thevoid :

t.d. í Decode
Þar þurfti að spara og þá var einmitt ákveðið að segja upp fjölda manns í stað þess að hafa hagkvæmari vinnubrögð, lækka laun Kára og annarra “æðstu” manna um nokkrar milljónir á ári, spara nokkra milljarða í byggingarkostnað.

Ég veit að það hefði margt verið hægt að gera því ég þekki vel til þar.
En þess í stað var ákveðið að segja upp, hvað er það orðnir margir núna ? 300 ?

Og þeir sem eftir eru eru að drukna í verkefnum og margir hverjir vita ekkert hvað er í gangi.

ssd:

Ef þeir væru vissir um að aðrir einkaaðilar myndu ekki mæta á staðinn og bjóða betur, já. Annars ekki, nei.

Hvaða fyrirtæki voru þetta í Sovétríkjunum? Þessi fullyrðing þín sýnir bara vanþekkingu á sovéskri sögu.

Lyssia:

“Að vinna eftir getu og uppskera eftir þörfum” er eins fjarri því að vera ástar-þrifið og hægt er að hugsa sér! Í þessu fagurorðaða slagorði felst að enginn eigi meira skilið fyrir aukreitis dugnað, að engin leið sé að bæta lífskjör sín án þess að hið sama gerist hjá öllum öðrum og að sé til góð hugmynd þá sé enginn hvati fyrir viðkomandi að setja hana í framkvæmd með von um ávinning.

Frjálshyggjan snýst vissulega um mikið frelsi og frjálshyggjan virðir einkaeignarréttinn, en sú virðing hefur skilað Vesturlöndum stórkostlegum ávinning síðustu aldir. Þessi “sjálfselska” og “eiginhagsmunapot” er það sem aðskilur þig frá miðaldarsamfélaginu þar sem lítil von var fyrir framtakssama einstaklinga að bæta lífskjör sín með snjöllum hugmyndum, framtakssemi og dugnaði. Ávinningurinn smitast síðan til allra. Eða svo segir mannkynssagan að minnsta kosti.

Það sem þú segir að hafa “sýnt sig og sannað um allan heim” hefur einmitt ekki sýnt sig og sannað um allan heim.

Ekki skil ég hvað hægri menn meina þegar þeir segja að vinstri menn vantreysti góðmennsku fólks, jú því kommúnismi byggir á þeirri kenningu að maðurinn sé í eðli sínu góður.

“Þegar slæmt fólk gerir slæma hluti, þá er það gott fyrir alla.” Frjálshyggjan í hnotskurn.

Lyssia

Í fyrsta lagi vil ég taka það fram að ég er kvenkyns og hægri sinnuð. Hins vegar færð þú ekki að líkja mér við fröken Thatcher, enda var hún íhaldssinnuð (conservative) en ég er frjálshyggin. Mér sýnist þú einnig fara hér offörum í að rakka niður skoðanir hægri sinnaðra Hugara; á meðan ekki má falla slæmt orð um kommúnisma og þá erum við að sýna græðgi okkar, illsku og hjartaleysi.

Já, kommúnismi getur aðeins þrifist á ást. Fyrir nokkrum mánuðum hætti ég í sambandi sem þreifst aðeins á ást. Þessari ást fylgdi hins vegar ekki mikið traust; og virðingin hefði vel getað verið meiri. Þessir mánuðir voru verstu mánuðir míns (hingað til) stutta lífs. Samt skal enginn segja mér að við höfum ekki elskað hvort annað - það var einfaldlega ekki nóg.

Frjálshyggja snýst ekki um sjálfselsku, eiginhagsmunapoti eða áróðri. Er ég sjálfselsk að vilja hærri laun en Herra Jón Jónsson fyrir erfiðari, meira krefjandi vinnu? Er það eiginhagsmunapot að eiga sér drauma, þrár og væntingar? Að vilja skara fram úr í einhverju; að vera launað fyrir það sem maður gerir vel? Er það áróður að benda á lönd eins og Kína, þar sem kommúnismi þrífst, og benda kurteislega á að þar hefur minni hluti fólks það gott en t.d á hinu hægri sinnaða (þó ekki svo mjög) Íslandi?

