það tók mig langan tíma að finna eithvað virkilega skemtilegt að lesa á netinu, ég leitaði á allskyns síðum. húmorinn hefur alltaf verið einfaldur og skemtilegur svosem. ég meina ég hoppa inná b2 inná milli til að drepa tíma, en eins og margar aðrar manneskjur finst mér skemtilegast og fyndnast af öllu að sjá fólk sem á við allvöru “vandamál” að stríða, tekur því svo allvarlega að það leitar hjálpar í gegnum netið. ekkert að það sé eithvað af því. en hinsvegar komst ég svo að þessum æðislega forum sem kallast hugi.is/romantik , Troðfullt af fólki sem á við vandamál að stríða, sum allvarleg og sum ekki svo heldur frekar heimskuleg. þetta hefur haldið mér og mörgum öðrum mikillar skemmtunar. já fyrigefiði allar manneskjur sem hafa leitað hjálpar þarna. en margar/margir af ykkur eruð bara með kjánaleg vandamál. Já nei það er ekki búið enþá, heldur þessi eindæmis steriotýpusvör frá öllum þarna inni, svo að dæmi séu tekinn kvennmenn og ís eða súkkulaði. nú spyr ég. ég fór einusinni í fýlu og ég fór útí búð og keypti mér ís. ísinn var góður á bragðið en mér leið ekki mikið betur eftir það. mig langaði bara í meiri ís. nú bara í forvitni, hvernig virkar þetta eiginlega? deifir hann tilfiningar..?

tjah ekki að það skipti eithverju máli. rómantík vandamál. allt þetta saman ójú.. oxytocin er óendanlega kraftmikið efni, sem getur valdið svo mikilli bilun að það ætti að kalla það geðtruflanir. (ef það er farið illa með það sem gott er þ.e.a.s.) hinsvegar, ef fólki vegnar vel með sín sambönd og hvað annað þá er þetta hin besta víma. en þá kemur af þessu svakalega dæmi. Guðrún héllt framhjá? :O nú er mitt líf búið, ég hata hana og ég vill deyja. !…… afhverju? hefur eithver hérna fengið almennilegt svar við því afhverju í andskotanum þið þurfið að vera svona ógurlega bundin ykkar “ maka ” . hefur engin hérna pælt í því að manneskjur eru dýr, snarbrenglað og handónýtt race sem að enginn önnur lifandi vera kemst nálægt.

nei mín skoðun á þessu er að allveg það sama með ást og allt annað að þá hafa eithverjir kallar og kellingar skrifað reglur um hvernig þetta á að ganga fyrir sig, og ef það gengur ekki upp er næsta manneskja ömurleg og hræðilegt. það virðist vera sem að hreynskilni skipti meira máli en traust, og það versta af öllu er að í þessum þráðum sem að fólk skrifar á rómantík er ein manneskja að segja sína hlið, stundum báðar, ekki báðar manneskjur í einu. ef þið viljið endilega hjálpa þessu fólki þá jú reddið því útrás. ekki dollu af ís og næsta mynd af the notebook eða eithvern andskotann.

svarið við öllum lífsvandamálum eru ekki til. en það eru til lausnir sem að dempa “sársauka” ef það er hægt að kalla þetta það. og það síðasta sem maður á að gera er að sökkva sér ofaní eithvað hellvítis æfintýri skrifað af næsta epic rithöfund. fariði út og hoppiði eins og maniacs meðan þið öskrið eða eithvern ANDSKOTANN, ekki sökkva niður í þunglyndi.

en já, það sem ég er í raun að segja er að ef þið eruð með vandamál ekki vera svona ógeðslega clueless um hvað er í gangi í kringum ykkur. ef eithver heldur framhjá. ekki sækja hjálpar hjá “siggu á huga” því að öllum líkindum mun hún svara þér með eithverju kjaftæði sem hún lærði af stöð 2.

anyways romantik er fyndin forum, mæli með að allir lesi þetta. ég er alltof alltof hand ónýtur til að halda áfram með þetta.. ætla út að klára síðustu mary jane. er ég að senda þetta á réttan stað?…..whateve