Pipppi:

Heyr heyr!

IMHO:
Allt fari á uppboð/útboð. T.d. væri hægt að kaupa kvóta til 5 ára í senn. Og þá gæti kaupandinn gert hvað sem honum sýndist við kvótann. Af hverju fæ ég ekki ókeypis kvóta ef ég vil byrja í útgerð? Er það sanngjarnt?
J.

Pipppi.

Núverandi sjávarútvegsráðherra í samstarfi við umhverfisráðherra þarf að taka um það ákvörðun að skipta núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi í TVENNT eftir stærð fiskiskipaflotans, undir formerkjum umhverfissjónarmiða eingöngu.

Samhliða þessari ákvörðun taki gildi bráðabirgðalög er banni strax sölu og leigu aflaheimilda.

Kerfi 1. Úthafsveiðiskip
Kerfi 2. Minni skip og smábátar.

Úthafsveiðiskipaflotanum verði í áföngum gert að úrelda stórveiðiskip með botnveiðarfæri, og LÍÚ verði gert að koma á fót hagræðingarsjóði til þess arna, þar sem stærstu fyrirtækin greiði hlutfallslega mest í sjóð þennan.

Veiðar í kerfi 2. lúti stjórnun með aflatoppi á hvern bát er taki mið að 10 tonna leyfilegum heildarafla á hvert stærðartonn báts sem og sóknargetu hvað varðar vélarstærð( hestöfl ) jafnframt.
Aflagjald greiðist við löndun á markaði.
Verðgæðaflokkun á mörkuðum líti dagsins ljós varðandi meðferð afla, þar sem gæðavottun umhverfisvænna fiskveiða, geti verið stimluð á afurðir frá Íslandi og frekari úrvinnsla afurða með sömu vottun auki verulega útflutningsverðmæti, í stað hinnar miklu hrávinnslu sem nú á sér stað við útflutning á óunnum fiski.

Hér nefni ég nokkur helstu atriði Pipppi, er ég hefi reifað hér og annars staðar síðustu fjögur árin
í umræðu minni um þessi mál.

kv.
gmaria.

jogvan.

Bið þig afsökunar að svara þér ekki fyrr en nú, sökum þess að skilaboð um svar var ekki að finna.

Hugmyndir þínar um fyrirsögn á grein mína þakka ég fyrir sem þitt álit.

Hvað varðar það að atriði hvort skattamál og skattastefna tengist aðalatvinnuveg þjóðarinnar þá tel ég svo vera eðli máls samkvæmt.

Sökum þess einfaldlega að meginafkomumöguleikar einnar þjóðar hljóta að verða að skila sínu í þjóðarbúið svo hægt sé að halda starfsemi þjóðarbúsins gangandi.

Skattastefnan hlýtur því á hverjum tíma að taka mið af innkomu og hagnaði atvinnusköpunar hér á landi, rétt eins og tekjuskattur og álögð gjöld einstaklinga taka mið af slíku.

kv.
gmaria.

Midgardur:

Þetta er snilldarleg hugmynd. Í dag, ef Jón Jónsson ætlar að hefja útgerð þarf hann að hafa handbært fé til að kaupa skip og kvóta á raunvirði. Það sem þú leggur til er að Jón okkar þurfi að greiða 2-4falt raunvirði kvótans! Sér er nú hver sanngirnin.

midgardur.

Raunin er sú að stærstu útgerðarfyrirtæki hér á landi í öllu sínu mikla hjali um hagræðingu hafa ekki skilað tekjuskatti til þjóðarinnar, í þessu kerfi í áratug ef ekki áratugi þrátt fyrir það að hafa fengið upp í hendurnar stórkostlegar fjárhæðir við lögleiðingu framsals þ.e sölu og leigu aflaheimilda.

Minni tekjur má nú vanta í þjóðarbúið og þótt sjómenn á skipum hafi há laun þá er það ekki þeirra einna að halda uppi þjóðarbúskapnum af tekjuskatti sínum, en af því hafa stærstu fyirtækin gortað sig. Fyrirtækin sjálf eiga að greiða sinn skerf af hagnaði.

Núverandi kerfi VERÐUR að stokka upp því fyrr því betra að öðru leyti lendum við bara í því að neyðast til þess þegar álíka staða kemur upp og er nú innan ESB, að fiskimiðin eru hrunin ekki hvað síst vegna of margra of stórra skipa er hafa orsakað mun meira en almenningur hefur hugmynd um, í lifriki hafsins hér við land.

kveðja.
gmaria.

