Ég fór með kærustuna í leikhús að sjá footloose í tilefni afmælis hennar, fékk frábær sæti ( staðsetningin ) en leiðinlegt fólk við hliðina á mér, það voru 2 konur með hóp ( 5-6 ) af þroskaheftum krökkum á unglingsaldri, það var stelpa við hliðina á mér sem var veeel þroskaheft og var alltaf að reyna að tala við mig og ná athygli minni, í hvert sinn sem fólkið í leikritinu var búið að syngja lag or sumthin þá fór hún alltaf að klappa geðveikt hátt og blístra og öskra “þetta er gaman” jafnvel þótt engin annar væri klappandi, alveg óþolandi.
Jafnvel þótt eitthvað ægilega ófyndið væri í gangi þá fór hún að hlæja upp úr þurru.
svo í lokin þá voru leikararnir að beigja sig eins og venjan er og maður náttúrulega klappaði fyrir þeim, svo hætti ég að klappa og þessi þroskahefta stelpa gefur mér fínt olbogaskot í öxlina og segir “akkuru ertu að hætta að klappa, haltu áfram að klappa, ööööööö ”
Það ætti að vera spes röð fyrir svona fólk, helst efst eða neðst svo aðrir geti notið sýningarinnar.
I will never doubt the power of those in love.