Nei, ekki líkamlega. Heldur koma sér af stað, í hlutum sem kannski innihalda neina líkamlega reynslu. Þótt að það sé farið að tala meira um sjúkdóminn finnst mér þetta alltof uppskrúfað, minnsta depurð er blásin upp í eitthvað massíft þunglyndi sem þarfnast lyfja og ég veit ekki hvað og hvað. Ég var aldrei að afneita sjúkdómnum þunglyndi eða neitt þannig og ég efast ekki um að margir (meðal annars þú hugsanlega) séu með hann, hins vegar er ákveðinn stór hópur, stór hópur sem ég hef tilheyrt og veit vel hvernig hugsar, sem er ekkert neitt þunglyndur, heldur aðeins ringlaður og dapur. Einfaldlega hægt að vinna á því sjálfur með huglægum aðferðum. Stór partur af þessu “þunglyndi” er útaf ofdekri, þegar fullorðinsárin nálgast sjá ofdekraðir einstaklingar að þeir eru valdalausir án foreldranna og verða daprir og reiðir/leiðir.
Aðeins brot af þunglyndisumræðunni er eitthvað sem allir hafa heyrt. Undanfarið hefur það verið mikið í umræðunni kúgunin sem sumir “þunglyndir” og jafnvel þunglyndir einstaklingar beita fjölskyldu sinni. Margir kúgarana vita ekki einu sinni af þessu sjálfir en svona er þetta.
Veistu hvað það getur verið erfitt að koma sér á stað eftir erfið veikindi, þar sem maður fer alveg niður á botninn??? Það er erfitt get ég sagt þér og einföldu hlutirnir flækjast hrikalega fyrir manni daglegar athafnir í molum, mín reinsla en ég veit líka að ég er ekki ein um hana.Við getum ekki dæmt einstaklinga út frá að viðkomandi er dapur kanski býr eitthvað meir á bakvið sem við vitum ekkert um.´Kanski eru svoleiðis dæmi í þínum vina hóp hver veit, og þú nefnir stóran hóp og ég stór efast að þú þekkir allt það fólk það vel að vita 100% hvað býr að baki depurðinni.Þunglyndi lagast ekki af lyfjum einum og saman, þetta er vinna með sjálfan sig 24/7/365 ekkert öðruvísi.Kanski eru ofdekraðir einstaklingar innanum en að þeir verði veikir vegna ofdekurs!!! Áföll í æsku í eitthveri mynd er oftast rótin að vandanum og rótina þarf að finna og vinna með til að hægt sé að meðhöndla einstaklingin rétt og sumir veikjast sem börn og eru á lyfjum alla sína æfi og mis mikið veikir eru inn og út af geðdeildum alla tíð, ekki öfundsvert það, margir kúa sína nánustu en hafa ekki hugmynd um það og gera sér ekki grein fyrir því margir eru í rugli og það er ekki til að bæta hlutina og það mætti lengi telja. Þeir sem eru á lyfjum þurfa að vera passasamir að taka þau eins og á að gera en ég veit að margir gera það ekki og aðrir misnota þau sem er ekki gott mál. Engir tveir sjúklingar eru eins þótt greiningin sé sú sama lyfin henta mis vel og þessir koktelar sem eru settir saman af læknum eru oft flóknir og það getur tekið tíma að finna réttu blönduna fyrir fólkið en það er ekki auðvelt að lifa með þennan sjúkdóm og gjarnan vildi ég vera laus við hann en því miður þrátt fyrir bjartsýni, jákvæðni og góðan húmor gengur það ekki og þá er ekkert nema að sætta sig við hann og bera höfuðið hátt brosa framaní lífið og tilveruna það hefur hjálpað mér mikið í gegnum árin :) :) KV: PAPA
0
Ég veit að það eru alltaf einhver vandamál á bakvið, vandamál sem draga fólk niður í “þunglyndi” og jafnvel þunglyndi. Ég held að það sé mjög sjaldgæft að einhver hafi ekki orðið fyrir áföllum í æsku og/eða eigi við stórt vandamál að glíma sem hann reynir að fela fyrir öðrum.
