bar fyrir 23 árum Fjöldi lestra: 252

Eru fyrirtækin allt?

Tilefni þessarar greinar minnar er eftirfarandi setning:

“Verkalíðsfélög (sic!) hafa altaf (sic!) verið til vandræða og hafa haft alltof mikið frelsi það er skilda hvers hugsandi manns að bera hag fyrirtækjana fyrir brjósti því þau koma með auðlegðina.”

Rökrætt var um M.Thatcher og hvernig henni tókst til við stjórn Bretlands á sínum tíma.

Það sem mig fýsir að vita, er þetta. Koma fyrirtækin ein og sér með auðlegðina? Nú man ég alltaf eftir sögu af H.Ford, sem uppi var um aldamótin 1900 (minnir mig) og þá ákvörðun sem hann tók þegar illa áraði. Ákvörðun hans var þessi:

Að tvöfalda laun starfsmanna sinna ! ! !

Þetta vakti mikla úlfúð meðal annara fyrirtækjaeigenda, enda bjuggust þeir við ámóta kröfum frá sínum starfsmönnum. Henry Ford benti þeim á þá staðreynd (?) að starfsmenn án launa eyða ekki peningum í viðskiptum við fyrirtæki og fyrirtækin fara því á hausinn.

Nú sýnist mér að í sinni einföldustu mynd, þá endi keðjan alltaf hjá viðskiptavininum. Þó þú rekir fyrirtæki sem sér öðru fyrirtæki fyrir vörum / þjónustu, þá hlýtur þú að vera háður því að það fyrirtæki geti selt vörur sínar. Annars minnkar væntanlega eftirspurnin eftir þinni þjónustu / vörum. Þannig eru fyrirtæki annaðhvort með beinum hætti eða með keðjuverkun alltaf háð því að einhver kaupi vörur þeirra.

Það skal tekið fram að ég er mjög skammt á veg kominn í hagfræðilegum þroska og er því að óska eftir því að einhver geti útskýrt þetta samhengi milli viðskiptavini og fyrirtækja fyrir mér.
Mér finnst einhvern veginn að öll þessi ofuráhersla á fyrirtæki hljóti að valda því að upp komi fullt af fyrirtækjum sem standi ágætlega í nokkra mánuði en fari svo á hausinn því fólk hefur ekki efni á að versla neitt við þau.

Spurningin er s.s þessi í einföldu máli: Skiptir engu þó almenningur hafi ekki efni á að versla við fyrirtækin, koma þau samt með áðurnefnda auðlegð?

Það skal tekið aftur fram, að ég er ekki að ráðast að neinum með þessum spurningum….ég spyr til að fræðast.

Kveðja.

jonr fyrir 23 árum

Ágætis pælingar. Hvað ef fyrirtæki skiluðu öllum arði til starfsmanna sinna? Eða skiptu honum jafnt á milli eigenda og starfsmanna? Myndi það hjálpa fyrirtækjum? Er betra að margir hafi aðeins meiri pening á milli handanna eða fáir miklu meiri pening?´
Ég hef alltaf haft efasemdir um svona “trickle down” kenningar að ef hinir ríku verða ríkari, þá leki auðlegðin niður til hinna efnaminni. Nær væri að lægri stéttum mismunin strax, því það skilar sér fyrr til baka inn í efnahagskerfið. Ég hefði haldið að ef 1000 manns kaupa sér nýja hrærivél hafi meiri áhrif en að 1 kaupi sér nýjan Benz.
Bara smá pælinga

Fyrra álit

Titan fyrir 23 árum

amm eitt orð KOMMI!!!!!!!!!!!!!!!!

Fyrra álit

mimir fyrir 23 árum

Alveg rétt ég gleymdi að nefna það.
Allir sem vilja EKKI lækka skatta endalaust á fyrirtæki og fjármagn erum kommúnistar.

Nei, frekar svona: Allir sem eru ekki hægra megin við miðja eru kommúnistar.

Æi. Höfum þetta einfallt:
Allir þeir sem eru ekki með blátt floksskírteini í vasanum eru kommúnistar.

;-)

Kveðja,
Ingólfur Harri

Fyrra álit

mimir fyrir 23 árum

Þetta er í raun munurinn á hægri og vinstri í pólitík.
Fyrirtækin ganga fyrir vegna þess að hér er hægri stjórn.
Hægri menn segja að ef stutt er við fyrirtækin þá skilar það sér niður til launþeganna.
Þó er reyndin þó sú afgangut skilar sér fyrst og fremst til eigandanna. Það er ekki nema ef eigendurnir græða meira á því að lækka vöruverð sem þeir gera það, þ.e. ef einhver annar er að taka viðskipti frá þeim með lægra verði, en því miður er ekki mikið um samkeppni hér á landi.

