Lífið þitt í fucki? Ég veit ekki, mig hefur dreymt slæma drauma, og það er ekki gaman. Hef meira að segja vaknað með andlit fyrir framan mig. Það er ekkert hægt að gera nema að harka svona drasl af sér.

Ég stend bara upp og fer fram að fá mér að drekka eða hef bara kveikt á lampanum.

Já ég hef lent í þessu (reyndar síðast þegar ég var c.a. 10 ára), þetta var svona fáránleg martröð sem meikaði ekkert sense en mér fannst hún hryllileg. Þegar ég sagði frá henni þá virtist þetta sem alveg venjulegur draumur sem var ekkert hryllilegur en þegar mig var að dreyma hann leið mér svo illa að ég vaknaði öðru hvoru upp alveg skíthrædd.
Ég myndi bara taka eina svefnpillu ef þetta verður eitthvað vesen, þá sefurðu a.m.k. alla nóttina, get samt ekki tryggt þér draumlausa nótt.

haha! i'm the master of strange dreams! ;P Mér er ALLTAF að dreyma e-rja algjöra steypu. Eins og t.d. í gær dreymdi mig að ég væri í heimsókn hjá Harry Potter [ekki þessum sem leikur hann, heldur Harry Potter sjálfum] og ég hefði bara þekkt hann alla mína ævi og það fyndna var að ég varð mjöööög hissa þegar ég vaknaði og fannst þetta ekkert hafa verið draumur.

Mig dreymir oft skrýtna drauma, um daginn drap ég gaur í tívolí með hafnabolta kylfu.

hættu í wow

[kaldhæðni]Ég er nokkuð viss um að það eru nokkrir draumasérfræðingar hér á huga sem geta hjálpað þér.

Ég man eitt sinn þegar ég var 8-9 ára gamall þegar mig dreymdi martröð.
Hún var skelfileg, þótt ég man ekki hvernig hún var.
Ég vakna út frá henni, alveg skíthræddur og fer inn til mömmu sem er í næsta herbergi.
Ég ýti við henni og segi “Mamma. Mig dreymdi martröð. :(”. Hún vaknar ekki alveg strax sem er ósköp eðlilegt svo ég ýti við henni.
Ég ýti. Hún rúllar. Lendir á hliðinni/bakinu svo ég sé andlitið hennar, allt dautt og rotnað!
Ég verð hræddur, stekk upp og ætla inn í næsta herbergi.
Hún eltir mig með sínu uppvakninga útliti og ég held að hún ætli að drepa mig. Ég flý í smá tíma þar til hún er að ná mér en þá flýgur hnífur í hausinn á henni og hann springur af.
Búmm. Ég vakna útfrá martröð, alveg eins og áður.
Sömu aðstæður og þegar ég vaknaði áður, myrkur og hræðsla. Hinsvegar er einnig efi núna þar sem ég hafði ekki hugmynd um hvort þetta væri draumur eða raunveruleiki.
Ég geng inn til mömmu og ýti við henni. Sama gerist og áður, hún vaknar ekki.
Ég er orðinn smeykur og held að hið sama og áður sé að fara að gerast. Ég ýti henni svo hún myndi lenda á bakinu eins og áður, hræddur við að sjá zombie-fésið sem var áður.
Hún er alveg eðlileg, vaknar og faðmar mig.

Jáhh draumar ótrúlegir get ég sagt þér. Mér dreymir OFT og alltaf bara steypu en allt svo raunverulegt :S

dreymi einhverntíman að ég var að hitta fyrv. kærasta minn og vorum að rúnta og hann missir stjórn á bílnum og lendum í runna. og hann hverfur sporlaust :S og ég er að gráta og setja rósir á götuna…. það var freaky draumur.

seinasta sem mig dreymdi hitti ég robbie wiliams á sleða og hann gaf mér msnið sitt,, ég dreimi bara eithvað handónýtt rugl, sérstaklega þegar ég sofna frá 10-12 í eyðu+hádegi í skólanum :l

Svefntruflanir eru einhversstaðar á doktor.is - leitaðu.