“rökin mín sem ég færði fyrir því að vændi skyldi vera bannað standa, og eiga fyllilega rétt á sér, enda margir sammála þeim rökum”

Það gildir einu hversu margir eru sammála þér. Það gerir skoðun þína engu réttari.

“Það sem ég er að reyna að segja er að auknu vændi fylgja aukin vandamál sem erfitt hefur reynst að sporna við.”

Já og aukinni bílaeign fylgja vandamál, aukinni sælgætisneyslu fylgja einnig vandamál, og aukinni áfengisdrykkju fylgja einnig aukin vandamál. Getum við bannað bílaeign, sælgætisneyslu og áfengisdrykkju á þeim forsendum? Nei, og vændi engu frekar.

“Þú lokar greinilega augunum fyrir þessum vandamálum, en viltu samt ekki ennþá berjast gegn kúgun og misrétti þeirra?”

Ég vil berjast gegn kúgun og misrétti, svo sannarlega. Það er engu minni kúgun og misrétti að ráðast á saklaust fólk sem vill kaupa eða selja vændi, hóta því sektum, fangelsi og niðurlægingu.

“Ef það væru skynsamleg lög á borð við þau lög að banna sölu vændis…”

Bíddu nú við. Varstu ekki að upphefja bann við KAUP á vændi og tala um hvað bann við SÖLU væri vont? Sérðu hvað er auðvelt að ruglast á þessu. Það er vegna þess að kaup og sala er sami hluturinn. Þú getur keypt vændi fyrir peninga, og keypt peninga fyrir vændi.

“Fattarðu ekki að sambýlismaðurinn hennar hótaði að fara frá henni ef hún myndi ekki ekki selja sig?”

Það er engin kúgun eða valdbeiting að hóta að fara. Farið hefur fé betra líklega. Valið hjá konunni semsagt stóð milli þess að selja sig eða losna við þennan hálfvita. Ef ekki er hægt að sýna fram á að sambýlismaðurinn hafi beitt konuna valdi þá er ekki hægt að sækja hann til saka.

“Heldurðu virkilega að svona samfélag sé tilbúið til að leyfa vændi en banna kúgun?”

Já. Kúgun er þegar bönnuð, og það hefur gengið ágætlega að fylgja því banni eftir NEMA í þeim fylgsnum atvinnugreina sem eru bannaðar. Það væri til dæmis tilvalið að vændiskonur (og menn) stofnuðu stéttarfélag sem gæti haft nokkuð náið eftirlit með hvers konar kúgun eða niðurlægingu, er það ekki?

“Síðari póstarnir þínir tveir eru komnir út í algjört lagaskilgreiningar rugl sem mér finnst óþarfi að fara út í.”

Það er nú lágmarkskrafa að skilgreina hlutina svo hægt sé að skilja þá. Að minnsta kosti skil ég hvorki upp né niður í þessum boðum og bönnum öllum saman. Og það stoðar lítið að afgreiða hlutina með að kalla þá rugl.

“En hey, ég er auðvitað bara svona tepra sem finnst sálartetur einstaklings meira virði en meint frelsi fólks til að gera það sem er réttilega ólöglegt…”

Þetta er bara retórík hjá þér. Þú hefur nefnilega ekki sýnt fram á hvernig þetta er “réttilega ólöglegt”, né hefurðu sýnt fram á hvort eða hvernig þessi réttilegu lög bjarga sálartetri fólks. Réttur fólks og frelsi trompar alltaf retórík og hálfskilgreindar skoðanir.

Vá er þeirra sem þurfa að lifa undir kúgun góðs ásetnings.

Sælir eaue

Hvort þú ert á móti vændi skiptir engu máli. Það ætti með öllu réttu að vera þín persónulega skoðun.
Ég er á móti því að fólk fái sér í glas á virkum dögum. Samt dettur mér ekki til hugar að vera með einhvern ofsa og vilja fara setja lagabókstafi um það. Því ég geri mér grein fyrir því að minn vilji nær ekki yfir sjálfstæðar ákvörðunartökur fólks.
Það að ætla að fara að ákveða fyrir aðra hvað honum er fyrir bestu er svipað og ég fari að skipta mér af þínu einkalífi ef mér fyndist þú á einhvern hátt vera að gera rangt.
Það getur verið að þú skrópir í skóla, á ég þá að grípa inn í því það er rangt fyrir þína framtíð???
Allir sjá kjánaskapinn í því. Reyndar mætti halda áfram endalasut, enda er það bara þokubull að halda að mæður hafi eitthvert alræðisvald yfir öðrum.

