Okei, ég var í spilatíma, kom svo í tíma þá voru krakkarnir í bekknum að gera verkefni.
Allir voru að teikna kertaloga og ég bara fór að gera það strax og svo fattaði ég að það var spurning áður.
Og sagði ‘hey stelpur, ég skil ekki alveg spurninguna, má ég sjá aðeins svörin ykkar?’.
Jájá BÍÍÍP (manneskjan sem ég er að nöldra yfir) réttir mér sína bók. Ég skoða í smá og bara legg bókina frá mér og fór að lesa í lestrarbókinni aðeins af því mér fannst svarið eitthvað skrítið hjá henni.
Jæja allt í lagi með það en þá snýr hún vinnubókinni sinni við og segir ‘Hvað, ætlaru að skrifa þetta bara allt upp??!!!?’.
Og ég bara ‘uu nei, ég er ekki að skrifa upp eftir þér’.
Og þá segir hún ‘YEE RIGHT, helduru að ég sé blind eða?’. Ég var ekkert að horfa á fokkin bókina hennar og þetta var ömurlegt svar, afhverju í fjandanum ætti ég að skrifa upp eftir henni? Wtf?
Svo var ég bara eitthvað að vinna næstu spurningu og fíflið var eitthvað að dansa ballett út á gólfi (srsly) og svo kom hún ‘HEY STELPUR MÁ ÉG AÐEINS SJÁ YKKAR SVAR ÉG SKIL ÞETTA EKKI!’.
Og ég bara ‘HVAÐ, ÆTLARU EKKI AÐ GERA ÞETTA SJÁLF?’.
Og þá sagði hún ‘Ég meina ég skrifa allavega ekki upp eftir fólki……. *nafn á hinni stelpunni* hvað skrifaðir þú?.
Ég; ’T. u. s. s. a.'
*hún setur upp þvílíkann EEEEEEEEEEEHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH svip*
Í rauninni er þetta ekkert það sem pirraði mig mest, finnst verst að hún telji mig sem vinkonu sína og bókstaflega HAAAAAAAAAAANGI utan í mér. Shit. Þetta fyllti bara mælinn. Hverjum er ekki drullusama þó einhver skrifi upp eftir manni? Á meðan það er ekki ritgerð eða eitthvað sem gerir það að verkum að maður fái 0?
Það eru tvær leiðir til að öðlast innri frið: Að gera