Ok
Foreldrar mínir
Pabbi minn- Þetta er Leiðinlegasti maður sem eg hef kynnst. Hann fór frá mér og mömmu þegar ég var 7 ára
bara gekk útum dyrnar. Svo eignaðist hann grilljón konur síðan. Ég fór einu sinni á ári til hans þegar ég var krakki og unglingur, hann er i rvk en eg er a ak og það er alltaf sama fkn helvítis sagan, hann á ekki peninga fyrir neinn fkn skapaðan hlut, nema náttúrulega sígarettur og brennivín á hann altaf fyrir. Ég bað hann um einn helvítis geisladisk þegar ég var 13 ára og hann sagði að ég hefði ekkert að gera með svona bull, og að hann ætlaði sko ekki að eyða peningunum í þetta. Svo býr hann hjá mömmu sinni (ömmu) og hún bókstaflega hatar mig !
Ég á 2 bræður, einn er eins og ég, hann á móyorhjól og finnst gaman að skemmta sér en í heimi pabba míns og ömmu er það alveg bannað því maður gæti eytt 5.000 kalli í bensín á fkn krossarann. Amma mín í rvk situr á rassgatinu allan daginn og reykir úr sér lífið og gerir ekki rassgat, (utan við það að hún horfir einstaka sinnum á sjónvarpið)
ég veit það að hvorug þeirra elskar mig og þegar ég byrjaði að drekka þá vildu þau ekki einu sinni vita að ég væri til !
Þau útilokuðu mig algerlega frá lífinu sínu.
Svo var ég einu sinni í sumarbústað með stóra bró og littla bró og pabba og ömmu.
Ég hef alltaf passað virkilega vel uppá littla bróður minn því hann er ekki alveg eins og allir aðrir. Svo honum finnst afskaplega gaman þegar ég fer með hounm í kringluna og kaupi kanski eina peysu handa honum (því að ég hef vinnu)eða leyfi honum að koma með mér á krossara.
Svo var amma eitthvað að setja útá littla bróður minn og svo endaði það með því að hún sló hann utanundir og ég brjálaðist. Ég öskraði á hana og sagði henni að ef hún myndi snerta hann aftur þá myndi ég lemja hana !
Og síðan þá hefur hún ekki talað við mig, né hringt í mig á afmælinu minu né neitt !
En hápunktur þess að ég hataði pabba var það þegar hann gleymdi afmælinu mínu !
Ég varð brjálaður og ætlaði að keyra til rvk og ja lemja hann eða ég veit ekki hvað sko, ég var klikkaður !
En í dag er mér alveg sama um þetta lið þarna fyrir sunnan nema stóra bróður minn sem á heima þarna í keflavík !
Pabbi ætlaði einu sinni að ráðast á littla bróður minn þegar hann var fullur en ég skellti honum í gólfið og lamdi hann 2 i andlitið og sagði að hann mindi aldrei snerta okkur aftur.
Og ég keyrði beint til akureyrar með littlabróður minn á 200 allaleiðina.
ok þetta er pabbadjöfullin minn.
FYLLIBITTA


Mamma mín- Besta manneskja í heiminum.
Hún hefur alltaf passað uppá mig og huggað mig og hefur alltaf verið góð og skemmtilega.
Hún gaf mer oft það sem ég vill en auðvitað komu nei inn inná milli.
Hún gaf mér alltaf að borða eins og ég vildi og var alltaf í glöðu skapi.
Þangað til ég varð ja ca 14-15 ára gamall.
þá breyttist þetta, við vorum alltaf
að rífast. Það komu samt góðir tímar á milli.
Svo byrjaði ég að borga hvert einasta sem ég átti sjálfur, flutti að heiman 16 ára því ég nennti þessu ekki lengur, en þá vorum ég og mamma sátt og allt í gúddi.
Svo hringir pabbi einn daginn og allt í einu vill hann bara sættast og allt á að vera gott aftur !
En ég hélt nú ekki og sagði honum að fara í rassgat og tala aldrey við mig aftur.
Ég held að ef ég hefði búið hjá pabba en ekki mömmu þá væri ég ekki jafn vel staddur og ég er !
Ég á íbúð í dag og vegnar bara vel.
Heimsæki mömmu mína næstum á hverjum degi.




Nú kemur erfiðastiparturinn í lífi mínum og ég ætla að opinbera hann í fyrsta skipti hér á huga.
Þegar ég var 7-9 ára var ég misnotaður af pabba mínum. Ég vissi ekki alveg hvað ég átti að gera og hann sagði bara að þetta væri littla leyndarma´lið okkar. Þegar ég var 18 ára þá gerði ég mér bara allt í einu grein fyrir því hvað hann hafði gert mér. Þetta var eins og ég hefði bara aldrey fattað neitt, svo ég fór útí bíl og brunaði til reykjavíkur og fór heim til pabba ( átti hann íbúð) og ég réðst á hann og barði hann í andlitið þangað til lögreglan kom því konan hans hafði hringt á lögregluna, hann var í maski og ég fór í fangelsi.
En ég sé ekki eftir neinu sem ég hef gert í mínu lífi en mér líður oft virkilega illa.
Ég er virkilega ofbeldissjúkur og ef fólk pirrar mig hvort sem það er á huga eða útá götu þá verð ég brjálaður.
Takk fyrir mig og plz viljiði samþykkja þetta strax ?