Það verður að telja ansi vitgrönn skoðun að halda að maður geti troðið eigin lífsviðhorfum á næsta mann bara vegna þess að maður heldur að manns eigin lífviðhorf séu þau einu réttu.

Kv.

Moondance

Þetta er álíka gáfulegt og þegar stöð2 labbaði um Austurvöll og spurði gangandi vegfarendur hvort þeir teldu að vændi væri stundað á strípiklúbbum. Þau svör sem fólk gaf við þessari spurningu, voru eitthvað á þessa leið: “Já er það ekki”. Slík var móðursýkin að allir töldu þennan róg vera heilagan sannleik, jafnvel þó að aldrei hefði neitt sannast.

Foj, þessi vinstrigræna forsjárhyggja fer í mínar fínustu.

Hörðu

Það er oft mjög gáfulegt og greindarlegt að boða frjálslyndi í viðskiptum og frelsi til að bjóða upp á hvaða þjónustu sem er í krafti markaðshyggjunnar. Ég deili ekki um það. Það sem ég er að gera athugasemdir við er hvað þú og skoðanabræður þínir og -systur vanmetið staðreyndir þegar kemur að vændi. Af hverju í ósköpunum eruð þið að berjast fyrir lögleiðingu á kaupum á vændi í krafti einhverrar verndar sem því fylgir, þegar það er augljóst mál af reynslu annarra landa að það eina sem lögleiðingin hefur í för með sér er stóraukið vændi aðila frá bláfátækum löndum. Hvort þeir voru píndir til að koma til landsins og fara í vændi, plataðir á fölskum forsendum, eða flytjast til landsins með ólöglegum eða ólöglegum hætti og sáu þetta sem sinn eina möguleika til að skrimta, það er það sem er erfitt að sanna fyrir dómstólum, -en frásagnir þessarra einstaklinga vantar ekki! Það eru alveg ótrúlega mikið af vændiskonum sem hafa klagað lélega meðferð á sér og þess vegna veit ég þetta ekki bara í hjarta mínu. Ég kýs að trúa frásögnum fólks.
Það má vera að lögleiðing vændis í einu landi veiti innlendum vændiskonum ákveðna vernd. En aukin vernd á þeim skilar sér sjaldnast til innflytjenda frá fátækari löndum, en það er einmitt í síðarnefnda hópnum sem vændiskonum fjölgar svona mikið við lögleiðinguna. Kannski er þér alveg sama, og finnst að lönd eigi fyrst og fremst að vernda eigin ríkisborgara, skítt með aðra. En aðrir hugsa líka um hag annarra og finnst hvert mannslíf jafn mikils virði og hinna. Ef eina raunverulega aðferðin til að vernda erlendar vændiskonur er að banna sölu á því, er það þá ekki þess virði?? Er frjálshyggja í markaðnum virkilega meira virði en öryggi og líf einstaklinga í fátækari löndum??

Þú berð vændi saman við störf eins og ræstingar-, afgreiðslu-, og klæðskerastörf sem sýnir að þú hefur ekki opnað augun fyrir veruleikanum. Þessar tilraunir til að láta allar vændiskonur líta út fyrir að hafa valið vændi sjálfar af því að það á að vera svo spennandi lífsstíll og gróðavænlegur eru bara ekki að virka. Það er bláköld staðreynd að langflestar vændiskonur eiga sögu um misnotkun, fíkniefnaneyslu eða fátækt. Þegar þú segir að viðleitni til að banna kaup á vændi séu árásir á saklausa einstaklinga sem eru að kaupa vændi ættirðu kannski að pæla í því hversu sakleysislegt það er að versla með kynlíf frá manneskjum sem í langflestum tilfellum stunda vændi í neyð útaf eigin örbirgð eða fátækt. Ég get vel trúað því að flestir kúnnar reyni að gera sér í hugarlund að vændiskonan sé að gera þetta af því að hún nýtur þess. Það er auðvitað möguleiki- en afskaplega lítill.

