Okei, það er þetta lag sem heitir “Funny familar forgotten feelings” og ég veit ekki af hverju en ég fer alltaf að grenja þegar ég heyri þetta lag, og ég grenja aldrei. Síðast þegar ég grét þá var það þegar amma mín dó og það var í maí.

Eins og t.d. þegar ég og systkini mín sáum Green Mile, þá fóru þau að grenja en ekki ég! Og svo fór ég á Titanic með systur minni og 3 vinkonum hennar og á meðan allur salurinn grenjaði úr sér augun, þá sat ég eins og ég væri að horfa á Beverly HillBillies eða eitthvað álíka.

Þetta lag bræðir mig gjörsamlega og breytir mér í einhvern grenjandi aumingja. Og ég þoli ekki að hafa veikleika og sérstaklega ekki einhvern SVONA veikleika.

En ég gæti víst nöldrað um þetta í allan dag, svo að ég hætti núna.