Vá, núna sé ég að raunveruleikaþættir eru virkilega going doooooownhill. Reyndar langt síðan þeir fóru að gera það:)

Ber þá helst að nefna einn nýjan þátt á Skjá Einum, High School Reunion(Fyrst hélt ég að þetta væri survivor, var að horfa á sjónvarpið og sá bara strönd, kyndla og bikini, en síðan var þetta ekkert survivor..það var hlegið að mér:/). Sjiiittt, ég fæ kjánahroll dauðans. Daaauuðans. Gömlu skólafélagarnir hittast eftir 10 ár og búa saman í 2 vikur á Hawaii. Og svo fá alltaf 2 og 2 svona “Hall Pass” á hverjum degi og mega þá fara á deit með einhverjum að þeirra vali. O_o Sorglegt. Bara ein hormónabomba. Drama. Rómantík. Vesen. Kommon.

Svo líka annar þáttur, Trading Spouses. Þá eru teknar tvær fjölskyldur og mömmurnar skipta um fjölskyldu og verða mömmurnar í nýrri fjölskyldu.. Og eru þá settar inní gjörólíkt umhverfi, félagslegt og efnislegt. Svooo að það endar bara með öskrum og rifrildi. Almenn kurteisi bara fýkur útum gluggann um leið.

En það er líka það sem raunveruleikaþættir byggja á. Drama og leiðindum. Það selur. Maður viðurkennir það alveg að það væri mjög óspennandi að horfa á fólk búa saman í sátt og samlyndi.

Chaotic, með Britney og K-Fed. Klassasjónvarpsefni. Búin að sjá sama þáttinn endursýndan 3svar sinnum! Ég er looser..En þú veist, það er juicy að horfa á Brit Brit tala um kynlífið sitt. Ég fílaði líka Newlyweds. Jessica Simpson var soldið skemmtileg stundum

Munið þið eftir þætti sem var í gangi fyrir svona einu og hálfu ári og kallaðist American Princess? Það var hágæðakjánaefni. En samt gaman að horfa á. Það er einhver sjúkleg nautn að horfa á þetta. Eins og þegar ég og vinkonur mínar horfðum á tvöfaldan lokaþátt með Bachelornum. We hit rock bottom..

Aaaallavega. Bara pælingar í mér.

~Orkamjás