“Já. Kúgun er þegar bönnuð, og það hefur gengið ágætlega að fylgja því banni eftir NEMA í þeim fylgsnum atvinnugreina sem eru bannaðar. Það væri til dæmis tilvalið að vændiskonur (og menn) stofnuðu stéttarfélag sem gæti haft nokkuð náið eftirlit með hvers konar kúgun eða niðurlægingu, er það ekki?”
Þetta er það sem ég er margbúin að segja að sé ekki að virka í nágrannalöndunum. Ýmis fögur fyrirheit um aukið eftirlit og sókn gegn kúgun hafa bara ekki skilað sér, allavegana ekki miðað við höfðatölu. Innfæddir eru taldir njóta verndar, en ekki erlendir. Og ég spyr, er okkur alveg sama hversu margir erlendir ríkisborgarar eru kúgaðir hér á landi, er þeirra líf ómerkilegra en okkar? Eða ætlum við að reyna að gera þetta betur en nágrannaþjóðirnar, og takast það sem þeim tókst ekki??

“Bíddu nú við. Varstu ekki að upphefja bann við KAUP á vændi og tala um hvað bann við SÖLU væri vont? Sérðu hvað er auðvelt að ruglast á þessu. Það er vegna þess að kaup og sala er sami hluturinn. Þú getur keypt vændi fyrir peninga, og keypt peninga fyrir vændi.”
Það var nú eins gott að ég ruglaðist og skrifaði Sala í staðin fyrir kaup, því að þá gast þú komið með mótrök. Gott fyrir þig!

“Það er engin kúgun eða valdbeiting að hóta að fara. Farið hefur fé betra líklega. Valið hjá konunni semsagt stóð milli þess að selja sig eða losna við þennan hálfvita. Ef ekki er hægt að sýna fram á að sambýlismaðurinn hafi beitt konuna valdi þá er ekki hægt að sækja hann til saka.”

Einmitt þetta er nákvæmlega það sem ég er að segja! Það er misjafnt hvernig við leggjum huglægt mat á kúgun. Mat sumra er það að kúgun í formi hótana eða andlegs ofbeldis er ekki síður en kúgun í formi líkamlegs ofbeldis. Aðrir eru á öndverðum meiði. Þér finnst kannski að henni hefði verið nær að dömpa ekki bara manninum og ég skal sko alveg skrifa undir það að það hefði verið besta leiðin. En kannski var hún háð honum andlega, fjárhagslega eða tilfinningalega, og kannski var hann að misnota sér þá stöðu sína til að skipa henni að selja sig. Vitum við eitthvað um það? Og ef þetta var svo, var þetta þá samt engin kúgun? Hefðum við þurft að bíða eftir því að hann beitti hana líkamlegu ofbeldi sem nota bene hefði verið hægt að sanna til að sakfella hann? Ég segi nú bara eins gott að vændi er bannað (reyndar miður að salan á því skuli vera bönnuð nema upp að vissu marki) því að maðurinn átti sannarlega dóm skilinn.

“Ef ekki er hægt að sýna fram á að sambýlismaðurinn hafi beitt konuna valdi þá er ekki hægt að sækja hann til saka.”

Einmitt! Og hvað ef hún segir að hann hafi beitt sig valdi en það er ekki hægt að sýna fram á það með óyggjandi hætti? Lögum samkvæmt verður að sanna sekt til að sakfella hann, þannig að hann hefði sloppið. Þetta er það sem gerir kúgun innan vændisins að augljósri staðreynd en illsannanlegri. Það eru til svo margar frásagnir af þeim sem fólk er yfirleitt tilbúið til að trúa en hvað eiga dómstólarnir að gera? Ef þeir hafa bara orð gegn orði og enga játningu er þetta vonlaust.
Á meðan kaup á vændi er leyfilegt er eftirspurnin eftir því miklu miklu meiri en þær vændiskonur sem raunverulega vilja selja sig geta nokkurn tíman annað. Það er lausn í sjálfu sér í því að gera það sem þarf til að minnka markaðinn fyrir vændi, og þá er bann við sölu þess ein leiðin til þess. Þetta er bara spurning hvort maður vilji meta meira, óskir einstaklinga til að versla með kynlíf eins og hverja aðra þjónustu eða vernd þriðjaheimsborgara gegn misnotkun vegna efnahagslegra yfirburða Vesturlandanna.
Góðar stundir.