Það hvenær vatn frýs kemur almennri skilgreiningu á hita ekkert við. Þess vegna er ekki hægt að nota celsíus kvarðan sem viðmið. ÞVí þótt vatn frjósi við þetta hitastig þá er langt því frá að það sé alra minnsta hitastig. Stærðfræðilegir eiginleika fyrirbæris í núllstöðu kemur því ekki fram í þessu tilfeli fyrr en þú nærð alkuli. Ef þú værir hins vegar að tala um stærðfræðilegaeiginleika dívetnishýdroxíðs í vökvafasa í núllstöðu eftir 0°C verið rétt.
Því hefði verið hægt að segja:
Hvenær er vatn í vökvfasa helmingikaldara en 0°C?
Þá hefði verið rétt að segja 0°C því 0/2=0. Því vatnið verður ekki lægra í vökvafasa. Ef það yrði eitthvað lægra krystallast það og fer í fast form (það yrði því ekki lengur í vökvafasa og spurning nær bara yfir það form).
Svona setur celsíuskvarðinn okkur þröngt skorður. Hann segir okkur í rauninni ekkert almennt um hitastig fyrir utan það að hann skilgreinir ákveðna viðmiðunar einingu. HAnn er meira að segja svo lélegur í að segja okkur til um hitastig að fyrrnefnt dæmi gildir aðeins um vökvafasann. Ef við tölum um vatn almennt þá myndi 0punkturinn færast aftur í -273°C og vatn helmingi kaldara en 0°C væri þá -136,5°C aftur.