Að sjálfsögðu var ég ekki að tala um lög um ærumeiðingar heldur þá grein hegningarlaga sem um var rætt.

Hver, sem opinberlega dregur dár að eða smánar trúarkenningar eða guðsdýrkun löglegs trúarbragðafélags, sem er hér á landi, skal sæta sektum eða [fangelsi allt að 3 mánuðum].

Það er ekkert sem leyfir fólki að stunda ærumeiðingar jafnvel þótt þessi klausa sé fjarlægð.

[...] en ertu að segja mér að það geti ekki stuðlað að auknum líkum á því að við lendum í sömu stöðu og við erum í núna í sambandi við teiknimyndirnar. – Augljóslega ekki, eins og þú orðar þetta, það gæti og það gæti ekki stuðlað að einhverjum frekari breytingum á lagabálkinum, þar er hinsvegar ekkert rökrétt við að reikna með því að það gerist. Sérðu muninn? Fyrir utan það að hver önnur breyting gæti verið afleiða einhvers allt annars en fyrri breytinga.

Var ég að segja það? – Ég var ekki að leggja þér orð í munn. En lögin sem ég er að tala um má túlka á þennan hátt, það er hægt að segja að ég hafi smánað hinn eða þennan ef ég fer ekki eftir siðareglum þeirra.

Nei, en ef ein regla, réttarheimild eða hvaðeina sem rétturinn notar til að koma í veg fyrir níðingsmál hverfur, eru meiri líkur á því að níðingshátturinn getur viðgengst. Finnst þér það órökrétt? – Ekki ef það eru til staðar önnur lög sem ættu að koma í veg fyrir persónulegan níð. Þú gætir alveg eins hugsað þetta með þessum allt eða ekkert hugsunarhætti að hver viðbót við lögin færir þig bara nær fasistaríki, er auðveldara að skilja þetta svona?

Það er óskynsamlegt að hafa lög sem vernda skoðanir, hinsvegar er skynsamlegt að hafa lög sem vernda fólk.