Þetta byrjaði allt þegar ég var bannaður forever af ástæðum sem koma málinu ekkert við. Þá var ég að skoða huga loggaðr út, mér fannst sem ég væri að fylgjast með lífinu úr fjarlægð. En þá kom ljósið! Ég sá tjodalv, af einskærri forvitni prófaði ég lykilorðið trymbill (reyndar eftir að ég hafði prófað trommari og vladojt) og það heppnaðist, ég komst inn!!!!! mér fannst ég lifandi aftur! ég kallaði einhverja morðóða austurlandabúa grjóna og var bannaður forever, hehe, en í sama mund dó ég aftur.
Af hverju ekki að reyna aftur? Í þetta skiptið hafði ég aðstoðarmann sem var loggaður inn úr annarri tölvu, báðir með vitlausar IP tölur. Við tókum í gíslingu Leifur2 sem hafði lykilorðið leifur og fórum ekki leynt með það. Við vorum bannaðir en þegar þetta hafði heppnast svona vel af hverju ekki að prófa aftur, þetta var orðið að fíkn.
Við fundum magnus119 sem hafði lykilorðið magnus. Þar bjuggum við til persónuleika heimsks og montinns 13 ára barns sem átti 7 ára kærustu sem hann monntaði sig af með endalausum stavsedníngarvilum!!!! Það skemmtilegasta var þegar hann loggaði sig inn á sama tíma og við vorum inni og vissi ekkert hvað á sig stóð verðið! Við vorum fljótlega bannaðir og þá skipti ég um félaga.
Á milli kom efirherman senbeto sem ég skemmti mér mikið við að fylgjast með og ykkur að brjóta kollinn um hvað væri í gangi, það var þá sem þið fenguð að fá hugmyndir um hakk.
Andrés vinur minn (dresi) varð fyrir valinu sem næsti félagi. Saman vorum við inni á omaromar með lykilorðið ramoramo við vissum að hann var hipphoppari og gerðum allt út frá því. Þá samdi ég meðal annars þennan stórkostlega texta
http://www.hugi.is/hiphop/threads.php?page=view&contentId=2192327
En jafnframt fór þetta þá að verða nokkuð útþynnt, við vorum hugmyndasnauðir og þetta fór út í almennan fíflaskap, skítkast og leiðindi út í stjórnENDURNAR. Þetta var samt gaman, sérstaklega þegar ég sveik hann dresa félaga minn sem hafði lykilorðið andres og hann fór út í að afsaka mig og láta eins og hann hafi aldrei tekið nokkurn þátt í þessu. Þið getið bókað að hann haldi því áfram þar sem hann hefru aldrey getað verið meaður sem stendru við það sem hann hefur gert.
Eftir það fór ég að vinna solo með m.a. aronrafn, helgapalla, helgarafn or sum, arngrimvs sem allir höfðu eins fáránlega eynföld lykilorð. Þá fóru líka gleðispillar að giska á lykilorð þeirra sem ég var á og breyta þeim. Þá voru hugmyndirnar allveg búnar og þetta var ekki gaman lengur.
Það var reyndar ekki fyrr en killIrade kom sem ég áttaði mig á því hvað ég var orðinn útþynntur.
Ef þið komið með eina góða hugmynd sem ég get notað hér einhversstaðar skal ég draga mig í algert hlé.
Ég lofa samt ekki að snúa ekki aftur eftir að ölduna hefur lægt og allir hafa gleymt mér. En munið einkennin, vinkandi stewie, heimskuleg undirskrift og allt í áhugamálunum.!!!!!!
f´fl