Ég las hér svar hjá þér við annarri grein þar sem þú fordæmir fóstureyðingar á hvaða stigi óléttu sem er.
Hvað ef þetta er 12 ára stúlka sem var nauðgað af fjölskylduvini. Hún verður ólétt, en skammast sín og segir engum frá. Hins vegar fer auðvitað að sjást á henni og eftir 5 mánaða meðgöngu spyr móðir hennar hana út í þetta og fær heiðarlegt svar. Stúlkan getur ekki hugsað sér að eiga barnið; hefurðu lesið Mýrina eftir Arnald Indriðason? Hvað ef hann líkist nauðgaranum? Hvað ef hún sér illvirkjann í andliti barnsins; hvað ef hún gæti aldrei elskað það?
Ætti að pína hana til að eiga það? Kannski láta hana gefa það; það er auðveldara sagt en gert að gefa upp barn, jafnvel þó það sé barn sem þú værir aldrei viss um að elska.

Ég notfæri mér ekki eymd einna né neinna. Ég geng ekki í Nike skóm. Ég gef til hjálparstofnanna og fötin mín fara til RKÍ.
Ég styð samt frelsi persónunnar til að velja; velja hvað eru hennar nauðsynjar, hversu mikinn mat, hve margar Diesel gallabuxur eða hve stórt hús hún þarf. Ég styð frelsi hennar til að vera frekt, eigingjarnt, hjartahlýtt, brosmilt, hægri sinnað eða kommúnískt. Mér finnst það bara hennar mál. Ég mundi ekki vilja vera skylduð til þess að vera vinstri sinnuð; en það þyrfti að gera kæmi upp kommúnismi á Íslandi, ella yrði ég kanske drepin eins og hefði gerst í gömlu Sovét.

Ekki leggja mér orð í munn eða gera mér upp skoðanir og persónuleika þó að ég hafi aðrar skoðanir en þú. Ég hef nefnilega rétt til þeirra skoðanna - það er hluti af frelsi mínu.

Eyrún

Fyrirgefðu Lyssia en “Kommúnisminn getur aðeins þrifist á ást!” Kommúnisminn byggist sem sagt á einhverri hippafantasíu sem allir vita að hefur ekki gengið upp til þessa.

“Hann byggir á að fólk elski og virði náungann það mikið að það geti allir lifað og unnið saman.
Það er ekkert flókið við það og það er ekki alveg í lagi í hausinum á þér að halda annað.”
Það er rétt - það er ekkert flókið við þetta en vandamálið er að kommúnisminn afneitar þeirri grundvallarþörf mannsins sem og flestra annara dýrategunda, að skara fram úr. Hvers vegna haldið þið að í hópum allra þróaðra dýra fari fram barátta um stöðu, virðingu? Það er vegna þess að dýrið sem slíkt hefur eðlislæga hvöt til að skara fram úr, vera meiri en hin dýrin. Stefnur eins og kommúnismi og sósíalismi afneita þessari grundvallarhvöt mannsins og geta þessa vegna aldrei gengið upp. Heldur þú að stefna sem afneitaði þörf mannkynsins fyrir kynlíf yrði langlíf? Slíkt getur aðeins gengið upp með valdníðslu (líkt og kirkjan forðum) og yfirgangi en á endanum brýst fólk undan því. Um leið og fólk fær frelsi til að dafna sem einstaklingar hlýtur samfélagið sem heild að græða á því. Þróunarkenning ekki ómerkari manns en Charles Darwin hefur sýnt okkur fram á þetta, hæfustu dýrin lifa af. Munurinn á manninum og öðrum dýrum er hins vegar sá að við höfum vit og tækifæri til að hjálpa þeim sem ekki komast í gegnum þá síu. Hvort það hefur tekist til þessa er svo deiluefni en það er alveg ljóst að án möguleika einstaklingsins til að komast áfram á eigin verðleikum geta aldrei skapast aðstæður til að við getum sinnt þeim sem minna mega sín.

