Innilega sammála ykkur báðum xhugi og gmaria.
En hvaða von er til þess að þetta breytist?
Eins og Jóhanna Sig. benti á í Kastljósi: skatttekjurnar sem ríkið hefur af láglaunafólki og lífeyrisþegum sem hafa 90.000 eða minna á mánuði nema 1 milljarði á ári.
Og þetta eru öruggar skatttekjur, þetta fólk hefur enga möguleika á að svíkja undan skatti.
Svo bætast við millitekjuhóparnir, þeir sem fá föst laun sem ekki er hægt að fela, kaupa mikið inn fyrir sig og börnin sín (fullt af virðisauka), eru fastir í neti yfirvinnu og jaðarskatta.
Öruggar og góðar tekjur fyrir ríkissjóð. Mikið ódýrara að lækka skattana á fyrirtækin og þá sem svindla hvort eð er undan skatti.
Eða.. hvernig hugsa menn á þessum bæ?<br><br>Kveð ykkur,
danna

Frjálshyggja er ágæt í sinni hreinu mynd. Að mínu áliti þýðir hún minni umsvif ríkisins og aukið frelsi einstaklinga og fyrirtækja. Með minni verkefninum og hagsýni í rekstri ríkisins skapast svigrúm til að lækka skatta og álögur hins opinbera. Það er hið besta mál. Það má hins vegar ekki leiða til hækkana hjá þeim aðilum sem taka við hlutverki ríksins, þegar ríkiseignir eru seldar.

Því miður hafa sumir eyðilagt þessa ágætu hugsjón.

Aðal “frjálshyggjupostulinn” er sagður Hannes Hólmsteinn prófessor í Háskólanum. Þarna er maður sem þykist boða frjálshyggju en mætti fara sýna í verki hvað frjálshyggja stendur fyrir. Hver greiðir honum laun? Jú ríkið. Hver heldur verndarhendi yfir honum? Jú forsætisráðherra ríksins. Hver greiðir fyrirlestra hans um “frjálst” fiskistjórnunarkerfi? Jú ríkið eða hagsmunasamtökin sem græða mest á því að viðhalda ríkjandi KERFI. Og þannig mætti lengi telja.
Af verkunum skuluð þið þekkja þá.

Annað sem hefur eyðilagt þann möguleika að almenningur fylki sem sér um frjálshyggjuna er hvernig stjórnvöld hafa fært eignir ríkisins til vildarvina í atvinnulífinu. Allt byrjaði þetta á sölu Útvegsbankans gamla, sem vildarvinir valdhafa fengu á silfurfati. Þáverandi ráðherra, sem passar nú peninga á Finnlandi, fullyrti að þetta myndi færa almenningi lægri vexti (þ.e. ódýrari lán) og meiri samkeppni. Undanfarin ár hafa vextir aldrei verið hærri og okurvaxtastefnan er að drepa sprotafyrirtæki og almenning í landinu. Auðvitað tútna peningapúkarnir sem aldrei fyrr. Annað dæmi er Póstur og sími, nú Landssíminn, sem gerður var að hlutafélagi. Hafa neytendur hagnast. Jú vissulega er meiri samkeppni og meira úrval. En póstburðargjöldin hafa hækkað um mörg hundruð prósent (segi og skrifa!) og almenn símagjöld sömuleiðis. Ef þetta er frjálshyggja þá segi ég NEI.

Aðalmálið er nefnilega að þetta er ekki frjálshyggja. Þetta er sjálftökulið sem hugsar um það eitt að græða meira í dag en í gær. Þetta minnir óþægilega á rússnesku mafíuna og hvernig hún sölsaði undir sig eignum ríksins á spottprís.

Guðni landbúnaðargoði verður að gæta orða sinna betur ella gæti þessi mafía risið upp gegn honum. En hann er löglega afsakaður. Það kom yfir hann heilagur andi í Hólakirkju.