Í pósti um skákáhugmál hef hugari að nafni Gerbill sett út á notkun mína á orðinu mongólíti sem uppnefni og vill ég endilega koma ástæðunni á framfæri.

Ástæðan fyrir því að ég nota orðið mongólíti er bæði góð og gild.
Í fyrsta lagi þá þýðir orðið í hugum flestra manneskja sem er andlega og líkamlega vanþroskuð og getur ekkert gert í því, sú merking er ég að leita eftir þegar ég notast við þetta orð í mínum ræðum og ritum.
Ástæða fyrir því að ég nota þetta orð frekar en önnur sem mér stendur til boða er einmitt sú að það er ekki til sjúkdómsgreiningin mongólíti, þrátt fyrir að orðið hafi festst á fólki sem er haldið downsindrome. Mongólíti er ævagamalt orð sem merkir fáviti (gamla merkinginin á fávita þá) nema að fávitin er jafnframt líkamlega merktur sem fáviti. En þar sem orðið fáviti hefur fengið aðra og mun víðtækari merkingu í dag þá kýs ég frekar að nota orðið mongólíti þar sem flestir vita hvað átt er við þegar um móngólíta er talað.
Mongólíti er maður sem er bæði líkamlega og andlega fatlaður og er því miður ekki viðbjargandi.
Þegar ég velti fólki því undir uggum að svo sé fyrir þeim komið er ég vitanlega í nær flestum tilfellum að ýkja, til þess að lita mál mitt sterkum litum og undirstrika álit mitt á viðkomandi (þótt í raun sé ég jafnframt að vonast til þess að sá hinn sami bæti ráð sitt) með því að nota umrædda viðlíkingu.

Ég vona að ég hafi ekki móðgað neinn með orðalagi mínu né að neinn sé særður fyrir hönd fólks haldið downsindrome þar sem ég ekkert á móti því og vildi gjarnan að fólk gerði í meira mæli af því að hætta að bendla orðið mongólíti við það í niðrandimerkingu og nota það frekar (eins og ég) sem skammaryrði fyrir fólk sem á það skilið.<br><br><img border=“0” src="http://www.skyjaborg.is/HTM/mynd/nologo.jpg"