ég sit hérna uppí rúmi og er að horfa á veggin minn.
hann er hvítur á lit , allveghvítur … og það er ekkert á honum , bara hvítur og fallegur veggur , mig minnir að hann hafi einusinni verið tómatsúpurauður .. og einusinni kóngablár, en núna er hann hvítur … fallegi hvítiliturinn yfirtekur mig með fegurðsinni , slíka fegurð úr steipu og eitri hef ég alldrei séð áður …
hvítiliturinn fer að verða þreytandi svo að ég tók upp pensil og málingardollu , málingin í dolluni er fjólublá .. ekki svona dökk fallegafjólublá , heldur daufur og leiðinlegur fjólublár með keim af grænum … ég mála orðið ASPERTAM á veggin.