Sæll öll aftur,

Svo má nefna það að mér hefur nýverið í þessari umræðu verið gefið að sök að hafa

gert notanda hér upp skoðanir. Það er þó ekki rétt enda fullyrti ég ekkert um það

mál heldur bjóst einungis við því að hann hefði ákveðnar skoðanir. Hann hins vegar

ekki bara fullyrti að ég hefði ákveðnar skoðanir (sætti mig við notkun ákveðinna

niðrandi orða um innflytjendur) heldur fullyrti hann líka að ég væri t.a.m.

klikkaður og auk þess rasisti. Viðkomandi eintaklingur hefur nú reyndar dregið í

land og sagt að það væri einungis hans skoðun að ég væri klikkaður.

Síðan má geta þess að í málefnalegri umræðu er mönnum auðvitað, eins og annars staðar, í sjálfsvald sett hverju þeir svara og hverju ekki. Ef menn telja t.a.m. að ekki þurfi að ræða eitthvað frekar, eða þá að það sé einfaldlega ekki svara vert, þá eðlilega svara menn því ekki. Þetta er þó sennilega flestum ljóst.

Kv.

Hjörtu

Sæll öll aftur,

Svo má nefna það að mér hefur nýverið í þessari umræðu verið gefið að sök að hafa gert notanda hér upp skoðanir. Það er þó ekki rétt enda fullyrti ég ekkert um það mál heldur bjóst einungis við því að hann hefði ákveðnar skoðanir. Hann hins vegar ekki bara fullyrti að ég hefði ákveðnar skoðanir (sætti mig við notkun ákveðinna niðrandi orða um innflytjendur) heldur fullyrti hann líka að ég væri t.a.m. klikkaður og auk þess rasisti. Viðkomandi eintaklingur hefur nú reyndar dregið í land og sagt að það væri einungis hans skoðun að ég væri klikkaður.

Síðan má geta þess að í málefnalegri umræðu er mönnum auðvitað, eins og annars staðar, í sjálfsvald sett hverju þeir svara og hverju ekki. Ef menn telja t.a.m. að ekki þurfi að ræða eitthvað frekar, eða þá að það sé einfaldlega ekki svara vert, þá eðlilega svara menn því ekki. Þetta er þó sennilega flestum ljóst.

Kv.

Hjörtu

Sæll kretin,

Verð að segja að mér finnst þetta síðasta svar bera það með sér að þér sé að fara mikið fram hvað snýr að málefnlegri framkomu. Það er þó auðvitað bara mín skoðun. Nú er ég að sjálfsögðu enginn sérfræðingur um slíkt en tel mig þó vita heilmikið um þau mál.

En hvað um það, sem ég segi sækir flokkur framfarasinna ekki fyrirmyndir sínar erlendis frá, svo mikið er víst. Hvað íslenzkar fyrirmyndir Flokks framfarasinna áhrærir má nefna eftirfarandi:

Hið íslenzka þjóðvinafélag, eða Þjóðvinafélagið eins og það er einnig kallað, er enn til en starfar í dag sem virðuleg bókútgáfa. Sem fyrr segir var félagið þó upphaflega stofnað sem stjórnmálasamtök 1871 af 17 alþingismönnum. Fyrsti formaður þess var Jón Sigurðsson forseti. Markmið félagsins var “… að reyna með sameiginlegum kröftum að halda uppi landsréttindum og þjóðréttindum Íslending, efla samheldni og stuðla til framfara landsins og þjóðarinnar í öllum greinum. Einkanlega vill félagið kappkosta að vekja og lífga meðvitund Íslendinga um, að þeir séu sjálfstætt þjóðfélag og hafi því samboðin réttindi.” Fer þetta ljóslega vel saman við stefnu Flokks framfarasinna.

Önnur íslensk stjórnmálaöfl sem Flokkur framfarasinna lítur á sem eins konar forvera sína eru Hið íslenzka þjóðfrelsisfélag, Landvarnarflokkurinn, Þjóðræðisflokkurinn, Sjálfstæðisflokkurinn hinn fyrri, Frjálslyndi flokkurinn hinn fyrsti og Sjálfstæðisflokkurinn hinn síðari. Koma stefnur allra þessara stjórnmálasamtaka vel heim og saman við stefnu Flokks framfarasinna. Skal nú gert grein fyrir þessum stjórnmálasamtökum í stuttu máli.

Hið íslenzka þjóðfrelsisfélag var stofnað árið 1884 til þess m.a. að taka við af Þjóðvinafélaginu, sem mönnum þótti ekki sinna hlutverki sínu, auk þess að berjast fyrir þingræði á Íslandi. Önnur markmið félagsins voru “… að styðja og efla sjálfsforræði Íslands, vekja alþýðu manna til hluttekningar í þjóðmálum og auka almenna stjórnarfarslega þekkingu landsmanna.”

