Hvað meinið þið nákvæmlega með þessari setningu, og hvað felst í þessu ‘verki á þágu samfélagsins’…

“Tekin verði upp hálfs árs til árs þegnskylda við verk í þágu samfélagsins fyrir ungmenni á aldursbilinu 15-20 ára sem taka má út í einu lagi hvenær sem er á tímabilinu.”

Ég sagði ekki að það væri neitt óeðlilegt við það.
:) Hins vegar ert þú alls ekki að skilja mig held ég.

Með að forðast að vera “einhliða” meina ég ekki til dæmis að vinstriflokkur ætti í senn að reyna að vera hægriflokkur, eða neitt slíkt. Ég meina að hver sá sem tekur að sér umfjöllun um viðkvæm og flókin mál ætti að sjálfsögðu að reyna að ræða þau í víðu samhengi, með virðingu fyrir öllum aðilum. Ég hef sjálf séð skrifað um hluti, af höfundum sem höfðu mjög ákveðnar skoðanir, og voru höfðu í raun nær öfgakenndar skoðar stundum, þar sem var mjög ákveðið markmið og greinilega “einhliða” sýn á hluti, en engu að síður gert á meira “universal” hátt heldur en ef um hefði verið að ræða handbók um skoðanir fólks almennt og ólíkar hliðar á málunum, og í senn með vissir dýpt og um leið mjög aðgengilegt fyrir næstum hvern sem er. Sumir kalla þetta að vera “klókur”, en ég kalla þetta bara að sýna virðingu og koma inn með vissa dýpt sem margir gera kröfu á. Það er auðvitað ekki hægt að ræða um verðhækkanir á tómötum, fiskmarkaðinn og manneskjur á sama hátt. Þá koma inn aðrar kröfur frá samfélaginu. Kröfur sem hafa í raun og veru, yfirleitt, alls ekkert með hugmyndafræði að gera, en það er heldur ekki svo yfirborðslegt að það snúist bara um “stíl”, né heldur svo falskt að menn, jafnvel ofstækismenn, sem beita þessum aðferðum, séu bara að vera klókir. Ég held að þú hljótir að vita eitthvað hvað ég er að fara.

Nú get auðvitað alls ekkert allir komið hlutunum þannig frá sér og það er alltaf gaman að sjá það mjög vel gert. Eitthvað í þá áttina er engu að síður svona mín prívat krafa að vissu leyti til allra hluta almennt, og það er ekki bara ég, þetta er bara að vissu leyti hluti af nútímanum og líka bara hluti af okkar menningu myndi ég segja. Þetta er “viðeigandi” og þetta er aðlaðandi og þetta er rétt. En já, ég á erfitt með að koma orðum að hvað ég meina með “þetta”, þó það sé nú alls staðar og í raun ekki svo flókið mál :)

2.
Með því að ræða um maka og börn Íslendinga, er ég að sjálfsögðu EKKI að ræða um ættingja þeirra, sem mér finnst alls ekki að eigi undantekningarlaust að hafa einhvern búseturétt hér. Enda er það bara partur af lífinu að fólk fer að heiman og eignast sínar eigin fjölskyldur og ég ætla ekki að vorkenna frændum og frænkum einhvers í tonna tali út af því, þó auðvitað séu undantekningar, og sum tengsl nánari en önnur.
Ég veit samt ekki betur til en að í Bandaríkjunum til dæmis búi fjölskyldur oft í mílnafjarlægð og hittist bara tvisvar á ári eða svo, og sé ekki að það sé að skaða neinn þar, þó auðvitað sé það ekki frábært. En lífið er ekki einhvern barnamynd, og ég myndi ekkert vorkenna sjálfri mér einu sinni, að geta ekki hitt frænkur mína og frændur á hverjum degi, né þeim að geta ekki hitt mig. Ef fólk hefur valið að vera með einhverjum lengst í burtu verður það að vita hvað það er að fara út í og læra að hafa heimalandið innra með sjálfu sér, það búið það til í sinni ytri mynd aftur á nýja staðnum. Það hef ég reynt sjálf við að búa og dvelja lengi í öðrum löndum.

Ég sagði aldrei neitt um að frænkur og frændur, afar og ömmur ættu sjálfkrafa að fá að flytjast til Íslands, sem mér finnst fáránleg hugmynd satt að segja og skil ekki hvernig þarf að taka fram að sé ekki sjálfsagt. Veit ekki um neinn sem þykir það, eða jú veit um einn eða tvo sem ég gæti trúað til þess.

