Ef landið væri eitt kjördæmi og ef það væri kosið á milli lista eins og nú þá væri B með 12 þingmenn. Kynntu þér kerfið Harry. Gætir alveg eins tekið borgarstjórnarkosningarnar og fengið út sama misræmi og þú færð útúr þingkosningunum. Því er hins vegar ekki að neita að þingmannafjöldi úr kjördæmum samræmist ekki fjölda kjósanda, en þingmannafjöldi á flokk myndi ekkert breytast þó svo að landið væri eitt kjördæmi, jöfnunarmannakerfið sér um það. Ef frjálslyndir væru með 13 fleiri atkvæði þá væru þeir með fæst atkvæði á þingmann hjá sér.

Úff, hvenær ætlar fólk að skilja …

Það er hægara sagt en gert að ætla að deila fjölda atkvæða sem stjórnmálaflokkur fékk upp á heildaratkvæðatöluna af öllu landinu og margfalda með 63 til að finna út hve mörg þingsæti viðk. flokkur ætti að fá ef landið væri eitt kjördæmi.
Slíkt bíður oft upp á talsverðan rugling af fjöldamörgum ástæðum og þessvegna hafa verið fundnar upp reiknireglur sem eru miklu betri og fullkomnari heldur en þessi einfaldi prósentureikningur sem þú ert að beita.

Ein þessara regla er d'Hondt reglan svokallaða sem er m.a. notuð við kosningar til Alþingis, við sveitarstjórnarkosningar og reyndar talsvert víðar, s.s. við kosningar til Evrópuþingsins. Það að d'Hondt reglan skuli vera þetta algeng og það að hún hefur verið notuð afar lengi á Íslandi gerir það mjög líklegt að hún yrði notuð áfram þótt landið yrði gert að einu kjördæmi.
Ef einhverjir vilja leyfa sér að efast um ágæti d'Hondt reglunnar ættu þeir að minnsta kosti að kynna sér hvernig hún virkar - sjá t.d. http://www.mia.com.mk/izbori2002/en/dontov_model.asp

Eitt dæmi um aðstæður þar sem einfaldur prósentureikningur gengi illa en d'Hondt reglan vel væri ímyndaðar kosningar þar sem 10 flokkar væru í framboði og 11 sæti til skiptanna.
Gefum okkur nú að allir flokkarnir nema einn væru með 1000 atkvæði á bak við sig en einn flokkur væri með 1001 atkvæði. Skv. einföldum prósentuútreikningi eins og þú virðist vilja beita ætti enginn að fá ellefta þingsætið, ekki einu sinni flokkurinn sem var með einu atkvæði fleira en hinir flokkarnir, því 1001 er auðvitað 10,009% atkvæðanna og 10,009% af 11 er auðvitað einn en ekki tveir!
d'Hondt reglan hefur það hinsvegar fram yfir einfalda prósentuútreikninn að hún finnur þann flokk sem er NÆSTUR því að koma inn manni og úthlutar honum 11. þingsætinu.

Þetta var alveg eins í Alþingiskosningunum um daginn, bara ekki eins ýkt - Framsóknarflokkurinn var einfaldlega nær því að koma inn manni en hinir flokkarnir og þessvegna fékk hann 63. þingsætið en ekki t.d. Frjálslyndi flokkurinn.

ÉG VIL SVO ENDURTAKA:
Þeir sem halda að það sé misvægi á atkvæðum landsmanna eftir búsetu ættu einfaldlega að prófa að reikna út hvernig niðurstöður þingkosninganna hefðu verið ef landið væri eitt kjördæmi og beita til þess d'Hondt reglunni. Þá sést að niðurstöðurnar hefðu verið á nákvæmlega sama veginn og með núverandi kosningakerfi. Þ.e. allir flokkarnir hefðu fengið jafn mörg þingsæti með hvoru kerfinu sem er og Frjálslynda hefði samt vantað akkúrat 13 atkvæði til að koma sínum 5. manni á þing.

Það er ágætis regla að skilja fyrst hvernig eitthvað virkar áður en farið er að gagnrýna það!

aðferðin sem beit er er eftirfarandi ef landi væri 1 kjördæmi þega kæmi að mann númer 63. B 17,73%/12=1,4775% á bak við sig 5 maður frjálslyndra er með 7,38/5= 1,476. U 8,81%/6=1,4683 S=30,95/21=1,4738 D= 33,68/23=1,463 þannig að 12 maður framsóknar er næstur inn ef landi er 1 kjördæmi þegar munur er svona lítil þá er eðlilegt að sá flokkur sem nær 63 manni inn verði með fæst atkvæði á bak við sig sama hver hefði ná inn þetta hefur einhfaldlega ekkert með það að gera hvor landi er 1 kjördæmi eða ekki. Ég held að það sem fólk þurfi að átta sig á er að kjördæmin eru aðferð til að mæla styrk einstakra frambjóðenda og verða þeir nær kjósendum ef eru fleiri kjördæmi.
Okkar kerfi er t.d mun betra en til dæmis kerfið sem er við líði í Bretlandi þar sem eru minni kjördæmi og ekki eru um að ræða jöfnuð á milli flokka á landsvísu eins og hér þá er ójófnuður á milli flokka og kjördæma.