísbíltúr. Ég sé gamla konu í hvítum klæðum 10 m fyrir framan mig. Ég lít niður og aftur upp og hún er horfinn. Þetta gerðist 2-3x til viðbótar.

Trúi samt ekki á svona dæmi var örugglega vegna svefnleysis.

vaknaði einusinni klukkan 3:33

Ég fæ oft ( með svona hálfs árs millibili ) sömu martröðina.
Ég veit ekki alveg hvað hún er um, en ég lýsi því alltaf eins og ég sé að spila einhvað spil, bara það er meira en það, meira svona að ég sé að spila upp á allan heiminn, lífið mitt og allra, allt veldur á mér að vinna þetta spil,en þótt ég vilji það mjög mikið að vinna, tapa ég alltaf, og þá hrinur umhverið í draumnum og ég vakna öskrandi og finnst eins og umhverfið sé að hrinja og get ekki hugsað rétt, er bara í shokki í hálftíma eftir á eins og geðsjúklingur. Endilega segja mér ef einhver hefur upplifað ( dreymt ) einhvað svipað.