Upp á síðkastið hefur verið í umræðinnu ofstæki íslenskra stjórnmálaflokka gegn “klámvæðingunni” og forsjárhyggja og bannhyggja á það sem tengist kynlífi og nekt og þá aðallega strippbúllum og sölu á einkadönsum og grun um vændi, sem er náttúrulega ekkert annað en grunur þangað til að einhver verður sakfelldur fyrir dómstólum fyrir slíkt eins og vaninn er í siðmenntuðum löndum.
AMK tel ég vera einstaklega ósiðmenntað að opinberir aðillar séu með rógburð gagnvart þessum stöðum. Eðlilegra þykir mér að viðkomandi aðilla rannsaki málin og leggi síðan fram kæru til ríkissaksóknara ef þykir sýnt að um brotleg athæfi séu að ræða.
EN svoleiðis virðist íslenska ríkið og sveitastjórnir ekki virka þessa dagana.
Í staðinn eru sett fleiri lög, frelsi einstaklingana, til þess að vinna við það sem þeir kjósa, þrengt. Þetta á reyndar ekki bara við svokallaðan klámbransann. Undanfarin ár höfum við séð í sívaxandi mæli lög sett sem að refsa fjöldanum fyrir grunaðar aðgerðir fárra, ríkið að skipta sér að rekstri veitingastaða, stjórnendur þessa lands veita almannafé til einkafyrirtæka í skugga kokteilpartý-a þar sem að góðvinirnir skála fyrir öllu saman. Réttlætingin fyrir þessari sóun á almannafé er þunn að mínu mati. Á meðan þarf endalaust að skera niður í t.d. heilsugeiranum og menntageiranum, en er það ekki EINMITT þessir málaflokkar sem að fólk nefnir fyrst þegar það er spurt : “af hverju borgiði skatta og svona háa?”
Ég ætla síðan að enda á því sem ég byrjaði og spyrja ykkur að því, er þetta ísland framtíðar [sjá eftirfarandi grein?]
http://digitalmass.boston.com/news/wire_story.html?ur i=/dailynews/228/technology/Communist_Vietnam_May_Forti fy_:.shtml