Krökkum á unglingsaldri finnst “cúl” að vera neikvæður. Það finnst´mér alla vega

Það er bara inn að vera á móti öllu! allavega var ég þannig unglingur! En maður breytist þegar maður vitkast! :)

Það er ekki kúl að vera neikvæður.

nei það er ekki kúl að vera neikveiður.

Ég held að það fari bara eftir persónum :)
En ég er ekki að segja að það getur verið að sumum finnist það cool að vera neikvæður.

Það gerist afskaplega oft að einhver samstaða myndast um að vera bara neikvæður gagnvart einhverju, og maður hefur séð það oft á huga. Ég er að tala um hluti þar sem þeir sem eru neikvæðir eru yfirþyrmandi og þykjast hafa fullkomlega rétt fyrir sér og þeir sem eru jákvæðir gagnvart hlutnum eru annaðhvort ekki nógu duglegir í að lýsa sínum sjónarmiðum eða þá að það næst að gera lítið úr þeim og þeir geta ekkert sagt. Það er alltaf leiðinlegt að sjá slíkt gerast.
Ég tek bara sem dæmi umræðu hjá sumum um að Ísland sé skítapláss sem ekki er vert að búa í og öllum sem finnist annað eru heilaþvegnir eða bara fæddir hálfvitar. Slíkt hefur sést. Það er voðalega erfitt að svara svoleiðis einfaldlega vegna þess að það er bara skoðun þess aðila. Það er hinsvegar svo leiðinlegt að sjá svona neikvæða umræðu að það smitar út frá sér og gerir alla aðra pirraða og leiða og dregur jákvæðnina úr fólki. Það er alveg ótrúlegt hvað fólk nennir að kvarta yfir og segja leiðinlega hluti.
Sem annað dæmi langar mig til að benda á umfjöllun um forkeppni Eurovision á sjónvarpssíðu Fréttablaðsins í dag. Lesið hana endilega til þess að sjá hvað fólk nennir að vera neikvætt. Ég er ekki að segja að ég hafi skemmt mér neitt ótrúlega yfir þessari útsendingu, en ef eitthvað leiðinlegt kom, þá stóð maður bara upp og fór að gera eitthvað annað, og ef eitthvað smáatriði fór í taugarnar á manni, þá hugsaði maður bara ekki um það. En þessi maður nennir sko að kvarta og kveina yfir því að aðrir hafi skemmt sér en hann ekki.
Hann um það, mér er svosem sama um hvað honum fannst, en maður veltir því samt fyrir sér hvernig fólk nennir að vera að opna munninn, hvað þá að skrifa heilan pistil með svona leiðindum og neikvæðni og fá fólk til þess að hugsa um hvernig það lítur nú út í augum neikvæðnissjúklings, því að það er aldrei skemmtileg hugsun. Það mætti næstum halda að fólk hefðis gaman að því að kvarta yfir öllu og gera lítið úr öðrum.

En þetta er nú orðin svolítil langloka hjá mér þannig að ég læt staðar numið og vona að þið hafið náð því hvað ég er að tala um. Og munið svo að vera ekki með einhver leiðinda neikvæðnis svör. Takk fyri

Ja, það er bara persónubundið hvort manni finnst “kúl” að vera neikvæður eða ekki, en eitt er víst að konur heillast frekar að jákvæðum mönnum en neikvæðum, það er bókað.

Fockaðu þér bara. Þetta er ömurleg grein. Únlíngar eru ekki fokkings neihvæðir þarna fávitin þinn. Þikist vyta alt mikklu betur en við.



*Kaldhæðn*

Það er a.m.k. margt gott við að vera neikvæður. Hvernig eiga hlutir annars að batna ef maður bendir ekki á það, sem betur mætti fara?

Ég er nokkuð neikvæður og er á þessum aldri en ég veit ekkert hvort þetta er ‘kúl’ eða ekki þarsem mér er alveg sama hvað fólki finnst eða finnst ekki um mig.
Og þá spyr ég er þetta neikvæðni sem ég sagði?

það telst móðins nú til dags að stríða við þunglyndi, og svo ætli ekki að neikvæðin spili inní

Mér finnst ekki “kúl” að vera neikvæður því það er bara ekkert kúl við það.
Það er allt í lagi að vera neikvæður endrum og sinnum en ekki allatf.
Jákvæðni er mjög mikilvæg og svo er neikvæðni líka.

það er bara málið að við (unglingarnir..) erum á þessum aldri sem við erum að gera uppreisn gegn öllu og það er bara gaman og svo þroskumst við bara og hlæjum að því hvað við hugsuðum “vitlaust” og það er bara gaman… enda kallast þetta að vera á mótþróaskeiðinu krakkar mínir.. ;)