En hvar eru mörkin ? hvað eru smáir glæpir ? hvað eru stórir ? Allir hafa einhvern tíma stolið, 100 kalli frá mömmu eða jarðaberjum í einhverju gróðurhúsi. Ég efast um að einhver myndi gera mikið veður úr því, en staðreyndin er sú að eyturlyf eru bönnuð, þetta verður að fara á sakarskrá. Vegna þess að lögin segja að banna sé að neyta þeirra.

En til dæmis að þú hafir einhvern tíma reykt eina jónu og það fari inná sakarskrá verður ekki erfiður fylgifiskur. Þú færð þitt vegabréf og mátt fara hvert sem er.

Talandi um það að það eigi að refsa eiturlyfjasölum harkalegar en fíkniefnaneytendum þá finnst mér,ekki síst vegna þess að grunur leikur á að menn noti sér neyð fátækra stúlkna sem eiga oft í miklum sálrænum erfiðleikum og er mjög oft einnig í eiturlyfjaneyslu,hér á landi,finnst mér að við eigum að taka upp sömu löggjöf um vændi og í Svíþjóð.Það er að segja að hörð refsing liggi við því að kaupa þjónustu vændiskvenna en ekki við þessu brenglaða neyðarúrræði sem að selja líkama sinn er.
Einnig þarf að hafa mikla gát á þessum nektarstöðum vegna þess sem fólk er að segja um þá,þar með taldar stúlkurnar sjálfar.Og þar sem einn af aðalmönnunum í þessum bransa er farinn að selja sósur í Ameríku,sem koma væntanlega hingað,en hafði svo sannarlega ekki efni á því áður en hann hóf þessa gangslausu,og mögulega skaðlegu starfsemi,mæli ég með því að alvöru fólk kaupi ekki þessar sósur hans.Það ætti enginn að fá að græða á kúgun og viðskiptalegu hugmyndaleysi.

Ég lít svo á að þessar hugmyndir jafnaðarmanna séu hreint og beint stórhættulegar, varðandi það sem um er rætt, þ.e linkind gagnvart þeim er neyta eiturlyfja.
Samkvæmt þeirra hugmyndum ætti viðkomandi ekki að lenda á sakaskrá fyrir að gleypa eitthvað ákveðið magn af eiturlyfjum þótt það hið sama magn kynni að orsaka það að viðkomandi væri jafnvel ekki til frásagnar eftir.
Í mínum huga aðeins til þess fallið að auka tilraunir ungmenna til þess að prófa eiturlyf.
Allt öðru máli gegnir í mínum huga að endurskoða hvort viðkomandi gæti fallið af sakaskrá eftir per ákveðinn tíma hafandi tekið viðlagðri refsingu við notkun fíkniefna.

kveðja.
gmaria.

Vá þetta er alltaf erfitt viðfangsefni, því hvar á að draga mörkin?

Ég þekki manneskju sem var tekin einn daginn af lögreglunni í rvk vegna gruns um kannabiseign-og notkun. Það reyndist rétt og það var skráð niður o.s.frv. Manneskjan (heiðvirð og lögfylgjandi að öllu öðru leyti en þessu) hætti þessu ekki. Bara heldur sínu striki í öruggara umhverfi.

Þetta er eini glæpurinn sem þessi manneskja hefur/mun nokkurn tíman fremja. Kannabisreykingar! Pælið aðeins í þessu. Hún er kannski að eyðileggja líf sitt, ef hún gerir of mikið af þessu. Þ.e. þetta hægir á heilastarfseminni og útilokar hana kannski frá daglegu lífi, en þá bara (takið eftir) ef hún gerir þetta í óhófi, og það er hægt að gera allt í óhófi, ef þú étur í óhófi fitnarðu og ef þú fitnar of mikið hamlar það þig í daglegu lífi, hvað þá ef þú drekkur of mikið, fólk getur orðið ofbeldishneigt ofl. af áfengi, en hver hefur td. heyrt um slagsmál á milli kannabisneytenda vegna þess að annar rakst í bakið á hinum??

En þessi manneskja sem um ræðir er semsagt ekki að valda neinum öðrum tjóni. Hún var tekin fyrir þennan eina litla “glæp” (og já ég leyfi mér að hafa þetta innan gæsalappa) og hann er á skrá hjá manneskjunni guðmávitahvaðlengi! Er það ekki svolítið ósanngjarnt?

ok. ég er kannski komin svolítið útí þetta lögleiðum-kannabis-mál, afsakið það en pælið aðeins í því í þessu samhengi.


Svo ég rífi mig aðeins upp úr því máli vil ég benda á það að ég hef verið fundin sek um glæp líka! Ekki fíkniefnaneysla/néneitt því tengt, og ekki smáþjófnaður. Ég hef hnuplað úr búðum þegar ég var á hápunkti gelgjunar en það var bara eitthvað tímabil sem (skv. flestum sem ég þekki) flestir þekkja. Ég hætti því þegar ég var “tekin” og bara einfaldlega skömmuð, það var meira en ég þoldi, ég þorði þessu ekki eftir það!

Þessi glæpur sem ég var fundin sek um var í raun smávægilegur! heimskulegur að vissu leyti! En ég var tekin í skýrslutöku, yfirheyrslur og allt sem því fylgir og allt skráð. Manneskjurnar sem fyrir glæpnum urðu ákváðu að draga til baka kærur og svoleiðis með skilyrðum. Nú er þetta hvergi á sakaskrá minni og ég get sótt um vinnu þegar ég hef lokið námi með hreint sakavottorð!

Ég get ekki lýst ánægju minni og fögnuði þegar málinu var lokið! Og ég get lofað því hér og við allt og alla að eitthvað þessu líkt mun ég aldrei gera aftur!!!

En segjum sem svo að ég myndi brjóta eitthvað af mér aftur þá myndi þetta að sjálfsögðu vera dregið upp líka… ekkki gott fyrir mig…. en þá myndi ég líka (finnst mér) eiga það skilið, því að þá held ég að myndi sjást að mér væri ekki viðbjargandi, eða hvað?

Ef ég myndi vera tekin fyrir kannabisneyslu. Eina lögbrotið sem ég stunda þá myndi þetta gamla mál vera dregið upp og ég myndi sitja illa í súpunni. Ég, afburðanámsmaður hingað til og heiðvirð manneskja í flesta staði! Ef ég kem mínum málum rétt fyrir kemst ég í háskóla erlendis og get átt frama fyrir mér í því sem ég vil gera. Ég er ekki að stela, ekki að beita ofbeldi/myrða né neitt sem treður samborgurum mínum um tær. Ég hef gert ein mistök og hef lært af þeim og það eina sem ég geri ólöglegt núna er að reykja kannabisefni; sem skaðar engan nema mig.

hrmpf!

Hvað finnst ykkur að ætti að gera við mig? Er mér ekki viðbjargandi?´Er ég skaðvaldur í samfélaginu?

kveðja
kongulo