já vá maður kippist allur til ! gerist stundum hjá mér, náttúrulega alveg þegar maður er í þann vegin að sofna !

Gerist geðveikt oft, ég á að vita afhverju þetta er…. neibb man það ekki…

Já, þegar maður er alveg að sofna og svo kippist maður til þegar mann dreymir eitthvað svona … Það er rosalega óþægilegt.

Þegar þetta gerist hjá mér er ég að detta niður langan og brattan stiga.

Já oj það er ógeðsleg tilfinning, kemur sem betur fer ekki oft fyrir mig.

Já, það gerist.. Líka stundum þegar ég huxa um að detta, djöful bregður mér!

Það er alveg ógeðslega óþægilegt. Mig dreymir oft að ég sé að sökkva ofan í eitthvað.

Já..

ég byrja oft að labba og hoppa, samt er ég liggjandi..

Þetta er ótrúlega pirrandi!

Þetta er þegar maður er mitt á milli svefns og vöku held ég…minnir mig! Voðalega djúpt…

vöðvar eru að búa sig undir svefn og eru að slaka á rólega. við þetta upplifa taugarnar þetta stundum eins og líkaminn sé að falla, taugarnar senda boð til heilans um þetta og hann heldur að líkaminn sé að falla

eithvað þannig minnir mig

ohh þetta er geðveik óþægilegt..ég stend alltaf á brún og svo kemur svona ljós á móti mér og ég dett niður, hrekk svo upp og ath. hvort að rúmið sé enn undir mér =) en já það væri geðveikt gaman að fá að vita afhverju þetta kemur….

Þetta er svona “Smack to reality” sem að undirmeðvitundin gefur líkamanum þegar að undirmeðvitundin heldur að maður sé að deyja (allt að detta út)

Semsagt heldur undirmeðvitundin að líkaminn sé að detta úr sambandi og hún lætur líkamann vita, semsagt vekur hann..

já, stundum er ég kannski sitjandi í sófanum að horfa á sjónvarpð kannski.. svo sofna ég og mér finnst ég vera að detta til hliðar eða eitthvað og kippist upp og vakna og er þá ekkert að detta.. mér líður þá svona eins og sófinn sé að hverfa undan mér:S

Mig minnir að ég hafi heyrt að þetta væri svokallað viðvörunarskyn frá því að við vorum apar uppí trjám og sváfum þar. :/

já þetta er geðveikt skrítið

Ég er áhugamaður um svefn (ekki áhugamaður um að sofa samt) og get frætt þig um annað fyrirbæri sem ætti að hræða líftóruna úr þér.

Hefuru upplifað það að þú vaknar upp mðe hvelli, en manst samt ekki eftir neinni martröð. Bara alltiéinu vaknaru og hjartað á fullu.

Það er venga þess að þegar þú ert að sofa er líkaminn í hvíldarstöðu, hjartar slær hægar og slökkt er á vöðvum og heilinn gerður óvirkur, nema það sem anuðsynlega þarf til að halda þér á lífi.

Stundum verður hvíldin of mikil og þú ert bara hársbreidd frá dauða. Þá fer varnarkerfi í heilanum af stað og sendir boð út í allar tauguar um að fara af stað og þú vaknar með látum - hársbreidd frá dauða.

gerist geðveikt oft hjá mér, frekar pirrandi :S