Samfylkinginn er sá flokkur sem ég er búinn að ákveða að kjósa í vor. Það eru nú ekki mörg mál sem skipta mig máli, nema kannski að mér finnst kominn tími til að kona stjórni landinu, bara af því að enginn kona hefur áður setið í stól forsætisráðherra.

Mér er annt um jafnréttismál, og þess vegna kýs ég Samfylkinguna. Ég treysti Ingibjörgu Sólrúnu til þess að ráða jafn margar konur og karla til opinbera starfa. Ég veit að hún mun beita sér fyrir því að ef tvær umsóknir liggja fyrir um starf, ein frá konu og önnur frá karli, þá veit ég að konan fær vinnuna, af því að það sinna færri konur opinberum störfum.

Mér er alveg sama þótt Sjálfstæðisflokkurinn hafi tryggt jafnan lögbundinn rétt einstaklinga af báðum kynjum og fæðingar- og foreldraorlofslög eru að fullu komin til framkvæmda. Ég treysti því að Ingibjörg reddi málunum eins og hún gerði í borginni, með því að hringja í sem flesta félaga í saumaklúbb hennar og bjóða þeim opinber störf.

Sú staðreynd að karlar sinni betri störfum og hafi betri laun núna, segir allt sem segja þarf um Sjálfstæðisflokkinn. Það er nefnilega alveg pottþétt að þeir hafa ekki nennt að gera neitt til að tryggja jafnrétti, því að ég veit að þeir eru á móti því.

Ég veit líka að sá eini aðili sem stjórnar landinu er forsætisráðherra, því Samfylkingin segir að aðeins karlmenn hafa stjórnað landinu til þessa, og þess vegna vil ég einræðisherran Ingibjörgu Sólrúnu til að stjórna öllu í landinu.

Þegar ég heyrði í Bryndísi Hlöversdóttir missa sig af æsingi í Íslandi í bítið í morgun varð ég enn sannfærari. Þessi ofur-vinstrimennska sem liggur undir niðri hjá samfylkingarmönnum, þótt þeir eigi að vera jafnaðarmannaflokkur, finnst mér rosalega flott. Ég lofsama líka Ingibjörgu Sólrúnu og treysti öllu sem hún segir, sérstaklega eftir að hún sveik alla borgarbúa.

Þrátt fyrir að síðustu ár hafi konur verið fleiri í framhaldsskólum og háskólum landsins segir það ekkert til um framtíðina, því að þótt að ástandið hafi farið batnandi síðustu ár, þá verður ástandið alltaf lélegt, af því að það er ekki í lagi núna.

Ég nenni að tala lengur svona öfugt, þetta er ekki hægt. Það er fráleitt að koma með rökleysur um að ástandi sé ömurlegt, án þess að trúa því að ávinningur hafi verið á síðustu árum, og hafa trú á því að við séum á réttri braut, og alltaf má betrumbæta.