Guð hefði ekki skapað svo einfalda útópíu. Hann hefði skapað heim þar sem menn hefðu vængi, það væri aldrei kalt, allir væru glaðir og það væri alltaf gaman. Ef guð er almáttugur þá hefði það verið piece of cake.

Eflaust hefur hann séð að slíkt ríki gengi ekki upp

Af því að heimurinn gengur svo helvíti vel núna?

Annars finnst mér það sjónarmið að Guð beri persónulega ábyrgð á öllu sem fyrirfinnst í heiminum, góðu jafnt sem slæmu.

Finnst þér það hvað?

Núna þarftu að hafa í huga að við erum með frjálsan vilja sem ég tel að sé frá Guði kominn

Þá var það mjög heimskulegt af guði að gefa okkur frjálsan vilja. Þú verður að muna að frá því að hann skapaði heiminn hefur hann vitað upp á hár hvað hver og einn mun gera. Ég myndi aldrei treysta mannverunni fyrir slíku valdi/frelsi.

Væri það réttlátt?

Er ekki réttlæti bara það sem guð segir að sé réttlátt?
Annars, er réttlátt að henda manni ofan í ljónagryfju og segja: Þú mátt gera það sem þú vilt, þú hefur frjálsan vilja! :D

Síðan varðandi síðasta hlutann. Hvað með það þó hann hefði ritskoðað hegðun okkar? Ef hann getur fullkomnlega komið í veg fyrir illsku án þess að skaða gott fólk, hvað er þá að því? Hafa menn einhvern meðfæddan rétt á því að vera illmenni og drullusokkar?

Og mundu að það er fullt af möguleikum sem guð lét okkur ekki fá. Hann skapaði bara gott og illt. Þessa tvo valmöguleika. Af hverju hafði hann þá ekki fleiri? Þú talar um að ef hann hefði sleppt illu að þá væri hann ekki að gefa okkur möguleika á öllu, en hvernig veistu að gott og illt sé allt sem er í boði? Kannski eru mun fleiri möguleikar sem hann skapaði aldrei.

Og hann hefði alveg getað skapað okkur með frjálsan vilja, en hann hefði ekki þurft að skapa vont fólk. Hvernig ætlaru að afsaka það að guð hafi skapað illsku, vont fólk, geðveiki, kynsjúkdóma, sársauka, kvöl, kúgun, hungur, þorsta, niðurgang og uppköst?

Hann hlýtur að hafa skapað þetta allt og gefið því eiginleika, ef hann er í raun skapari heimsins.

Auk þess getum við ekki verið með frjálsan vilja ef guð er alvitur. Ertu að segja að guð sé ekki alvitur?

trúabragðafræði og það að það sé til einhver “Skapari” er tvennt ólíkt fyrir mér og ég held að þú sjáir afhverju mér finnist það ólíkt?

Auðvitað, enda krefst trúarbragðafræði ekki þess að maður trúi á skapara. Það sem þú ert að tala um kallast deismi, þ.e. að til sé skapari en frá því hann skapaði heiminn komi hann starfsemi og gangi hans ekkert við. Slíkan skapara er ekki hægt að sanna né afsanna, og þykir mér í raun umræða um slíkan skapara frekar tilgangslaus.

En væri allt svona fullkomið værum við þá ekki að lokum eins og vélar sem hefðum ekkert val

við gætum alveg haft val. Ég skil bara ekki hver vegna guð var að skapa slæma valmöguleika

Hvernig gæti góðmennska verið til ef illska væri ekki til?

Önnur umræða sem ég hef farið í meðal annars á /dulspeki og /heimspeki.

en í grunninn… þarftu að upplifa eitthvað slæmt til þess að upplifa eitthvað gott?
Segðu mér, ef þú ert í rauninni að halda þessu fram, hvaða góða við fáum út úr því að morð séu til í heiminum. guð skapaði morðið… í andstæðu við hvaða rosalega mikilvæga munað var það skapað?

Hvernig gætu bros verið til ef ekki væri til fýlusvipur?

ef við værum alltaf glöð og aldrei leið.
Af hverju skapaði guð okkur ekki stanslaust hamingjusöm? Ég hefði gert það, það hefði einfaldað mikið.

Hvernig skilgreiniru svo að vera alvitur? Er það að vita allt? Kannski er það eins og með hellisbúann og heimskingjan með kveikjarann? Heimskinginn myndi líta mjög vel út að geta töfrað eld svona sí svona? Kannski hafði skapari okkar ekki betri tól en þetta?

Er þá ekki allur sjarmörinn farinn úr skaparatrúnni? Það er alveg eins hægt að sleppa þessum skaparapælingum ef þær eru orðnar að trú á einhvern heimskingja með kveikjara.

annars væri trúin á eitthvað æðra varla lengur til staðar er það?

Jújújú, helduru í alvöru að trú aðlagi sig að vísindum, nýjum skoðunum og bættri heimsmynd?
auðvitað ekki, það stendur enn í biblíunni okkar að það eigi að aflífa homma.

Þörf fólks til þess að trúa kemur sannleiksgildi trúarinnar ekkert við… það ætti að vera frekar augljóst

Ég held að það sé bara mjög gott ef fólk heldur því fram að það sé ekki til neinn guð. Það virðist ekki vera nein ástæða til að trúa. Það að geta ekki afsannað guð er ekki ástæða til að trúa og mér sýnist trú ekki hafa verið fólki til framdráttar í þó nokkuð langan tíma.