Beerbelly.

Þetta er staðreynd, sem þú segir því þjóðfélag okkar er nú ekki stærra en svo að slíkt blasir við
og þarna er sú gjá sem myndast hefur milli ríkra og fátækra hér á landi.

Viðskiptasiðferði hvers konar fór að mínu áliti veg allrar veraldar hér á landi er þetta brask var lögleitt.

Ég gerði mér fyrst grein fyrir því gífurlega óréttlæti sem þetta kerfi hefur skapað hér á landi, fyrir c.a. hálfum áratug og frá þeim tíma
hefi ég rætt um það, því kafa þarf að rótum vandans hér sem annars staðar.

Hvorki þú né ég eigum að þurfa að greiða hærri skatta til þess að halda uppi samfélagsþjónustu hér á landi ,
meðan þeir sem hagnast mest og “fengu peninga með einu pennastriki á alþingi ” með framsalsheimildum leika sér og borga enga skatta
ár eftir ár.

kveðja.
gmaria.

Pipppi.

Það sem þú nefnir þ.e. svokallað RÉTTLÆTISSJÓNARMIÐ er það sem ætíð mun gilda og gilt hefur fyrir augum dómstóla og almennings ár og aldir.

Íslensku fiskimiðin ERU SAMEIGN ÞJÓÐARINNAR ALLRAR ekki hluta hennar eins og núverandi kerfi hefur orsakað.

Þá lágmarkskröfu verður að gera að aðalatvinnuvegurinn skili þjóðinni í heild arðsemi sem hann gerir ekki í dag, því miður því arðurinn fer í vasa útgerðarmanna einna, ekki þjóðarinnar í heild.

Þú hefur átt við mig skoðanaskipti um þau verndunarsjónarmið sem ég hefi margrætt hér áður og fara saman við réttlætissjónarmiðin í þessu tilviki hvað varðar nauðsyn breytinga og forsendur fyrir þeim.

Breytingar á núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi á Íslandi eru eitt stærsta umhverfisverndarmál í Evrópu allri og þótt víðar væri leitað því hafið er matarforðabúr milljóna manna og við Íslendingar höfum ekki leyfi til þess að ganga þar um með skammtímamgróðasjónarmið eins og verið hefur þar sem kerfið er ekki einu sinni þess umkomið að taka þátt í samfélagsþjónustu í formi tekjuskattsskila.

Útgerðarformið þ.e. verksmiðjuskipin eru einfaldlega allt of dýr í rekstri ásamt því atriði að skaða lífrikið í leiðinni og efnahagslegur ávinningur því í raun aðeins skammtímagróði örfárra er nú standa að þessu útgerðarformi og hafa fengið til þess leyfi stjórnarherra.

Komandi kynslóðir munu þurfa að takast á við afleiðingar af breytingum á lífríki sjávar, vegna hinna þungu og stóru veiðarfæra og ef til vill minnkandi matarforða ef ekki verður tekið í taumana í tíma.

Þú átt eftir að þurfa að horfast í augu við þessi atriði fyrr en síðar.

kv.
gmaria.

Pipppi.

Þú segist vilja fá “ ókeypis jörð eins og landnámsmenn ”.

Ef þú hefðir átt eitt stærsta útgerðarfyrirtæki landsins með mestu aflaheimildir á Íslandsmiðum, þegar lögleitt var framsal og leiga aflaheimilda í voru fiskveiðikerfi, þá hefðir þú fengið “ ÓKEYPIS JÖRÐ EINS OG LANDNÁMSMENNIRNIR ”

Flóknara er það nú ekki.

Handhafar aflaheimilda þá fengu á silfurfati frá þáverandi sjávarútvegsráðherra, ( ráðgjöfum hans í lögfræðistétt og LÍÚ.) með framsalsheimildum í hendur fjármagnsbrask sem ekki sér fyrir endann á og skilar sér ekki til samfélagsins í nokkru samræmi við þær upphæðir sem brask þetta hefur orsakað einkum í eiginhagsmunaþágu umsýsluaðila kvótans og allra handa bókhaldsráðgjafa ekki hvað síst, sem og handhafa kvóta.

Þessum staðreyndum. þ.e. réttlætissjónarmiðum í þessu sambandi hefur Mbl, haldið á lofti öll þessi ár m.a. í ræðu og riti og úttekt blaðsins á sl. ári um skattleysi útgerðarfyrirtækja birti þessa mynd vel skiljanlega hverjum og einum sem vill af vita.

kv.
gmaria.

ih8.

