Ég vann í verslun í 3 ár og þetta var ekkert mál, verslunarstjóri fær tilkynningu um verðbreytingu og fær starfsmann til að skipta út frammí búð ásamt því að feisa
Eg vann i 5 (kassamaður, vaktsjori, B-maður og verslunarstjori). Það kemur enginn tilkynning nema þa kannski “muna að sækja verðbreytingar”. Svo fer maður i tölvunna, smellir a “prenta miða” og bingo, 100+ verð i buðinni breytt og maður með fullt fang af verðmiðum sem þarf að skipta, breyta stæðum og skiltum.
Asamt þessum verðbreytingum þarf kassamaðurinn að afgreiða a kassa og jafnvel fylla a þurrvöru a meðan hinn starfsmaðurinn þarf að sinna öðrum störfum (panta, hringja i birgja, ryra vorur, fylla a mjolkurkæli eða frost).
manni á ekki að vera sama því maður er ekki maur, ungt fólk í dag hefur bara engan metnað og of háar kröfur, auk þess að það sér ekki heildarmyndina og skilur þar af leiðandi ekki að betri þjónusta = ánægðari viðskiptavinur = betra orðspor = meira af viðskiptavinum
Ekkert af þessu skiptir minnstu mali fyrir almennan starfsmann, þvi minna að gera þvi betra. Þa er hægt að fara ut að reykja eða spjalla.
Verslunarstjorinn eða þeir sem vilja vinna sig upp hja fyrirtækinu geta haft ahyggjur af svona hlutum hinum er skitsama.
starfsmaðurinn á að hafa lista yfir þau númer sem hann man ekki við hendina, og leiðbeiningar eða verklagsreglur eiga að vera til staðar fyrir nýja starfsmenn
Sammala þvi en þu virtist vera að ætlast til þess að starfsfolk ætti bara að kunna öll numerinn utanaf. Mer finnst að það ætti alltaf að vera einn vakstjori a staðnum, lika mjög oþægilegt að vera nyr og hreinlega skilinn eftir.
og ekki reyna að troða inn einhverju sem veist ekkert um
Veit ekkert um? Eg veit allt um framkomu stjornarinnar við starfsfolkið sitt.
Siðasta sumarið mitt þarna þa vann eg eins og brjalæðingur (300+ tima i manuði), þurfti að aflysa sumarfriinu minu i fyrra skiptið og stytta það i seinna skiptið en svo i agust akvað eg að panta mer viku ferð til Noregs með meira en manuðs fyrirvara. Svo þegar styttist i friið akvað einn starfsmaðurinn sem ætlaði að vera a daginn að fara i skola um haustið. Þa var mer sagt að eg gæti ekkert farið, þannig væri þetta bara, það skipti engu mali þo eg hefði ekki fengið neitt sumarfri og það skipti engu mali þo eg væri buinn að eyða 30.000kr i flugmiða sem eg gæti ekki nytt, það var a minni abyrgð að redda voktunum punktur.
Gamli verslunarstjorinn minn vann þangað til hun fekk taugaafall (ein a daginn i 9 klukkutima, vinna nanast allar helgar, oft unnið fra 07:00 til 00:30). Hun fekk “fri” otrulegt en satt en 4 dögum siðar var buið að taka hana ur kerfinu. Hun hefði sem se ekki fengið að koma aftur eftir 10 ara vinnusemi hja fyrirtækinu sem atti ser örugglega enga hliðstæðu.
Það var svona “ef þu ert ekki sammala mer þa ertu a moti mer” attitude gagnvart starfsmönnum, ef folk sagði ekki ja, amen og halleluja við öllu þa var maður ekki lengur team-player.
Af hverju ætti manni að vera annt um fyrirtæki sem gjörsamlega drullar yfir þig?