Ekki gleyma því að ég hef verið greindur með þunglyndi, en svo var bara svo lítið mál að leysa þetta. Það þurfti bara að færa smá alvöru inn í líf mitt og ég byrjaði að sofa á næturnar, þá lagaðist þetta.
Síðan les ég um þessar rannsóknir á þessu grýðarlega þunglyndi, kemst að því að þetta er bara “þunglyndi” hjá mjög mörgum og skrifa það sem ég sagði hér.
Ég hef lesið það í tveimur uppeldisfræðibókum að ofdekur getur valdið þunglyndi seinna á ævinni þannig að það er ekki algjört rugl.
0
Hæ Kreoli.Ekki veit ég hvaða greiningu þú fékkst á þínum veikindum en það virðist hafa verið auðvelt að brjarga því, það er því miður ekki svo með alla það er verið að greina fólk allt frá vægu þunglyndi upp í mjög alvarlegt ( þannig er mín greining ) og það er mikil alvara í mínu lífi þetta er meira en að taka pillur þetta er vinna í sjálfum sér 24/7/365, og veitir ekki af.Þetta bara þunglyndi eins og þú orðar það getur verið mjög alvarlegt ástand þar sem ekki dugar að snúa sólahringnum á réttan kjöl, sumir þurfa á rafmagnsmeðferð að halda og það fer engin í gegnum svoleiðis ferli nema að vera alvarlega veikur og lyf ekki að virka sem skyldi.
Ég get sagt þér að mitt samferða fólk á geðdeild hefur sko ekki verið ofdekrað langt í frá svo að ég blæs á þessa fullirðingu um ofdekur þótt hún komi úr bókum uppeldissérfræðinga. Ég var alin upp á ósköp venjulegan máta í venjulegri verkamannafjölsk…… ekkert ofeldi eða ofdekur, en ég veit ekki hvernig þitt uppeldi var, en vonandi var það gott eins og mitt.
KV: PAPA
0
Ég veit allt um það, ég veit að það er til alvarlegt þunglyndi og ég veit hversu slæmt og erfitt það getur orðið. Það sem ég er að gagnrýna er kannski fólk nokkuð yngra en þú sem blæs upp minnstu vandamál og skapsveiflur sem þunglyndi. Það kalla ég “þunglyndi”. Ég var aðalega að gagnrýna lyfjafyrirtæki, en ekki lyf, þótt viss gervileikakennd prózaksins fari í taugarnar á mér og ég hafi látið það koma fram. Lyfjafyrirtæki sem halda því fram að lyf séu það eina gegn þunglyndi. Ég var líka að tala um kúgunarhluta þunglyndisisns sem virst hefur aljgörlega gleymdur hluti í umræðunni.
Ég sagði aldrei að alvarlegt þunglyndi væri ekki til. Ég var bara að benda á að uppblásið þunglyndi er alltof algengt og að stundum mætti íhuga að beita þeirri aðferð að henda sjúklingnum ofan í djúpu laug lífsins og sjá hvernig hann bregst við. Miðað við fjölda uppblásins þunglyndis myndi aðferðin virka í mjög stórum hluta tilfella.
Ég var heldur aldrei að reyna að ásaka þig um að vera eitt né neitt, ef ég hef einhvern vegin gert það eða ýjað að því þá byðst ég afsökunar á því þar sem ég þekki þig ekki.
0
Ég vil einnig bæta því við að ég hef nokkra hugmynd um hvernig þér líður, þar sem ég hef dramtíkað mig niður í ansi djúpt þunglyndi. Það er ekki bara ímyndunarafl, sem hefur líklega einhverja ákveðna brenglunartíðni, heldur er þunglyndi svo huglægur sjúkdómur að í raun er þessi uppblásning frekar eðlileg í samfélagi þar sem börn og unglingar eru jafn ofvernduð/aðir og raun ber vitni (maður tapar engu á því að blása þetta upp og raunveruleikinn á erfitt með að slá á ranghugmyndir hjá manni).
0