Ég og vinur minn vorum að tala saman áðan um lífið og tilveruna og ein pælingin var einhvernegin svona: Pældu í því að fara aftur í tímann, þykjast vera Guð við Móse og láta hann bætta við 11 boðorðinu:“Thou shalt not illigealaze cannabis.” Pælið í því hvað það væri allt annar heimur. Og hey, gæti ekki verið verri en þessi. Spá í að gera myndasögu um þetta eða eitthvað. Svo… byrjið að hanga í Nexus og stuff.

Also, ég er virkilega mikið á móti löggum og yfirvaldi og shit (rebel, rebel) svo ég er að spá í að verða svona alvöru vondi kall. Og fyrsta ódæðið sem ég er að spá í að fremja er að hengja góðvinkonu mína Dverginn (köllum hana bara það for play-play) úr Hallgrímskirkjuturnium með gaddavír með tattú af mér á bakinue að gefa thumbs up. Svo, myndi hausinn slitna af? Svo eru möguleikarnir líka endalausir þegar maður er vondi kall. Heimsyfiráð og tekílasólarupprás og stuff. Plús það að vondu kallar eiga alltaf pening. Þeir eru bara að valda usla for the lulz. Og það væri fínt að hafa pening þar sem það er enginn vinna lengur á bráðnandi klakanum og réttvísin gerir ekki annað en að sparka í punginn á manni þegar maður er þegar liggjandi. Hvort sem er, ekki eins og ég hafi eitthvað betra að gera. Also, ef þú ert skvíler á einhvern hátt, hefuru aldrei heyrt “Splat the rat”? Það gerist og sannleikurinn kemur alltaf á yfirborðið. Nema hver alvöru pabbi minn er. Also, það er öllum illa við kjaftaskjóður. Eins og hver drakk kókómjólkina og shit (fucking fimmti bekkur)



Anyway, hafiði fengið svona drauma sem eru svo alltof… vivid og þú byrjið að halda að draumurinn sé veruleikinn? Ég fékk einn frekar funky í gær. Slæmur draumrur.



En já, lífið hefur sínar góðu stundir og sínar slæmu. Persónulega finnst mér lífið ekki þess virði að lifa en það er bara ég.


Sofið rótt. Það er alltaf verið að ljúga að ykkur af þeim sem þið búist síst við. Hverjum einasta degi.


Ps. Sry ef ykkur fannst þetta leiðinlegur þráður. Ég biðst afsökunar og býð faðmlag… kannski.

Bætt við 6. júlí 2009 - 05:16
Djöfull er þetta gott heróín.
Let me in, I’ll bury the pain