Draumórar um að “maðurinn sé betri en dýrin, eigi að geta gert þetta betur” eru því miður ekkert annað en draumórar. Maðurinn sem tegund hefur þessa grundvallarþörf og þrífst ekki án hennar, ef allir hefðu verið sammála um að “við skulum bara öll vinna saman” værum við enn amöbur og hefðum aldrei komist lengra í þróuninni.

Heilbrigðiskerfi vesturlanda í dag eru algjörlega byggð á þeirri stefnu að þeir hæfustu komast af. Án þeirrar stefnu hefðum ekki verið fundin þau tæki og tól sem í dag eru notuð í læknisfræði. Hversu mikið af verkfærum og tækjum komu frá Sovétríkjunum heitnum? Hversu mikið hefur komið frá Kína? Ósköp fátt. Vissulega var til gríðarleg þekking í báðum löndum en þeirrar þekkingar var að langmestu leyti aflað af einstaklingum löngu áður en kommúnistar tóku völdin.

Helsta ástæða hruns Sovétríkjanna var einfaldlega sú að þau voru gjaldþrota, þau gátu ekki haldið í við fjölgun fólks og kröfur um að líffskilyrði væru mannsæmandi. Að halda fram að fátækt hafi aukist í fyrrum Sovétríkjunum eftir fall kommúnismann er bull, það er ekki nokkur leið að vita hvernig staðan var raunverulega áður þar sem kommúnismi eins og aðrar einræðisstefnur, getur ekki þrifist án takmörkunar upplýsingaflæðis. Þó stór hópur fólks í borgunum standi nú upp og segist hafa það verra en áður fáum við aldrei að vita hversu stór hópur það var sem hafði það svo skítt að hann lifði ekki af! Það sem hélt Sovétríkjunum á lífi síðustu árin var markaðsbúskapur sem þreifst undir áætlunarbúskap stjórnvalda. T.d. var tekin upp sú stefna að hverjum og einum einstaklingi á samyrkjubúunum var úthlutað smá landskika til að rækta fyrir sjálfan sig. Það hafði mjög fljótt í för með sér að yfir 90% matvælaframleiðslu í Sovét fór fram á þessum landskikum sem í allt voru innan við 15% af heildarræktarlandi sem landið hafði yfir að ráða. Svona gengu hlutirnir fyrir sig í öðrum greinum líka og hrun Sovétríkjanna var óumflýjanlegt. Sama er með Kína, landið er nú farið að lifa af Hong Kong og fáeinum kapítalískum svæðum á meginlandinu. Önnur svæði eru smám saman að deyja út og breytast í hungursneyðarsvæði.
Norður-Kórea mun að öllum líkindum ná að lifa í einhvern tíma af matvælagjöfum vestrænna (kapítalískra) landa en fyrr eða síðar kemur að algjöru hruni þar. Kúba er farin að lifa á túrisma og engu öðru, verslunarbann USA hafði mun minni áhrif á afkomu Kúbu en stöðvun gengdarlauss fjárausturs Sovétríkjanna - Kúba hefur nefnilega ekki haft neina framleiðslu í gangi aðra en sykur sem er offramleiðsluvara í heiminum og því verðlaus með öllu. Þó USA hefði leyft viðskipti við Kúbu hefði landið samt verið í þeirri stöðu sem það er í dag, nema kannski að markaðsbúskapur hefði líklega komist að þar fyrr.