Sjávarútvegsfyrirtæki hafa allt frá tilkomu á hlutabréfamarkað sennilega greitt mun lægri upphæðir í samfélagsþáttöku en Þorvaldur heitinn í Síld of Fisk á c.a. 5 árum sem einstaklingur.

Greiðsla arðs í hlutafélögum er eðlilegt fyrirbæri, svo fremi að til þeirra hinna sömu hlutafélaga sé stofnað á grundvelli annars en að færa þeim hinum sömu “ með pennastriki ” fjármagn upp í hendurnar sem framsalsheimildalögin voru.
Eigendur hlutafélaga þessara fá í réttu samræmi við hlutafjáreign greiddan arð þar sem af er greiddur fjármagnstekjuskattur sem er mun lægri en tekjuskattshlutfall það sem hinn almenni borgari greiðir í samfélagsþjónustuna.

Mismunurinn hefur verið nýttur í Matadorleik þann sem viðgengist hefur með allra handa samkrulli fjármagnseigenda og innbyrðis braski sitt á hvað, hér og erlendis.

Útgerðin þarf að greiða fyrir olíu og viðhald sem
og laun áhafna. Sú olíunotkun sem núverandi útgerðarform inniheldur er í samræmi við vélarstærð skipanna og því stærri skip því meiri olía því meiri tilkostnaður.

Útgerðin greiðir einnig í rannsóknarsjóð til Hafrannsókna eðlilega, en þær rannsóknir eru hins vegar áratugum á eftir rannsóknum annarra þjóða
hvað varðar t.d. ástand hafsbotnsins hér við land, sökum þess að slíkar upplýsingar henta ekki útgerðinni sökum þess að slíkt kynni að kalla strax á breytingar.
Eitt skip á öllu hinu stóra hafsvæði hér við land
er ´hörmulega lélegt miðað við allt hagræðingarhjal útgerðarmanna.


Snilli hvers konar er góð hvort sem varðar viðskiptasvið ellegar annað EN það er engin snilli
af hálfu nokkurra að halda það að “ hægt sé að prenta peninga með pennastriki ” til þess að koma á fót braski og búa þannig til “ heilbrigðan markað ”.

Útgerðararmenn fengu aflaheimildum úthlutað í sína þágu . í ljósi veiðireynslu þriggja ára við upphaf þessa kerfis, en nokkru síðar var þeim hinum sömu leyft að SELJA OG LEIGJA ÞÆR HINAR SÖMU HEIMILDIR, fram og til baka að vild, líkt og kaupmönnum hefði verið leyft að selja og leigja verslunarleyfi sitt , læknum , lækningaleyfi sitt, osfrv.

Það þarf því ekki nörgum blöðum um það að fletta hve litla snilli þurfti til þess að gera stærstu fyrirtækin gróðasjóði undir eins sem og að sjá fyrir framhaldið sem orðið er þar sem fjármagnið orsakaði það að þeir stærstu sölsuðu undir sig alla hina á ákveðnum tíma.

Því marki er nú náð og því ríkir ákveðin stöðnun
þegar hinir stærstu hafa keypt nær allt sem kaupa mátti, og heilu byggðarlögin eru í rúst og landið að verða að borgríki.

Siðferðisvitund útgerðarmanna er tekið hafa þátt í þvílíkri aðferðarfræði er ekki samferða siðferðisvitund sjómannastéttarinnar í heild fremur en stórum hluta landsmanna sem horfir á sjónarspil þetta.

Þeir sem hafa kvóta í dag fengu hann allir fyrir
“ pennastrik frá alþingi ” með lögleiðingu framsals aflaheimilda, þar sem ÖLLUM þeim kosnu alþingismönnum þá er samþykktu þessa ráðstöfun urðu á mistök mikil, mistök aldarinnar.

Þar skipti einungis máli hver hafði yfir mestum veiðiheimildum að ráða i því sambandi á þeim tima.

Einokunaraðilar hvers konar reyndu síðan að taka yfir eitt stykki banka ( sjóðakerfisins )í sameiningu í bandalagi
þar sem forstjóri stærsta útgerðarfyrirtækisins sem fékk hvað mest gefins við framsalslögin átti
sæti í þessu bandalagi,“ nýríkra matadorspilara ”
hins nýja markaðssamfélags sem alþingi hafði ekki
athugað að þyrfti einhver mörk þannig að einokun varð afleiðingin.

