Málið er skratt minn, að í staðinn fyrir nokkur hundruð löggur, þá sér allt samfélagið um að halda honum í skefjum. Þetta er næstum því náttúrulegt lögmál. Ég gæti tekið jafn einfalt dæmi og í skólanum; ef einhver einn er hundleiðinlegur við hópinn, þá erum við öll hundleiðinleg við hann og á endanum hættir hann þessu.

Ég verð samt að benda á það að hvert sem stjórnarfarið er, ástríðumorð munu alltaf vera til og engin leið að útrýma þeim.

Anarkisminn virkar eingöngu ef allir væru “enlightened”, semsagt love is the law, law under will, eins og Aleister Crowley orðaði það svo vel hér fyrir um sirka 100 árum síðan. Hann gengur ekki upp, þegar græðgi ræður og eigin hagsmunir. Það fyndna er að kapítalismi fellur í nákvæmlega sömu gryfjuna, topphundar fyrstu kynslóðar kapítalisma standa uppi sem sigurvegarar í “survival of the fittest” slagnum (darvinismi í raun) og þeirra afkomendur eiga betri séns í næstu lotu, svo koll af kolli þar til auður heimsins hvílir í greipum örfárra manna sem standa ofan á örþreyttum og hungruðum milljörðum manna sem eiga engan séns til að klóra sig upp. Kommúnismi er svipaður, fáir stjórna mörgum og ef skoðanir manna er ekki sá sami og hugsjónasmiðanna við völdin eiga þeir fátt erindi í því þjóðfélagi. Þessir ismar eiga það sameiginlegt að virka ekki í mannlegu samfélagi, því en sem komið er, erum við tæplega fullkominn. Eina kerfið sem gæti hugsanlega virkað að mínu mati væri blanda af kapítalisma og sósialisma, Ríkið sæi um skóla og sjúkrahús. verslun algerlega frjáls, allt kerfið opið og engin leyndarmál leyfð, hvorki í verslun né pólítik, ég segi engin leyndarmál, því að það eru leyndarmál sem eru að drepa okkur´félagslega séð, leyndarmál skapa úlfúð og tortryggni.
Helst þyrfti að vera öflug nefnd eða stofnum sem fylgist grannt með stjórnvöldum og fyrirtækjum og ætti þessi stofnun einnig að vera gjörsamlega opin öllum rannsóknum á starfsemi.
þegar kjósa ætti um mikilvæg mál eins t.d íraksstriðið, ætti að vera haldnar kosningar á netinu, að hafa netaðgang fyrir alla er lítið mál í dag, eins og sést á því að flest bókasöfn eru með tölvur til afnota fyrir alla.
þegar allt kerfið væri svona opið og engin leyndarmál lengur, ætti þjóðfélagið að breytast til hins betra, eftir að þeir sem græða peninga úr skuggunum er dánir úr elli að sjálfsögðu, enda breytir ekkert fólki nema það sjálft.
Og það er ekki hægt að breyta heiminum til hins betra nema hafa breytt sjálfur sér fyrst og þrátt fyrir ýmsa jákvæða atburði til hins betra uppá síðkastið sem vekja von, bendir samt allt til þess að við séum að stefna hraðbyri inní 3ðju heimstyrjöldina. Svo umræða um Anarkisma og hvort hann virki er heldur ´fljótbær, kannski eftir 3ðju heymstyrjöldina í nýjum og gömlum heimi, í rústum heimsins, kannski kemur einhver með frábæra hugmynd um heimskipan og leiða okkur inn í gullöld anarkismans og allir með nógu mikið ógeð af græðgi og eiginhagsmunaseggjum, til að ganga sjálfviljugir á hönd frelsis til allra, því miður þá finnst mér það hæpið, stríð breytir sjaldnast til góðs, sjá bara gyðingana sem lærðu ekkert af hörmungum WWII.
Svo lengi sem við vitlausu apakettir horfum ekki lengra en nefið á okkur skiptir littlu hvort Þrælahaldararnir eru undir merkjum lýðræðis (hefur aldrei verið til neinstaðar í raun)eða einræðis, Heimurinn verður áfram jafnhræðilegur og jafnyndislegur áfram um góða stund.

Framkvæmdirnar eru stjórnaðar af fólkinu, hins vegar þrepast þetta niður þegar lengra er komið. Ef t.d. á að fara að leggja veg, þá ákveður almenningurinn hvar og hvernig begurinn á að vera. Þegar það er komið á hreint, þá látum við sérfræðingana um það og þeir koma sér saman um hvaða efni á að nota, hvernig vélar, og hver gerir hvað. Þessi “hver gerir hvað” partur fer síðan eftir því hver vill gera hvað. Vinnuaðferðir fara sem sagt ekki eftir einhverjum lögum, heldur eftir móral vinnuhópsins, og mórall þessa vinnuhóps er laus við einhvern einn aðila sem er að neyða alla til að gera allt, á meðan þessi eini aðili gerir næstum því ekki neitt.

Þessir “örfáu menn” sem þú vilt stefna að því að vera, eru oftast þeir sem fengu efnahagslegt forskot í lífinu, það er næstum því engin séns á því að þú verðir einn af þessum mönnum. Þetta er “survival of the fittest” og þótt maður stefni að því, þá takst örfáum að ná alla leið. Er þetta virkilega þannig sem við viljum lifa lífinu? Í stöðugu kapphlaupi við náungann?

Börn fæðast ekki siðblind, heldur læra þau siðblindu, það eru aðeins örfáir sem hafa þau heilaeinkenni að vera “sið-lausir”. En burtséð frá þeim, þá væri mjög erfitt að komast upp með siðleysi í vinstrivængs samfélagi. Félagslyndin kennir manni í rauninni gullnu reglu biblíunnar.

Og núna síðast; hverju skiptir það máli hvað kommúnan hét? Hennar var ekki getið með nafni……