Grundvallaratriði kapítalismans eru í raun þau sömu og grundvallaratriði þróunarkenningar Darwins “þau hæfustu lifa af”. Maðurinn er þó gæddur siðferðisvitund og hann veit að allir eiga að geta komist af, þess vegna munu öryggisnet samfélagsins eins og heilbrigðiskerfi og menntakerfi alltaf þróast meira og meira. Ekki vegna meðaumkunar heldur vegna þess að það hentar tegundinni, í dag er heilastarfsemi einstaklingsins mannkyninu mun meira virði en hæfileikinn til að lyfta upp hlut of færa hann milli staða, þar af leiðandi eru menntakerfi sem gera einstaklinginn hæfari til að nota heilann og heilbrigðiskerfi sem gera einstaklingnum fært að halda áfram að nota heilann mjög mikilvæg fyrir mannkynið. Ef þessi tvö kerfi skiluðu ekki þessum árangri hefðu þau aldrei orðið til. Tegundin er að gera það sem þarf til að komast af!

Tharaa
Annað opinbert fyrirtæki sem veður í arði : Orskuveitan. Þeir eiga svo mikinn pening þar að þeir vita ekki hvað á að gera við hann.

Tahara:

Já allt í lagi hægristefna skal það kallast og þar með er því aukaatriði sópað frá. Vanvirðing fasista fyrir eignarréttinum er hins vegar sameiginleg kommúnisma og slík vanvirðing er ávísun á eitthvað mjög slæmt og um það fjalla flestar sögubækur. Vanvirðing fasista fyrir einstaklingsfrelsinu (af hugsjón og í verki) og vanvirðing kommúnista fyrir einstaklingsfrelsinu (ekki af hugsjón en þó í verki) sameinar einnig þessar tvær stefnur og gerir þær gjörólíkar öllu sem við þekkjum í dag. Vonandi að skilgreiningarleikfiminni sé lokið þar með.

ESB vinnur að því statt og stöðugt að dæla peningum frá ríkum aðildarlöndum sínum og til þeirra fátæku. Meira að segja innan landa vinnur ESB að einhverri jöfnun. Líttu bara á Spán í því sambandi (ríkur ferðamannaiðnaður greiðir niður fátækan landbúnað). ESB er mjög umhugað að flytja pening frá arðsömum iðnaði yfir í óarðsaman landbúnað og fiskveiðar. Að þessu leyti er ESB jafnaðarsinnað. En að öðru leyti er ESB sem betur fer að taka á fullu þátt í hægribylgjunni og frelsa markaði og lækka tollamúra (tollavirki öllu heldur) og einkavæða geld ríkisfyrirtæki osfrv osfrv og ég þakka fyrir það sem og aðrir frjálslyndir menn þótt ekki vilji ég sjá Íslandi stjórnað frá skrifstofum Brussel.

Auðvitað eru til ríkisfyrirtæki sem skila hagnaði. Póstur og sími, sem vonandi fáir muna eftir, var td eflaust að gera mjög góða hluti í skjóli einokunar sinnar, og missti eflaust eitthvað af kökunni þegar önnur fyrirtæki tóku að slást um að þjónusta símnotendur. Orkuveita Reykjavíkur sem situr ein að heita- og kaldavatnsnotkun og rafmagnsnotkun Reykjavíkinga skilar eflaust fínni arðsemi þrátt fyrir bruðl stjórnmálamanna með fyrirtækið. Gamla Mjólkurverzlun ríkisins stóð vafalaust vel og sama má segja um Grænmetisverzlun ríkisins. Ætli ríkinu gangi ekki vel að selja ilmvötn og rafmagnstæki á Leifsstöð? Ég tala nú ekki um að standa í samkeppni við verktaka með Íslenska aðalverktaka í broddi fylkingar.

Já ríkið getur gert ýmislegt án þess að skila af því tapi. En þótt ríkið geti rekið fyrirtæki með hagnaði, oft á tíðum í skjóli einokunar og sérreglugerða, þá teljast það frekar fátæklega rök fyrir ríkisrekstri á meðan almenna reglan er sóun og bruðl.

manilla :

Finnst þér í alvöru gaman af þessum strákum sem halda að almenningur græði á frjálshyggjunni ?
Ég persónulega er fyrir löngu búin að fá æluna upp í kok á þeim.
Ég reyndi að vera málefnanleg og kurteis og góð fyrstu mánuðina í rökræðum mínum hér á Huga, og fékk ekker á móti nema níð, skítkast, hroka og vanvirðingu.
Svo ég er búin að fá nóg af því að vera kurteis við þá - það má einhver annar vera það.
Þeir kalla mig ljótum nöfnum og líkja mér við djöfulinn sjálfann sama hvað ég reyni að vera málefnanleg.