En það er alla vega fínt að þessir hlutir séu ræddir , umræðan er þá alla vega til staðar og þar með getur hún farið á hærra plan með tímanum.

Tek það fram að ég er á móti fæstu sem þú segir,
en finnst vanta upp hvað þú og flestir aðrir segja ekki sem tala um þessi mál, það gildir líka um mjög marga sem hafa andstæðar skoðanir þér. En það er auðvitað ykkar eigið val hvort þið pælið í slíku eða ekki. Vona að þú skiljir alla vega eitthvað hvað ég er að tala um.

Thulesól.

Mér sýnist að það detti stundum út orð hérna, og já afsakið hvað ég skrifa þetta fljótt og les það ekki yfir. Ætlaði að segja

“Ef einhver hefur valið að vera með einhverjum lengst í burtu verður það að vita hvað það er að fara út í og læra að hafa heimalandið innra með sjálfu sér, það getur ekki búið það til í sinni ytri mynd aftur á nýja staðnum. Það hef ég reynt sjálf við að búa og dvelja lengi í öðrum löndum”

Sem sagt, ég var alls ekki að vorkenna frænkum og frændum. Ef fólk vill ekki búa hér nema hafa alla stórfjölskylduna með, þá efast ég um að um ást sé að ræða verð ég að segja, en þekki reyndar engin dæmi slíks í kringum mig, þó ég hafi heyrt um þau, já.

thulesol.

Ég hefi orðið fyrir ofsóknum af þinni hálfu varðandi mínar skoðanir sem ég stend við hvar og hvenær sem er, eins og ég hefi margsinnis áður sagt en þér
hentar að ráðast á mig fyrir mínar skoðanir en reyna að flokka að virðist í sundur skoðanir mínar og Hjartar sem þó mjög fara saman í þessum efnum hingað til.

Að flokkur þjóðernissinna segi þetta eða hitt er einfaldlega ekki mitt mál, það hlýtur þú að sjá
ef þú kafar í þinn vitpoka.

Einstök persónuleg mál hvers og eins er síðan eitthvað sem hver hefur sínar ástæður fyrir ef kýs að ræða.

Tilraunir þínar til þess að þagga niður umræðu um þessi mál hér á huga ásamt öðrum með allra handa
kattarferðum kringum heitan graut, eru að mínu áliti hjákátlegar satt best að segja.

kveðja.
gmaria.

thulesol.

Ég vil benda þér á það vinsamlegast að mig vantar ekki kennslu frá þér til þess að mynda mér skoðanir á málum í okkar samfélagi, nákvæmlega sama hvaða málaflokk er um að ræða en bendi þér eindregið á að kynna þér fiskveiðistjórnunarmál til tilbreytingar.

kv.
gmaria.

Sæl,

Já, ég reyni allajafna að vera málefnalegur og vona að það takist. En já þetta er alveg rétt, það er eins og sumir haldi að ákveðnir glutir séu bara yfir gagnrýni hafnir og ekkert megi finna að þeim, t.d. innflytjendamálin og menningarheimar annarra þjóða. Þetta er auðvitað ekki fullkomið frekar en annað og með því að gagnrýna einhvern hluta þess er ekki verið að afgreiða það sem heild, alls ekki.

Annars eru rökin og heimildir mínar örugglega aldrei fullkomnar frekar en annað af þessum heimi en ég kem þó með heimildir og rök sem er meira en margir aðrir, því miður auðvitað.

Maður á einfaldlega að reyna til hins ítrasta að fullyrða ekki um hluti sem maður telur sig ekki geta staðið á með rökum o.s.frv. Ef menn treysta sér ekki til þess eiga menn ekki að fullyrða, svo einfalt er það. Ég persónulega reyni a.m.k. að fara eftir þessu.

Kv.

Hjörtu

Sæl,

Þetta sem þú segjir eða fjallar um er ekki hægt að vera ósammála.
Auðvitað er “plain” haturstefna bara vitleysa. En þegar sagan talar sínu máli er það hrein fáviska að halda öðru fram.
Þegar fólk svarar með reiði eða hatri, skiptir ekki máli hvert viðfangsefnið er, þá er viðkomandi að lýsa sig of veikan til að halda uppi rökföstum og vitrænum málflutningi.

Kv.
Moondance