Dreptu bara kellu, það reddar 'essu.

Það er bara því miður lítið hægt að gera í svona málum. Það er ekki hægt að skikka hana til að sækja börnin heldur verða þau að finna það sjálf hvernig hún er þó það sé leiðinlegt fyrir þau.

Reyndar er ég ekki alveg sammála þessu:

Þetta er í fyrsta skiptið í lífi mínu sem mig langar að taka einhverja manneskju af lífi! því hún hugsar meira um sig sjálfa og hennar AA alkahólsta-dópistapistameðferð! og að mæta á ALLA fundi hjá AA frekar en að sinna börnunum HENNAR!!!! hennar hagur er frá a-ö og að allt fari svo vel, varðandi hennar MEÐFERÐ! þar en að sinna sínum börnum……

Hefurðu eitthvað hugleitt að kannski mæti hún á alla AA fundina fyrir börnin sín? Er eitthvað gott að hún sé að sinna börnunum þínum ef hún hefur svona hrikalega djöfla að draga?

heyrðu, hvað er að þér væni?

hvað kemur þetta okkur við?

hættu að nauðga þínu lífi og barna þinna hérna á opinberu spjalli huga!!!!


HÆTTU!

Ég er virkilega byrjaður að trúa því að þetta sé eitthvað djók.

Einhverjum unglingsstráki datt í hug að búa til notendanafn fyrir persónu sem væri einstæður faðir og ofsatrúamaður, og hans fyrrverandi á kafi í vímuefnavandamálum.

Ég bara trúi því ekki að fullorðinn maður fari beint á Hugi.is í hvert skipti sem móðir barnanna hans svíkur hann. Og ef það er raunverulegt þá er það í rauninni sorglegra.

Allt í lagi eitt og eitt skipti að tala um sitt persónulega líf. En ég hefði haldið að Hugi.is væri fyrst og fremst til þess að skrifa/lesa um áhugarmál. Tel það vera mjög óeðlilegt að meirihluti greina/pósta frá þér tengist þínu persónulega lífi.

Ef þú ert raunverulegur. Þá er þetta ekkert annað en að leika fórnarlambið. En veistu hvað? Það eru allir með sín eigin vandamál og margir með verri vandamál en það sem þú hefur verið að deila hérna. En ekki eru allir að væla hérna á Huga hvað lífið sé erfitt og að þeim langi að drepa einhvern. Ef þetta er ekki djók eins og mig grunar þá þarftu virkilega á geðhjálp að halda.

Það suckar að þetta sé svona. Það eina sem þú getur gert er að vona að þessir fundir hafi áhrif á hana og hún fari virkilega að breyta lífi sínu. Ef það verður þannig getur hún kannski farið að hugsa um börnin sín eftir einhvern tíma þegar hún hefur komið lífi sínu í gott lag.

Heldurðu að það sé ekki betra að hún sé orðin stabíl áður en hún fer að hugsa um börnin sín?

Einhverstaðar hef ég heyrt um svona tilvik. Móðirin er að “reyna” koma lífinu sínu í réttar skorður og um leið ef einhver pressa er sett á hana bregst hún eða víkur frá.

Ég þekki til svona fjölskyldu og það er sko ekkert grín að einn meðlimur sé alkoholisti. Hvað þá tveir?

Ég skil þig alveg fullkomnlega og fyrir mér máttu alveg fá útrás hérna á huga.. Áður fyrr gat maður fengið mikla á huga yfir ástarmálum eða einhverju slíku. Það er bara ekki hægt lengur því að notendahópurinn er á aldrinum 12-16 (sem nota huga mest). Það koma alltaf mjög óviðeigandi svör frá óþroskuðum aðilum en stundum koma gullkorn frá þeim. Við verðum bara að sætta okkur við þetta. :)

Þegar ég sá titilinn á þessum kork datt mér bara eitt í hug.
“Lecter”.

Annars held ég að þú sért að berjast við vindmyllur með því að vera að dæla þínum vandamálum hingað inn á huga.

Erum við að fara sjá Hákon Eydal tvö?
Það er ekki gott :p Þá myndu börn þín alast upp við “Enga mömmu. Og engan faðir”
Það væri ekki gott :P
AA kellinga tussur sem hugsa bara um sjálfan sig verða alltaf svoleiðis.
Hefuru prófað að tala við hana? Þúst reyna troða inní hausin á henni hvað er að gerast.
Eða hér er eitt gott ráð, Talaðu við börnin þín hvort þau vilji mæta á fjölskyldu fund.
Þar sem þið mynduð öll setjast niður og tala saman um þetta vandamál. Leyfa mömmuni að heyra frá krökkunum hve ílla hún er að fara með þau.
Og hve mikið þetta skaðar þeirra uppeldi.

um leið og ég sjá titilinn á korkinum, hugsaði ég: Lecter

en eins og fyrr, þá samhryggist ég þér, því það sem ég hef heyrt frá þér er hreinasta helvíti

ég legg nú bara til að þú, börnin þín og þessi kona fari saman til fjölskylduráðgjafa. og það þarf að upplýsa þessa konu um það hvernig börnum þínum líðu

Þú þarft að stíga upp úr eigin kviksyndi áður en þú hjálpar öðrum upp úr kviksyndi. Hún þarf náttúrulega að laga allt hjá sér áður en hún getur hjálpað þér að ala upp börnin.