Vinstri menn vilja styðja við bakið á almenningi og segja að þannig styrkjist fyrirtækin líka þar sem almenningur eyði meiri pening.
Um leið eru þeir að jafna stöðu fólks en það er auðvitað bannorð hjá hægri mönnum ;)

Þetta er nokkuð sem menn verða aldrei sammála um enda væri lítið gaman af pólistískum umræðum ef allir væru sammála.

Kveðja,
Ingólfur Harri

Fyrra álit

Porcelina fyrir 23 árum

Og hvernig á svo að vera hægt að hjálpa fólki með styrkjum, bótum o.s.frv. ef enginn er peningurinn? Fólki hættir allt of mikið til að tala eins og peningar séu bara slæmur hlutur!

Það sem gleymist oft að taka fram í umræðunni er að því meira sem fyrirtækin græða því meira borga þau í skatta sem er “sjóður allra landsmanna” og er notaður í sameiginlega þjónustu, menntun sem og bætur. Þannig að hvort sem laun starfsmanna hækka og verð lækkar eða ekki þá skilar gróði fyrirtækjanna sér samt til allra landsmanna.

Fyrra álit

mimir fyrir 23 árum

Já en það er alltaf verið að lækka þá skatta. Því þá vilja öll heimsins fyrirtæki koma til Íslands.
Helst á að afnema alveg skatta á fyrirtæki því þá græðum við mest.

P.S. Almenningur borgar líka skatta, bara meiri.

Kveðja,
Ingólfur Harri

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 23 árum

eftir að hafa lesið yfir svörin hérna, þá stoppaði ég við þá staðreynd að almenningur er látin borga tapið sem ríkissjóður tapar á þessum skatta fríindum, og það sést greynilega núna í niðurskurðar tilögum ríkistjórnarinnar. svo pælingin er sú. skilar þessi skattalækknun til fyrirtækja sér nokkuð. því að ef þetta gengur eftir að minni skattar skili sér til starfsmanna fyrirtækjana þá tekur við hærri skattar á fólkið sem fær launin.

svo í endan tekur ríkið þetta til sín á einn eða annan hátt. svo þetta er aftur á byrjunarreit. svo auk þess er ekkert sem segir að þessi skatta afsláttur lendi ekki einfaldega í feitari bankareikning hjá forstjóranum sem svo situr á þeim.

Fyrra álit

Froztwolf fyrir 23 árum

Ástæðan fyrir því að fyritækin fá forgang í efnahagskerfum eins og hér á Íslandi er satt að segja sáraeinföld. Það er hraðvirkasta leiðin til að skila gróða. Ef byrjað er að stuðla að auknum kaupmætti og fjárráðum einstaklinga, hljóta þeir vissulega að kaupa meira, sem skilar sér til fyritækja og að lokum til ríkisins. En það tekur nokkur ár og þá verður komin ný ríkisstjórn sem tekur allt kreditið á því hvað allt verður orðið gott þá, á meðan þeir sem komu þessu í gang verða sakaðir um óhóflega eyðslu úr ríkissjóði.
Ríkisstjórnin í dag byggist algjörlega upp á skammtímamarkmiðum sem skila einhverju góðu fyrir næstu kosningar og auka líkur á að viðkomandi flokkur verði kosinn í stjórn aftur. (T.a.m. einkavæðing ríkisfyrirtækja)
Í stuttu máli má segja að þetta kerfi með fjögurra ára kjörtímabil gengur ekki upp.

En svo ég haldi mig við efnið, gefur það augaleið að mun sniðugra er að styrkja einstaklinginn í því að geta keypt hluti og láta hitt koma af sjálfu sér heldur en öfugt. Vissulega virkar það að hafa fyrirtækin í forrúmi, en aðeins í nokkur ár í einu. Það endar alltaf með svipuðu ástandi og er í dag. Ef væri einblínt á kjör einstaklingsins, væri góðærisástandið sem náðst gæti mun stöðugra og entist lengur. Lítið á Danmörk.

kv.

Fyrra álit

Stjórnmál

Stjórnmál

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Eru fyrirtækin allt?

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi