Ókeei, smá meira nöldur! Vona að þetta sé á réttum stað..
Fæ einhverskonar útrás á því að nöldra..
En ég ætla bara gera copy paste, var búin að skrifa þetta annarstaðar :$

Amma mín kom með mér einhverntímann í mæðravernd, minnir að það hafi verið um 14-15 viku. Og þegar ljósan spurði mig eða var að tala við mig, þá greip amma oftast frammí fyrir mér og svaraði fyrir mig, gaf mér oft ekki tækifæri á að svara sjálf! Og sagði oft allt annað en ég ætlaði að segja!
Og þegar ég leiðrétti það og sagði það sem ég ætlaði að segja þá heyrðist í ömmu “ nú! þú sagðir annað við mig!” voðalega “hneyksluð” eitthvað og lét það líta út eins og ég væri að skrökva!

Svo var amma farin út í einhverja bévítans ættfræði þarna!
Svo fór hún að tala um sín börn og hennar meðgöngur (SEM ERU 6!) þannig það tók ekki ofsalega fljótan tíma!
Og fór svo að tala um hvað það væri ógeðslega skrítið að ég finndi engar hreyfingar! og að hún fann hreyfingar strax við sín börn, og gaf til kynna að ég væri eitthvað furðuleg með tóninum í röddinni og bara svona áhugalaus á að vera að eignast barn!
Svo fór hún að tala um hvað ég væri ógeðslega döpur og ekkert ánægð með að vera ólétt og talaði voða lítið um það! (ég var döpur já en var samt mjög ánægð og spennt yfir barninu)
Og sagði að það vantaði ALLAN glampa í augun á mér og ég væri hitt og þetta og gaf til kynna að ég myndi hálf partinn vanrækja barnið þegar að því kæmi!

Ég sagði þá að það væri nú ekki skrítið að ég talaði svona lítið um þetta, þar sem það væri enginn almennilega til staðar þarna að tala við! allir alltaf á flegiferð hvippin og hvappin!
Og að vera með 24 tíma ógleði og ælandi nánast alla daga væri ekki beint rosalega til að gefa manni svo kallaðan “glampa” eins og hún vill orða það.

Svo fór ljósan yfir þetta með mataræðið, ég var að forvitnast eitthvað og nefndi grænmeti.. kál og svona til dæmis.
Þá heyrðist í ömmu “ ég sæi það í anda! ” og var að gefa til kynna að ég borði ekkert sem er hollt.
Ég leiðrétti það og sagði að mér fyndist grænmeti ofsalega gott, og það væri ekki skrítið að hún sæji mig aldrei borða grænmeti þar sem það er ALDREI keyft neitt grænmeti heim!
Og grænmetið sem ég borði hefði ég keypt mér sjálf eða fengið heima hjá tengdó.
Þá kom svona svipur á ömmu eins og ég væri bara að ýkja þetta aðeins.

Svo var síminn hennar ömmu ALLTAF að hringja, og hún þurfti endilega að svara! O_o
Og var ekkert að spara í sér röddina! Og talaði bara hærra þegar hún heyrði ekki í símanum þegar ljósan var að reyna tala við mig. Og leit svo á á okkur með svip og sagði svo í símann að hún yrði að tala við manneskjuna í símanum seinna því það væri of mikill háfaði þar sem hún væri!

Svo fór hún með mig í sónar, og þar var hún engu skárri fór að segja ljósuni þar frá sínum sónar tímum! Og fór svo að kvarta að hún sæji bara ekkert á skjáinn! Og fór svo og stóð hjá ljósuni og horfði hjá henni, og stóð meira segja oft fyrir skjánum sem ég var að horfa á. Ég var alltaf að biðja hana um að færa sig!
Svo þegar eg var spurð hvað eg væri þung, og eg sagði það þá heyrðist í ömmu að ég væri sú eina í “litlu” familíuni sem væri svona feit!
MEINA COMMON!
ég var að vera svo klikkuð á henni!