Hvernig talar þú um þetta við krakkana? Mér finnst það dáldið mikið atriði líka.

Ég get alveg verið sammála þessu með að það sé nú líklegast rétt hjá henni að sækja AA fundina. Og þeir eiga (vonandi) bara eftir að bæta þetta seinna. Og ég skil líka að þú sért drullupisst yfir þessu, þetta er heldur alls ekki rétt aðferð hjá henni að vera aldrei með krökkunum.

En mest af öllu vorkenni ég greyið börnunum:/

ok gamli er ekki betra að konan fari á ALLA AA fundi svo hún sé ekki full að sjá um bornin eða uppdópuð einhvernstaðar og ef ég væri þú ( greinielga reiður maður sem vill láta börn sín til geðsjúkrar móður ) þá myndi ég nú bara vilja hafa mín börn hjá mér og ekki leyfa þessari kellingu sem var greinilega nógu góð til að eignast 3 börn með. þannig mitt álit er fáðu fullt forræði og sendu þessa kellingu til norðurpólsins

Það sem drepur þig ekki styrkir þig.

Farðu vel með þig og ekki gera neitt sem að þú munt sjá eftir, það er verra fyrir börnin að alast upp foreldralaus en hjá einum foreldra.


Ég var ekki að reyna að “smart ass-ast” með þessu svari. Allt meint í góðu.

ég vona að þér takist að leysa úr þessu
*setur upp bros*
:)

Ég get bara ekki orða bundist því mér blöskrar svo orðaval þitt sem og harka gagnvart móður barnanna þinna - sem greinilega er sjúk kona.

Mér finnst skelfilegt að lesa hvernig þú hellir hérna úr skálum reiði þinnar og pirringi gagnvart barnsmóður þinni - í stað þess að telja uppá tíu og róa þig niður - og vinna í eigin málum frekar en að blása vandamál annarra svona upp úr öllu valdi.

Þú hlýtur að gera þér grein fyrir því að konan er sjúk - hún glímir við djöful sem örugglega er henni mjög þungur og stórhættulegur - öllum stundum og alla daga - hverja einustu mínútu. Hún er að berjast við versta óvin sem nokkur sál getur staðið fyrir framan - fíkniefna/áfengisdjöful og ef hún höndlar ekki mikið annað á meðan - ekki einusinni sín eigin börn - þá átt þú frekar að reyna að horfa á ljósu punktana en að leita uppi þessa fáu dökku og mála allan heiminn með þeim.

Ljósu punktarnir eru þeir að hún er - eins og þú segir - að mæta á alla helvítis AA-fundina. Bíddu - er það ekki gott mál? Er það ekki þér og börnunum í hag ef hún er að vinna í sínum málum? Alveg sama hversu langan tíma það tekur hana að koma undir sig fótunum - og alveg sama hve lítið hún höndlar börnin eða þig á meðan - þá átt þú skilyrðislaust að reyna að skilja, meta og virða þá baráttu sem hún er að ganga í gegnum.

Heldur þú að hún sé hamingjusöm? Heldur þú að hún hugsi í hvert sinn sem hún treystir sér ekki/getur ekki höndlað að taka við börnunum - að hún hugsi með ánægju til þess að “eiga” ánægjulega helgi/viku án barnavesens?

Nei, ég hugsa að það sé hægt að fullyrða það að líf hennar er engin dans á rósum, heldur píning og kvöl - þar sem púkadjöfull situr sigri hrósandi á öxlum hennar og skellihlær að óhamingju hennar - og hvetur hana til að misstíga sig - meira en síðast …

En skilur þú óhamingju hennar? Getur þú ekki reynt að setja sjálfan þig í hennar spor - og sjá hvað það er sem framtíðin býður uppá? Veistu að ef þér tækist að staðsetja sjálfan þig í hennar skófar - og reynt að skilja hvað hún er að berjast við illvígan óvin (fyrir utan þig greinilega) - þá er ég viss um að þú getur skilið það að þetta fáránlega dómharða væl í þér er bara tittlingaskítur samanborið við þá óhamingju sem hún þarf að berjast við hverja sekúndu lífs síns.