Samt eru það þeir sem eru að segja að það sé í lagi að fólk svelti svo lengi sem fyrirtækin fái sitt :-/

manilla:

Gleður mig ekki að sjá orð lögð í munn mér. Hvenær hef ég boðað skattfrelsi stórfyrirtækja? Fyrirtæki sem skila hagnaði eiga að borga sína skatta og þótt uppsafnað tap nokkura ára sé notað í skattaívilnanir að þá er ekkert óeðlilegt við það. Sé fyrirtækjum gefið hagstætt laga- og skattaumhverfi til að bæta rekstur sinn og skila hagnaði til lengri tíma þá hljóta allir að græða á því. Þetta á til dæmis við um sjávarútveg á Íslandi sem nú fyrst er að rísa úr öskustónni eftir áralöng afskipti stjórnmálamanna. Að sjálfsögðu fær þá ákveðinn hluti landsmanna dollaramerki í augun og vill komast með puttana í gróðann án þess að átta sig á því hvers vegna hann er til kominn. Ég undra mig ekki á þessu viðhorfi en tek ekki undir það á nokkurn hátt.

Aukin hægriviðhorf flestra ríkja, sérstaklega þeirra sem hafa áhuga á að bæta lífskjör þegna sinna, er staðreynd, hvort sem mönnum líkar betur eða verr. Þau koma á kostnað vinstriviðhorfa, hvort sem mönnum líkar betur eða verr. Ríki eru að selja ríkisbanka, opna fjarskiptamarkaði, opna á frjálsara flæði fólks og fjármagns og uppgötva að aukið frelsi leiðir af sér aukna velmegun.

Að sjálfsögðu eru til ríki sem klúðra efnahagsstjórn þrátt fyrir að fylgja ýmsum kennisetningum hægrimanna. Ég neita því ekki. Af því sem ég hef séð til er ástæðan almennt sú að frelsi er aukið á einu sviði en hert á öðru. Enginn verður frjálsari af því að hafa frjálsa hægrilöpp á meðan sú vinstri er ennþá í hlekkjum. Það sér hver maður. Ef ríkjum mistekst að verja frelsi borgara sinna þá er ekki von á góðu. Austur-Evrópa og Rússland sem margir hafa nefnt hér eru dæmi um það. Sé frelsishugsjóninni hins vegar fylgt af heilum hug þá er langtímaávinningurinn hins vegar augljós.

Það þýðir nú lítið að svara svona sýrðum hrokagikkjum en ég skal reyna.

Þegar landsframleiðsla lækkar (GDP) þá er það ekki samasem merki við fátækt, þó svo að hún haldist í hendur, ef þú ætlar að segja mér að fátækt hafi aukist í a-evrópu vegna þess að landsframleiðsla hafi minkað, þá gleymirðu því að á tímum sovét var logið til um landsframleiðslu, en segjum sem svo að hún hafi lækkað þetta verulega, Hvernig var landsframleiðslan fengin á tímum sovét? Í slóveníu heimsótti ég helli sem nær 350 metra niður í jörðu, þar voru rússar látnir vinna dag og nótt, þar til þeir veiktust og voru þá aflífaðir, því nóg var til, ekki satt? Það var hægt að velja úr rúmenum og úkraínumönnum.

Landsframleiðslu var náð með þrælkunum og hótunum, allir lægst settu voru eignarlausir og ekki var tekið mark á þeim, og þeir þurftu að passa sig á því að segja réttu hlutina við yfirmenn(ríku yfirstéttina).