Landvarnarflokkurinn var stofnaður árið 1902 og voru róttækustu samtökin í sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar. Meginstefna flokksins var að Ísland yrði frjálst og óháð sambandsland Danmerkur, en einnig voru raddir innan hans um algeran aðskilnað landanna. Jón Jensson yfirdómari og Einar Benediktsson skáld mótuðu stefnu flokksins í upphafi.

Þjóðræðisflokkurinn var settur á lagginar árið 1905 af 11 alþingismönnum. Meginstefnu flokksins var lýst með þessum hætti: “Fyrsta og helzta grundvallaratriðið í stjórnmálastefnu vorri er það, að þjóðin fái sjálf að ráða málefnum sínum, að svo miklu leyti, sem sú hugsjón getur í framkvæmdinni samþýðst þingbundnu stjórnarfyrirkomulagi. Þjóðræðið er lang helzta trygging fyrir því, að aldrei geti haldizt við hér á landi til lengdar ranglát, né óheiðarleg, né óþjóðleg stjórn, að ógleymdum sjálfsögðum rétti þjóðarinnar til þess að fá virtan vilja sinn um það, er henni kemur við.”

Sjálfstæðisflokkurinn hinn fyrri var stofnaður árið 1908 við sameiningu Landvarnarflokksins og Þjóðræðisflokksins.

Frjálslyndi flokkurinn hinn fyrsti var stofnaður 1926-1927 af þeim þingmönnum Sjálfstæðisflokksins fyrri sem ekki vildu ganga til samstarfs við Íhaldsflokkinn þegar hann var stofnaður 1924. Meginstefna flokksins var barátta fyrir fullkomnu sjálfstæði Íslendinga, ýmsum framfaramálum á grundvelli einstaklingsframtaks, frjálsri verslun, gegn hagsmunabaráttu séttaflokkanna og fyrir heildarhagsmunum þjóðarinnar umfram stétta- eða einstaklingshagsmuni. Flokkurinn sameinaðist 1929 Íhaldsflokknum í Sjálfstæðisflokknum síðari.

Sjálfstæðisflokkinn síðari var stofnaður 1929 við samruna Frjálslynda flokksins hins fyrsta og Íhaldsflokksins sem fyrr segir. Markmið flokksins voru í upphafi að vinna að því og undirbúa það að Ísland tæki að fullu öll sín mál í sínar eigin hendur, að gæði landsins væru fyrir landsmenn eina, að vinna í innanlandsmálum að víðsýnni og þjóðlegri umbótastefnu á grundvelli einstaklings- og atvinnufrelsis með hagsmuni allra stétta fyrir augum, að varðveita og tryggja sjálfstæði og frelsi Íslands, standa vörð um tungu, bókmenntir og annan menningararf Íslendinga, treysta lýðræðið og þingræðið í sessi, að auðlindir landsins væru hagnýttar í þágu þjóðarinnar og skapa öllum landsmönnum félagslegt öryggi. Geta má þess að lokum að Sjálfstæðisflokkurinn er vitanlega allt annar flokkur í dag en hann var í upphafi.

Þetta eru þau íslensku stjórnmálaöfl sem Flokkur framfarasinna lítur á sem nokkurns konar forvera sína í íslenskri stjórnmálasögu. Allt voru þetta þjóðleg og framfarasinnuð stjórnmálaöfl sem settu hagsmuni Íslands og íslensku þjóðarinnar í forgang rétt eins og Flokkur framfarasinna gerir í dag.

(Heimild: Einar Laxness: Íslandssaga a-ö. Reykjavík. 1974.)

Annars er það síðan í hæsta máta umdeilanlegt hvort það telst vafasamur heiður fyrir umrædd samtök að vera fyrirmyndir okkar. Ég geri ráð fyrir að þú hafir meint að það væri þín skoðun að heirðurinn væri vafasamur.

Tölfræðiupplýsingar þær sem birtar eru á heimasíðu Flokks framfarasinna, og sem ég hef og fleiri höfum nýtt í ýmsum tilgangi, eru ekki fengnar frá erlendum stjórnmálaflokkum. Við einmitt tökum ekki við upplýsingum sem koma beint frá slíkum aðilum. Þær upplýsingar sem við höfum birt eru allar fengnar frá annað hvort fjölmiðlum, opinberum stofnunum eða viðurkenndum sjálfstæðum rannsóknarstofnunum. Heimilda er síðan ávallt getið og því ljóst að ekki er um að ræða neinn óhróður í því sambandi.

Ekki hefur síðan verið reynt að setja upplýsingar erlendis frá í samhengi við þróun mála hérlendis að öðru leyti en því að ekkert bendi til þess að sú þróun verði öðruvísi í aðalatriðum hér á landi en í nágrannalöndunum ef fer sem horfir, því miður. Þessar upplýsingar virðast hins vegar fara í taugarnar á æði mörgum sem sjálfsagt yrði fegnastir ef þær einfaldlega væru ekki til, eða ef hægt væri hreinlega að loka augunum algerlega fyrir þeim.

Með góðri kveðju,

Hjörtu