Svo þurfti að borga eitthvað 900 krónur fyrir myndirnar og amma borgaði það sem mér finnst bara frábært :D mjög ánægð með það, en ég hefði frekar átt að láta senda þetta í gíró eða eitthvað ef það er hægt og fá að borga seinna. Því amma var alltaf að tala um þessar 900 krónur sem hún gaf mér fyrir myndunum! eins og þetta væri einhver rosa upphæð!
Og svo þegar ég sagði frá því þegar eg fór með tengdó í sónar að leyfa henni sjá og við sluppum að borga eitthvað útaf hún þekkti einhvern þarna vel. Þá fór amma að tala um 900 krónurnar aftur og þá allt í einu var þetta orðinn svo lítill peningur fyrir henni og munaði engu að fá 900 krónur frítt!

Ég var búin að tala um lengi svo, hvað mér kviði fyrir að segja restini af ættingjunum að ég væri ófrísk, gott sem ekkert samband.. Og mér kviði hvaðeina mest að segja afa mínum í móðurætt frá því, þar sem hann væri ógeðslega harður og fordóma fullur.. Og hefði gottsem ekkert álit á okkur (svörtu sauðirnir) í raun og veru.

Og ég fór í afmælisboð til frænku minnar (strákurinn hennar átti afmæli) og afi minn var þar, og eg sat og kjafta við frænku mína.
Svo heyrist í ömmu minni
“ *nafnið mitt* nafnið mitt* ég var að segja afa þínum að þú værir ófrísk! ”
Ég fékk nánast sjokk! og varð svo reið eitthvað! en sagði samt ekkert þarna nema já okei.

Ég vildi bíða með að segja fólki þetta því eg var ekki tilbúin að segja fólki þetta! bara NÁNUSTU áttu að vita þetta.
En samt einhvernveginn vissu ALLIR af þessu, amma mín sem sagði öllum það! Virti mig að vettugi!

Og hún bara HÆTTIR ekki! hún er ALLA daga að pirra mig hrottalega mikið (hun hefur reyndar alltaf verið slæm, en þetta er tú much!)
Ég þoli ekki þegar blá ókunnugt fólk kemur og óskar mér til hamingju og talar við mig eins og það þekki mig! afþví að amma hefur sagt þeim liggur við alla lífs söguna mína (á hennar hátt)..
Og ef ég reiðist þá fer það líka útum allt, og ókunnugt fólk aftur “ æji vertu nú góð við ömmu þína ” Og svo fer hún og “grenjar” í mér.
Sama dag og ég fór fyrst í sónar og var svo ánægð þó þurfti hún að segja mér frá þegar hún missti fóstur! Auðvitað finnst mér það ofsalega leiðinlegt og samhryggist henni hryllilega fyrir það, en mér leið ekki eins vel eftir á, og sérstaklega ekki því hún þurfti endilega að brottna niður. (eða hún var ekki að brottna niður, og plús hún hefur sagt mér þetta svo oft. En þarna fór hún svo ýtarlega í hlutina. Og svo allt í einu þegar eg var smá down þá snöggbreyttist hún og fór að segja mér frá einhverri konu sem vinnur í bankanum!

Svo var hún ALLTAF að segja við mig að ég gæti ALDREI séð um barnið sjálf og þyrfti ALLA hjálp sem ég gæti fengið! Og ætti bara alls ekki að hugsa um að flytja út.
(sem eg var reyndar ekkert að spá í strax,) en allt í lagi með það.
Svo var búið að plana að pabbi flytti aftur heim, sem þíðir að það verði aðeins þrengra en samt í lagi með það, bara smá af dótinu yrði losað.. mest dótið er dótið hennar ömmu en þetta er okkar íbúð og við eigum líka hluti sem við viljum hafa uppi, og þá yrði sennilega bara dótið hennar sett í kjallara..)
Svo núna í 22 viku þá hringdi hún í mig og var að ýta á mig að taka við pínku litlu herbergi! með sameiginlegu klósetti og eldhúsi! semsagt deila eldhúsi og klósetti með öðrum íbúum!
Og var á fullu að ýta á mig að hugsa málið! (OG EG TEKJULAUS OFAN Í ÞAÐ!)


Æji svo er alveg slatti meira.. en ætla láta þetta nöldur í mér gott heita..

hehehh…