Hvers vegna þurfa gagnrýnendur alltaf að vera svona svart-hvítir. Maður segir að eitthvað geti verið svona, þá er eitthvað hreinlega bara svona, og hrikalegt fyrir það?

Sjáðu til, ég veit ekki hvort þú þekkir einhverja múslima, en þeir eru vingjarnlegt fólk. Mannelskandi og gott fólk. Þeir iðka sína trú og leyfa þér að iðka þína. Þó svo að nokkrir brjálæðingar úr hópi þeirra missi vitið og drepi fullt af fólki, þá getum við ekki kennt trúnni um það, vegna þess að þessir brjálæðingar eru mikill minnihlutahópur.

(Ef þú áttar þig ekki á samhenginu, þá gildir það sama um kristni og gyðingdóm, sbr. td krossferðunum)

Bætt við 21. maí 2009 - 12:58
Mér hefur alltaf þótt þeir sem líta hvað svartast á menn og heiminn eigi við einhverja persónulega baráttu að stríða og fordæma því alla niður í pittinn með sér. Lífið er mjög fallegt og skemmtilegt, njóttu þess bara og hættu þessu væli!

Og miklu meira en það, þetta er mjög stór bók. Galdurinn við hana kemur þó í ljós ef maður les á milli línanna. Að lesa hana eins og fræðibók er ekki stórgóð hugmynd :)

biblían er alveg jafn mikið sönn og rauðhetta og úlfurinn, en fólk kýs að trúa henni..

spurningin er afhverju þetta fer svona mikið í þig? var mamma þín feit bókstafstrúarkona sem barði þig?

Ég trúi nú ekki miklu úr Biblíunni skal ég segja þér. En eins og úr til dæmis sögunni um Rauðhettu, þá má alveg finna sannleikskorn hér og þar.

Ég hef nú ekki kafað mjög djúpt í Rauðhettu (né Biblíuna for that matter), en boðskapurinn er eflaust eitthvað tengdur trausti og hlýðni. Rauðhetta hlýðir ekki mömmu sinni, fer út fyrir stíginn, hittir úlfinn sem síðan étur hana á endanum. Það veit það hver maður að þessi saga er ekki sönn, úlfar geta ekki talað og hvað þá sett á sig gleraugu og þóst vera gamlar konur. En það er samt eitthvað til í henni sem fær hana til að lifa.

Svipuð regla gildir með Biblíuna, langstærsti hlutinn (kannski svipað og með Íslendingasögurnar) er bara haugalygi. En það er góð lygi. Lygi sem kennir (kenndi) okkur eitthvað. Þetta eru bara góðar dæmisögur með góðum boðskap. Hversu oft sér maður bíómynd eða sjónvarpsþátt með svona hreinum og góðum boðskap? Sumir eru líka hreinlega of gamaldags (íhaldssamir) til að hætta að trúa. Margir voru aldnir upp við þetta og það festist í fólki, ekkert sem við getum gert í því.

Þér finnst þetta eflaust mjög leiðinlegt, og ert bara að hjálpa fólki að sjá sannleikann. Það er mjög gott, sannleikurinn er sagna bestur. En einhver sem trúir, á eftir að trúa. Ef einhver trúir bara vegna þess að einhver annar sagði honum að trúa, þá trúir hann ekki í raun og veru. Trúin er mjög sterk í flestum, líka þeim sem trúa ekki, en það er alveg jafn mikið trúarbragð. Línan á milli þess að trúa og trúa ekki, er í raun afarlítill, því in the end, þá snýst þetta engan veginn um kall sem labbar á vatni, er það nokkuð?

Annars er Biblían alveg klassískt ritverk, fáránlega vel skrifuð, hægt að túlka hana á milljón vegu og það er eitt af því sem gerir hana svona góða, þó það komi trúnni kannski ekki beint við.

Hann er nefninlega ekki góður vegna þess að þú ert að reyna að sanna þróunarkenninguna með því að benda á þróunarkenninguna.