Ég er núna búin að vera með þessa skrýtnu tilfinningu seinustu daga, svona tilfinning þar sem að mér finnst alltaf eins og að ég sé fyrir og er að skapa vandræði og allt er bara ómugulegt og ef að það er skammað mig þá get ég ekki gleymt því, ef að ég geri eitt vitlaust bara smáatriði eins og að ég var eitthvað utanvið mig og setti óvart sultuna í vaskinn í staððin fyrir ískápinn (ég var heim aað hjá frænku minni og frænda) og þá koma kona frænda minns; afhverju er sultan í vaksinum? ég sagði ég setti hana óvart þarna og ég setti hana svo í ískápinn, nema málið er mér líður svo ílla útaf þessu að ég setii sultuna óvart í vaskinn mér liður svona eins og að ég hafi drepið eitthvern eða eitthvað. Og eins og að ég nennti ekki lengur að vera þarna að ég bað frænda minn um að skutla mér heim og mér leið svo ílla eftir að hann hafði skutlað mér afþví að hann var ekki á leiðin eitthvert hann fór sérferð bara fyrir mig.


allavegna plís ekkert skítakast útaf stafsetningu ég er þreytt.