Hérna er brot úr Jónsbók

–
Maðr skal gera löggarð um hey sitt í annars landi ok grafa í sínu engimarki torf til, ok svá skal hann gera löggarða í fjallhögum, þó at hann eigi sjálfr jörð undir, ok í engimarki sjálfs síns, ef eigi er lengra frá annars manns landsmarki en tvau hundruð faðma tólfræð. Ef garðr sá fellr eða þrútnar svell upp í hjá, þá skal sá er beit á um garðinn eða svá nær gera orð þeim er hey á í garðinum ok varða búfé sínu við heyi hins. En hann skal til fara um at búa eða brott færa, þegar honum er sagt forfallalaust. Ella er heyit óheilagt við þess búfé er þar á beit svá nær.
–

Er ekki óþarfi að hafa lög sem eru skrifuð þannig að maður þarf að lesa þu yfir oft til þess að byrja að skilja merkinguna, sérstaklega er glæsileg síðasta setningin.

Gæti vel verið að merking laganna sé ennþá mjög fín en það er algjör óþarfi að hafa þetta hrognamáli, bókmenntir missa kannski eitthvað ef maður (maðr) fer að breyta textanum en lög missa mikið ef þau verða hálf óskiljanleg.

Jónsbók er náttúrulega úreld út af málfarinu en sum lög landsins sem eru mun yngri eru óskiljanleg án þess að hafa neina afsökun, suma lagatexta er síðan búið að tæta í sundur með breytingum þannig að þeir eru orðnir fáránlegir.

Lögin ættu að vera læsileg og skiljanleg, líka væri gott ef þau væru skipulögð algerlega upp á nýtt.