Erum við orðin fyrir löngu geld fyrir þeim hugsjónum sem við eitt sinn höfðum, fámenn mótmæli fyrir réttlæti nema það snúist í hag þeirra einstaklinga sem nenna ekki að láta sjá sig á almannafæri til þess að standa fyrir rétt sínum?
Og hvað með þá ósvöruðu spurningu um afhverju í ósköpunum var bjór bannaður á Íslandi? Mátti frekar skemma sjálfann sig með dómsdagsáfengi sem er oftast kallað Landi, Spíri, Rauðspritt og Kardimommudropar svo eitthvað sé nefnt? Jah ef sú er staðreyndin þá má ég hundur heita og stend við þau orð!
Svo virðist sem okkar litla land snúist í kringum þennann skrípaleik sem við köllum sveitaböll, er það málið? Er það bara málið að vera nógu brúnn og sætur og kunna nokkur hnakkagrip þá er maður kominn með slagara? Svo virðist vera.
Svo eru þessir léttvægu dómar varðandi naugðara og barnaníðinga, 3 mánaða dómur 6 mánaða skilorðsbundinn dómur eru orð sem ég heyri oft í þessum fjölmiðlum. Hvenær á að staldra aðeins við og segja stopp? Í staðinn fyrir að hugsa bara um framfarir hjá Stoke, DeCode og hugsa um hvað þessar blessuðu útihátíðir gengu vel, ein nauðgun og þá er allt í gúddí fíling, ég skil ekki þessa geldu hugsun gagnvart hinum skemmdu sálum sem við höfum tamið okkur.
Þetta er ekki rétt og eðlileg hugsun og vil ég segja stopp á þessu málæði mínu að það eru til fallegir hlutir í heiminum og LÍKA ljótir hlutir. Við verðum að hlúa að hinum særðu!
Ég kveð að sinni og við heyrumst í þessu.
p.s. þetta er bara létt pæling, ekki staðhæfing!
Axlaf
Bassi:Steinberger Spirit XZ