Svo í morgun var ég like, sofandi og síminn hringdi. Ég nátturulega meðvitundalaus, sofnaði bara enn harðar við seyðandi tóna La Roux. Síðan, svona 5 min eftir það, þá vakna ég, síminn dauður og núna passar ekki hleðslutækið inní hann. Síðan er hinn síminn minn, þar sem snúrann verður að liggja akkurat rétt svo hann hlaðist. Sem er meira bögg en það hljómar.

Svo ég segi aftur, ohh hleðslutæki.


Also, ég er fkn forvitinn hver var að hringja. Kannski var það Gallup, man.
Let me in, I’ll bury the pain