jájá, þetta var þegar ég var svona 10 ára eða eitthvað,
.. þetta gerðist svona árið 1800 eða eitthvað þannig, ég var munaðarleysingi að vinna á sveitabæ með bunch af öðrum munaðarleysingjum, sem að einhver gaur hafði keypt til að hjálpa til með sveitabæinn, en í alvörunni var þetta ekki sveitabær, þetta var demantabú, sveitabærinn var bara yfirhylming yfir demantagerðina, en svo komst konungurinn í landinu - ( sem að btw. var nashyrningur, og allt kóngafólkið & allir riddararnir voru nashyrningar) - að því að það var demantabú hérna, þannig að hann sendinashyrningariddara til að ná okkur, þá komu þeir & skemmdu allt & reyndu að ná gaurnum sem að átti þetta allt, en hann flúði með fullt af demöntum á einhverri kerru sem að var dregin af geitasvínum, sem að fóru geðveikt hægt, en samt náðu nashyrningarnir honum ekki, þannig að ég & allir hinir munaðarleysingjarir földum okkur ofaní körfum með fullt af demöntum, en þeir sem að komust ekki ofaní gáfust upp, þá snertu nashyrningarnir þá & sögðu svona “Tag, your'e it ! ” .. og þá breyttust munaðarleysingjarnir í vonda nashyrninga sem að ætluðu að borða mig, en ég faldi mig ofaní demantakörfu, en á endanum þá fann besti vinur minn minn -( sem að btw, var orðin nashyrningur)- mig og ætlaði að borða mig, en þá vaknaði ég.
.. en þetta er bara einn af draumunum sem að ég man alltaf ,en mig hefur dreymt sjúkari drauma, bara man ekki eftir þeim..
.. svo alltaf þegar mig dreymir martraðir, þá veit ég að þetta er bara draumur, þannig að ég þarf bara sjúklegann viljastyrk, & hugsa að ég geti alveg vaknað, þetta sé bara draumur, & þá vakna ég með ógeðslegann hausverk, en hann fer eftir smástund..