Fyrir utan það að vera að berjast við þennan illvíga óvin sem situr um öll hennar spor - og reynir í sífellu að fella hana um koll - þá þarf hún líka að berjast við það að ráða ekki við að taka sín eigin börn til sín af og til - og það er örugglega ekki síður erfitt fyrir hana sem móður - og svo í þokkabót bætir þú gráu ofaná svart með því að ganga í lið með þessum fíkniefnadjöfli með því að væla svona um þetta (og guð veit hvort þú alir börnin upp með það hversu “glötuð” og “skelfileg” móðurómyndin er sem þau eiga) …

Ef þú sýndir þroska og þakklæti - í stað hörku og fúllyndi - þroska til að skilja hennar óhamingju og sjúkleikafíkn - og þakklæti fyrir að hafa þó börnin og geta alið þau upp með kærleika og skilning á því hve móðir þeirra eigi við mikinn óvin að berjast og gera þeim það skiljanlegt að hún sé að mæta á alla “helvítis” AA-fundina í þeirri von að geta bætt þeim upp það sem miður er seinna þegar henni er batnað - sem henni vonandi tekst þrátt fyrir allt þetta mótlæti sem hún mætir.

Ég veit ekki - en ég vona að þú sért ekki svo bitur og samviskulaus - að þú getir ekki allavega reynt að fara í hennar sjúku spor - og frekar en að vera alltaf að væla um hve erfitt þú eigir - fara frekar að reyna að byggja sjálfan þig upp og fyrirgefa henni, skilja hana, og umfram allt - ekki ala börn ykkar upp með hatri gagnvart henni og sjúkleika hennar. Hún hefur nóg að berjast við, ekki bæta á það með því að geta ekki sýnt kærleika og fyrirgefið og reynt frekar að byggja upp en að brjóta enn meira niður.

Ljót orð í hennar garð - óskir um dauða og annar ljótleiki - er bara viðbót við óhamingju hennar og gæti stuðlað að “falli” hennar aftur og aftur ef hún finnur þetta í gegnum börnin í hvert sinn sem henni tekst að taka sig saman og taka þau til sín - því meira sem hún finnur af þinni óvild í gegnum börnin - því meiri hætta er á því að hún taki þau sjaldnar og sjaldnar - og á endanum veit engin hvað gæti gerst ef þú ferð ekki að hætta þessu væli og byrja að reyna að byggja aftur upp með kærleikanum og fyrirgefningunni …

Kveðja:
Tigercop sem er farinn að fara í hringi - en númer 1, 2 og tíu - hættu að væla og farðu að byggja upp og fyrirgefa!

Lecter : vá ömurleg ráð við ömurlegum ástæðum? ooog viltu útskýra það aðeins

gg´s not on youre side anymore

Sæll Lecter.

Eftir að ég las í gegnum þetta og kasmir síðuna þína þá verð ég að segja að ég samhryggist hvernig móðir barna þinna er, en vonandi fer henni batnandi.

En það sem mig langaði að spyrja er að hvernig börnin þín taka þessu?
Þar sem sonur þinn er orðinn frekar gamall (samkvæmt kasmir síðunni)
Ertu kannski að “kenna” börnunum þínum að hata móður sína eða hafa þau myndað einhverja skoðun gagnvart henni.
Þar sem að hún hefur sín vandamál að stríða máttu ekki láta samt krakkana byrja að “hata” hana því það myndi gera illt verra í framtíðinni.

Vonandi muni þér vegnast vel í framtíðinni.
Kv. Lappi

Hey fyndið þetta hljómar eins og eitthvað sem að pabbi minn mundi gera!

Kæri Lecter.

Það er ómögulegt fyrir mig að ímynda mér hversu erfitt þetta hlýtur að reynast þér og ég samhryggist þér innilega.
Fyrirgefðu en má ég spyrja: Hafið þið “fjölskyldan” (ef mér leyfist að nota það orð) sest niður og rætt um fyrrverandi lyfjaneyslu/lyfjaneyslu barnsmóður þinnar?
Frumburður þinn sem er 11 eða 12 ára ef mér skjátlast ekki því frekar ætti að geta skilið að þó að móðir hans ætli sér að gera eitthvað þá geti hún ekki alltaf gert það sem hún ætli sér.
Gott væri að nota dæmisögu eða eitthvað slíkt ef börnin skilja ekki.
Barnsmóðir þín á við vandamál að stríða og þarf nú frekar en nokkurn tíma á fullum stuðningi fjölskyldu sinnar að halda. Bara það að styðja aðeins við bakið á henni og vera ekki beint fjandsamlegur í garð hennar(þarft ekki að snúast í kring um hana eins og hún sé prinsessa) í gegn um þetta getur gert gæfumuninn og flýtt fyrir bata hennar. Það er höfnun og þess háttar sem fær fíkla til að falla frekar en ella (sem er þó alltaf möguleiki). Ég vil ekki segja að reiði þín sé óréttlát þar sem hún lofar að gera eitthvað fyrir börnin en það dugar ekki að bölva henni fyrir að eiga ekki peninga til þess. Það væri ráð að tala við hana um viðhorf barna ykkar til hennar og segja henni hvaða áhrif svikin loforð hafa á þau. Þegar meðferðinni er lokið og hún getur staðið við loforðin þá geti hún farið að gefa þau aftur. Hún hefur líka rétt á að vita hvað börnum hennar finnst um hana ef hún veit það ekki nú þegar.

Með heillaóskum. Glúri