Sálin finnst mér leiðinleg því málfræðiambögur og lagleysi Stefáns Hilmarssonar skera mig allsvakalega í eyrun. Mig langar til að drepa mig og alla vini mína þegar ég heyri hann syngja “hvar eru gleði mín og sorg?”. Það þarf engan íslenskufræðing til að átta sig á því að hér er mjög greinilega um málfræðivillu að ræða.
Hvanndalsbræður eru gamlir karlar sem þrá ekkert heitar en STEF-gjöld. Þeir eru svo útbrunnir að þeir eru byrjaðir að íslenska lög með spænskum ska-hljómsveitum. En með einhverri frábærri markaðssetningu tekst þeim að spila yfirleitt fyrir fullu húsi. Merkilegt.
Hjálmar. Ókei, ég tók þátt í Hjálmaæðinu fyrst þegar þeir byrjuðu. Svaka svalt reggí úr Keflavík, vúhú! Fyrsta platan fannst mér nokkuð góð þegar hún kom fyrst út, en svo hefur þeim farið aftur með hverri andskotans plötunni. Sama lagið aftur og aftur.
Þessar hljómsveitir eru í rauninni alls ekki svo slæmar, en ég held minnst upp á þær af íslenskum hljómsveitum.
Endilega deilið ykkar minnst uppáhalds hljómsveitum, en auðvitað á rökstuddan og málefnalegan hátt.
Iðnaðarmaður.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína.