Þú ætlaðir með þessu tilsvari að reyna að vera eins og þú kallar það snjall en ert í rauninni afskaplega asnalegur þegar litið er til þess að þú ert að ráðast á mig persónulega fyrir það eitt að hafa skoðanir sem hálfur hugi eða meira er ósammála.
#1. Ég sagðist ekki vera snjall.
#2. Það ert þú sem ert að kalla annað fólk ógeð.
#3. Ég er ekki að ráðast skoðanir þínar, en ég sagði að þær tilheyrðu minnihluta hóp og væru ekki rökstuddar á nokkurn hátt. Ef skoðun þín er sú að þín sé ávalt rétt er ég á móti henni.
Ertu að tala um sjálfann þig þarna?
Heldurðu virkilega að ég þurfi að vera femínisti til þess að hafa heilbrigðar og heilsteyptar skoðanir sem líta á heildina fremur en það sem flestir aðrir gera, að hugsa aðeins um sjálfan sig og sína eigin hagsmuni.
Klám má ekki ræða um sem slæman hlut vegna þess að að það eru til góðar hliðar. Þú getur runkað þér yfir því og endað sem fullsaddur af frygðarfýsn eftir áhorfið.
Hvað varðar þessa setningu þá get ég alveg útskýrt hana eins og flest annað sem ég hef þurft að reka ofan í kokið á fáfróðum einstaklingum sem halda að þeir geti tjáð sig án þess að vita meira en það sem þeim finnst.
Kallaði ég þig feminista? Ég spurði þig hvort þú tileheyrðir þeim. Í stað þess að svara þessu þá ferðu í vörn. Hvort sem það bendi til þess að þú tilheyrir þeim eða ekki er nokkuð víst að þú tilheyrir einhverjum þeim minnihlutahópi sem er andvígur frelzi einstaklingsins til að skoða klám og gera upp sinn eigin hug hvort honum líki það vel eða illa. Þú ert nefnilega einmitt ekki að líta á heildina, einmitt öfugt… það sem þér finnst.
Þú ert farin að tala í
þversögnum. Þú sagðir rétt áðan að t.d. meirihluti huga væri á móti skoðunum þínum, en núna segiru að þú sért að tala fyrir meirihlutan. Ég veit, og ég
veit þetta, ég þarf ekki að þekkja þig á nokkurn hátt öðruvísi en í gegnum skrif þín á huga, að þú snýst upp og niður í að rökstyðja mál þitt (ef “mér finnst” setningar eru taldar rök) og ferð oftar en ekki að tala í hringi og snúa útúr af því þú veist en vilt ekki gera það uppmeð þér, að þú hafir hugsanlegt rangt fyrir þér.
Þér finnst gaman að benda fólki á hve fáfrótt það er af því það er ekki sammála því sem þú segir. Núna þegar ég skrifaði þetta þá eftilvill gerðiru þér grein fyrir því, hugsar kannski “úps, ég er að þykjast vera svo yfirveguð og snjöll- þetta er eitthvað sem ég hefði kannski ekki átt að gera.” Það þarf þó ekki að vera að þú hugsir það, en ég veit að ég hefði gert það. Veistu hvort að maðurinn sem svaraði þér með einni setningu sé fáfróður? Fáfróður um allt eða bara málefni korksins?
Núna spyrðu mig: “já en þú sagðir að ég væri ekki snjöll.” Já það sagði ég, enda hef ég lezið margt sem þú hefur skrifað á huga og komist að þeirri niðurstöðu að máltiltækið “bylur hæst í tómri tunnu” á vel við um þig. -Auðvitað er það mín skoðun.
Slæmu hliðar “klámvæðingar”. Mansal, kynlífsþrælkun og skaðsemi sem misjafnt efni getur haft á viðkvæmar og ómótaðar ungar sálir. Má ég spyrja þig, veist þú yfirleitt eitthvað um það hvernig ýmist efni getur haft misjöfn áhrif á misjafnt fólk á misjöfnum aldri?
Mansal, kynlífsþrælkun og skaðsemi(sem er? ég er ekki að segja að það sé ekki nein skaðsemi, en þetta er bara orð sem þú hentir þarna inn til að gera notað “,”, lengt setninguna og látið hana líta út fyrir að vera innihaldsríkari).
Fylgir þetta klámvæðingunni? Er þetta ekki vandamál sem fylgir bara þjóðum og fólki almennt? Fátækari lönd stunda mannsal, t.d. Kína sem flytur fólk yfir til Bandaríkjana í kynlífsþrælkun. Ég sé ekki hvernig þetta tengist klámi á nokkurn hátt? Rétt eins og ég sé ekki hvernig einelti getur tengst klámvæðingunni eða önnur félagsleg/alþjóðleg vandamál.
Ég vill endilega að þú komir með rök fyrir því hvernig klám tengist mannsali og kynlífsþrælkun.Það er frekar fáránlegt að spyrja mig “Má ég spyrja þig, veist þú yfirleitt eitthvað um það hvernig ýmist efni getur haft misjöfn áhrif á misjafnt fólk á misjöfnum aldri?” Þetta er fáránlegt setning. Væriru til í að túlka hana fyrir mig líka? Þú þarft fyrst að skilgreina “ýmist efni.” Geri ég mér grein fyrir hvernig þetta “ýmist efni” hefur
misjöfn áhrif á
misjafnt fólk á
misjöfnum aldri? Ja, já, er svarið:
MISJAFNT? Er þessi setning þín grín eða? Það er einmitt frelzi þessa misjafna einstaklinga á mismunandi aldri að velja úr þessu “ýmsa efni” hvað þeir vilja og vilja ekki skoða. Var þetta svarið sem þú vildir?
Það að hlúa að samfélaginu er t.d. að sjá til þess að börn séu vernduð fyrir hlutum sem hafa skaðleg áhrif á þau að leyfa þeim að þroskast á þann máta sem að gerir þeim kleyft að meta það og vega sem þau upplifa þegar sá tími er kominn.
Það er ekki til neinn sérstakur réttur tími en hins vegar er það alveg ljós að klám á ekki heima í tölvum barna.
Ég er sammála þér, að auðvitað eiga börn að vera vernduð fyrir hættum þessa stóra heims. En þetta er mun mun flóknara en þú lætur uppi með. Það eru margar spurningar sem þarf að svara fyrst: “Eiga foreldrar að ráða því hvenær einangrun barnsins minnkar og barnið fær að sjá meira af heimin”, “ætti löggjafinn heldur að sjá um þetta?” Það eru margar spurningar sem við þurfum að spyrja okkur fyrst, og ég er ekki ósammála þér að krakkar ættu ekki að sjá klám fyrr en þau ná þeim þroska að skilja hvað er að gerast. Löggjafin og dómskerfið hefur gefið okkur lög og fordæmi sem einmitt styðja þetta. En ég tel, að það sé mest upp á foreldrana komið hvenær barnið/unglingurinn fær að sjá hluti eins og klám.
Ert þú foreldri? Eftilvill myndir þú banna barninu þínu að skoða klám jafnvel eftir að það fær þroskan til að skilja það. Ég er ekki að segja að það sé rangt, á meðan það væri undir sjálfræðisaldri fyndist mér ekkert að því að þú myndir bannað því að skoða svona. En ég myndi þó ekki persónulega gera það.
Ég veit ekki hversu oft ég hef tvítekið það að það sem ég hef að segja er einfaldlega mín upplifun og er á engan hátt lögmál sem að þú hérmeð staðhæfir í þínu síðasta svari, einstaklega ógeðfellt hvernig þú setur þig á stall og staðhæfir einmitt það að ég sé að gera það sama, sem er einfaldlega ekki sannleikurinn, en þín upplifun greinilega sem veldur því að það lítur allt út fyrir að þú gerir þér mál og skrif úr því að þér líkar ekki það sem ég hef fram að færa."
Já, en málið er, að ég staðhæfi að þú staðhæfir (sem þú gerir). Síðan staðhæfi ég að þú sért ekki snjöll eftir að hafa lezið flest alla korkana þína. Ég er nokkuð viss um að þetta myndi ekki breytast þó svo ég þekkti þig persónulega. En já, það eru auðvitað einhverjar líkur á því að ég hafi vitlaust fyrir mér. Ég set mig ekki á neinn stall, ég sagði að ég væri ekki snjall,
Ég er ekki snjall, ég er líklegast við meðalgreind. Ég tel mig ekki vitlausan, en ég tel mig ekki vita neitt meira en hinn meðal Jón. En, ég tel mig vera ágætlega mannglöggan. Ef þér finnst ég vera setja mig á stall þar þá er ég sekur.
Og ég endurtek, hversu oft þarf ég að segja að ég hef ástæður fyrir mínum skoðunum , ekki staðhæfingum? Sem ég byggi á reynslu, fræðslu og síðast en ekki síst eigin mati, heilbrigðu mati á heilbrigða lífssýn. Sem er auðvitað mín skoðun, ekki lögmál, eða sérðu það skrifað einhversstaðar í bók?
Þarna kemur en ein þversögnin fyrir. Þú segir að þú alhæfir ekki, en síðan alhæfiru að þú hefur heilbrigt mat á heilbrigðum lísmáta. Persónulega finnst mér þú ekki hafa heilbrigt mat á heilbrigðu líferni.
Það er í umsjá lögreglu, kennara, foreldra og annara þjóðfélagsþegna að sjá til þess að fólk haldi sig innan velsæmismarka, alveg sama hvað málið snertir. Og það er einmitt það sem stuðlar að því að þjóðfélagið hangir saman og virkar.
Nei. Það gera einungis löggjafinn, framkvæmdarvaldið og dómstólarnir, ekki kennarar og foreldrar.
Það er í höndum löggjafans að móta reglur sem við förum eftir og það er framkvæmdarvaldið (lögreglan ) sem sér til þess að við framfyljgum þeim. Kennarar og foreldrar ala börnin upp. Það elur upp börnin í ákveðnum ramma reglna sem þau sjálf setja. Foreldrar og kennarar veita síðan löggjafanum aðhald í gegnum lýðræðislegar kosningar.
Þú, sem foreldri eða kennar, getur ekki skert frelzi barns þíns að því marki að það brýtur lög. Að hafa klám í tölvunni sinni er ekki lögbrot. Á uppvaxtarárum barns geturu bannað því að horfa á klám (eða ég býst við því, þó svo að það séu ekki til nein dómafordæmi um þetta svo ég viti til) en þegar einstaklingurinn verður sjálfráða geturu ekki bannað því að skoða klám í sinni eigin tölvu. Þess vegna eru þessi VELSÆMISMÖRK sett af hverjum einstaklingi fyrir sig innan marka laganna sem stendur, því að engin lög banna þetta nema að það flokkist undir gróft klám (barna- og dýraklám oþh.)
Löggjar- framkv. og dómsvald > Einstaklingurinn.
EN EKKI:
Löggj.framk.dómsv.>kennarar-foreldrar > Einstakl.
Ertu kannski að tala um fræðslu foreldra og umsjónarmanna? Ég efast um það miðað við hve mikið þú talar um að banna eigi klám.
Þú talar um að ég sé í minnihlutahóp?
Þar held ég að þú sért alvarlega á villigötum. Ég ber hag þjóðar minnar fyrir brjósti og vill henni allt hið besta þannig að hægt sé að búa í heilbrigðu samfélagi, hvað er það?
Staðhæfingar blablabla. Ef þú telur meirihlutan vera á móti þér eins og þú sagðir áður fyrr er það ekki hagsmunir samfélagsins sem þú berð fyrir brjósti, heldur þínir eigin.
Þú ert svo yfirlætisfullur að manni blöskar einfaldlega við þér, þú tekur skoðunum mínum og rökfærslum sem persónulegri móðgun við þig vegna ólíkra persónulegra haga og skoðana.
Eru þetta rökfærslur?
Ég ber hag þjóðar minnar fyrir brjósti og vill henni allt hið besta þannig að hægt sé að búa í heilbrigðu samfélagi
Slæmu hliðar “klámvæðingar”. Mansal, kynlífsþrælkun og skaðsemi sem misjafnt efni getur haft á viðkvæmar og ómótaðar ungar sálir. Má ég spyrja þig, veist þú yfirleitt eitthvað um það hvernig ýmist efni getur haft misjöfn áhrif á misjafnt fólk á misjöfnum aldri?
Þetta eru yfirlýsingar sem VANTAR rök (ekki að þau séu ekki til, en þau koma ekki fram þarna).
Ég veit ekki hversu oft ég hef tvítekið það að það sem ég hef að segja er einfaldlega mín upplifun og er á engan hátt lögmál sem að þú hérmeð staðhæfir í þínu síðasta svari
Endilega, sýndu mér hvar rökin þín eru?
Þú svarar þessu pósti líklegast ekki vegna þess að það tæki þig of langan tíma að skrifa enn lengra bréf með “mér finnst”-“þú ert asni” röfli.
En gerðu mér greiða. Bara einn. Svaraðu mér með litlum pósti og bentu mér á þessi “rök” sem koma fram í póstnum þínum sem þú svo mikið segist nota. Sýndu mér hvar þessi rök eru. Það ætti ekki að taka langan tíma er það?
Kveðja,
Sblende