Nú þegar múrinn er fallinn og aðeins farið að lofta til í a-evrópu og einnig vegna aðhalds IMF og vestrænna fjölmiðla, er harður sannleikurinn kominn í ljós. Já það er fátækt í A-Evrópu, en hefur hún aukist? Þú segir landsframleiðslu hafa aukist, en fátækt almennt.. því fátækt hefur aukist á íslandi en landsframleiðsla (GDP) hækkað.

Rök þín eru því ekki marktæk

“Ekki mikið mál að sýna rök um að fátækt hefur aukist í Rússlandi, það vita það nefnilega ALLIR !
(nánar til tekuð úr 2 milljónum upp í 60 milljónir manns sem lifa á innan við 4$ á dag )”

Mér finnst nú ansi hæpið að skilgreina fátæktarmörk við einhverja upphæð í dollurum! Hvað kostar að lifa í Rússlandi (eða einhverju öðru landi ef út í það er farið)? Það gæti vel verið að skilgreind tala sé langt undir fátæktarmörkum á einum stað en gerði mann að ríkum einstaklingi á öðrum stað! Sem dæmi var ég með um 500kr. á tímann í frystihússvinnu í kringum fall kommúnismans í Sovét en á sama tíma voru mánaðarlaun starfsfólks í frystihúsi í Sovétríkjunum um 230kr! Sýnir að fátækt getur verið verulega afstæð.
Annað sem getur skýrt “aukna fátækt” er að gengi rúblunnar var falsað allan þann tíma sem kommúnistar voru við völd, opinbert gengi rúblunnar var 6 rúblur fyrir 1 dollar en á svarta markaðnum var gengið nær 100 rúblum fyrir dollarann. Þegar rúblan fór svo loksins á raunverulegan markað hrundi gengi hennar niður undir svartamarkaðsgengið. Henni var síðan handstýrt upp á við aftur og er þess vegna hvergi skráð á gjaldeyrismörkuðum.

Það hvort flutningurinn í kapítalimsa hafi mistekist í Rússlandi ræðst af allt öðru en kapítalismanum. Þjóð sem haldið hefur verið í járngreipum í næstum 80 ár lærir ekki að höndla frjálsan markað í einum vetfangi, slíkt tekur verulegan tíma. Rússland (og Sovétríkin öll) voru alls ekki undir það búin að skipta um efnahagskerfi á einni nóttu eins og nánast gerðist. Fólkið vissi ekkert hvernig það átti að hegða sér og kunni ekkert á nýfengið frelsi. Þeir einu sem kunnu eitthvað á það voru þeir sem höfðu tekið upp hjá sér að bjarga sér sjálfir og versla á svarta markaðnum. Það er meginástæða þess að mafían náði algjörum völdum í Rússlandi á tímabili en hefur smám saman verið að tapa þeim. Menntun í Rússlandi var einfaldlega ekki af þeim toga að hún nýttist í þeim raunveruleika sem tók við - hún byggðist á heilaþvotti um ágæti kerfis sem sjálfir stjórnendurnir höfðu ekki einu sinni trú á lengur. Fátæktin í Rússlandi er ekki kapítalismanum að kenna, fátæktin er að mínu mati fáfræði fólksins að kenna.
Þó margt slæmt megi segja um stjórnvöld í Kína held ég að þar sé verið að fara árangursríkari leið til lengri tíma, landið er smám saman að færa sig yfir í markaðsbúskap en hvort það gengur nógu hratt er deiluefni. Pólitískur flutningur var enginn í Rússlandi og hefur ekki verið neinn í Kína. Fólk fékk ekki að kynnast öðru en kommúnistaflokknum og varð því ráðþrota þegar aðrir flokkar geystust fram á sjónarsviðið, úr varð ein allsherjar vitleysa.

gmaria:

Ég verð fyrsti maðurinn sem fagna þegar allar skattprósentur hins opinbera verða orðnar að sömu lágu tölunni! En á meðan verður alltaf til einhvers konar misskipting því miður.