Þróunarsjóður sjávarútvegsins hafði ekki undan við að útrýma smábátaeigendum við uppkaup á nær nýsmiðuðum bátum til fiskveiða til þess að færa stórútgerðnni aflaheimildir á silfurfati.
Aflaheimildir sem stórútgerðinar nýttu til þess að leigja eða selja fram og til baka til þess að
sleppa við að greiða skatta, sem er bókhaldslega reikningsdæmi.

Að forsendna hagkvæmni fiskveiða við Ísland sé eða verði í því fólgin að braska með aflaheimildir er eðli máls samkvæmt fjarstæðukennt fyrirbæri og hefur nú kostað þjóðina skildinginn.

Þróun í þessarri atvinnugrein mun því hvorki fyrr ná síðar byggjast á þvíumlíku, fjarri sanni.

Með því að taka strax um það ákvörðun að BANNA sölu og leigu aflaheimilda og gera smábátaútgerð
frjálsa til veiða að uppfylltum fyrrnefndum skilyrðum umhverfisvænna veiða er ég hefi nefnt má sporna við atvinnuleysi og blása lífi í byggð á landinu öllu.

Stórútgerðin hefur að eigin sögn hagrætt svo mikið að nú er komið að sú hin sama lifi á þeirri hinni sömu hagræðingu við nauðsynlegar breytingar
sem verður að gera, hvort sem mönnum líkar betur eða ver.


Hvað varðar sölu aðila sem eigenda kvóta er fengu hann með “ pennastriksaðferðafræðinni ” og öðlast allt í einu stórar fjárhæðir þá er þar sama siðferðisspurning á ferð til handa höfundum skipulagsins kosnum alþingismönnum hvað varðar skattlagningu hinna miklu auðæfa sem hið óheilbrigða markaðsumhverfi hefur skapað.

Enn sem komið er greiða þeir hinir sömu ekki nema einn þriðja af sköttum af þessarri sinni fjármagnseign hlutfallslega miðað við hinn vinnandi mann sem greiða þarf 38.54 % prósent af sínum láglaunum til þess að halda samfélagsþjónustunni gangandi en á varla í sig eða á fyrir vikið.

Lágmarksstærðfræðikunnáttta nægir til þess að
komast að staðreyndum mála allra í þessu sambandi hvað varðar þjóðhagslega afkomu af slíku skipulagi mála í AÐALATVINNUVEGI þjóðarinnar og áhrifum á hina óheilbrigðu þróun markaðshugsunar, hvarvetna m.a. í útgjaldafrekasta málaflokki þjóðarinnar.

Sökum þess að þarf að breyta þessu kerfi svo fljótt sem verða má öllum Íslendingum til hagsbóta.

kv.
gmaria.

Armon.

Ég get svo sannarlega tekið undir það sem þú segir um þetta kerfi, og þetta með “ heimskuna og græðgina ” er því miður raunin, og hreint og beint með ólíkindum hvernig umræða um kosti þessa kerfis og galla hefur verið nær drepin í dróma.

Ég datt ofan í það að skoða fiskveiðilöggjöfina í heild fyrir c.a. 5 árum eða svo og einungis vegna þess að þá hafði ég áður verið að grauta í réttindamálalöggjöf hér á landi (til handa sjúklingum sem misst höfðu heilsuna,) hafði ég þá smá samanburðarsýn á lagakrókana.

Satt best að segja ofbauð mér gjörsamlega með hvers konar móti hafði þá verið komið í fiskveiðlög alls konar breytingum einkum til þjónkunar við stórútgerð, þar sem offar stjórnvaldsaðgerða , s.s. sektir ( upphæð ) og viðurlög voru með því móti að ekki var að finna í sambærilegri lagasetningu annars staðar.

Jafnframt stangaðist og stangast enn á ákvæði um framsal aflaheimilda ( sölu og leigu ) við ákvæði
fyrstu greinar sömu laga, um það að ENGINN geti
EIGNAST aflaheimildir, en framsal er sjálfkrafa eignamyndun.

“ forræði myndar ekki eignarétt né óafturkallanlegt forræði ”……..

Núverandi utanríkisráðherra komst hjá því að ræða
tengsl sín við sjávarútveg í síðustu kosningum ,
ég hygg að sú verði ekki raunin nú.

Ég lít svo á að samráðherra hans umhverfisráðherrann geti lagt til breytingar þá þessu kerfi að eigin frumkvæði undir formerkjum verndunar umhverfis, breytingar sem menn verða að gjöra svo vel að taka mark á og munum EKKI geta þýtt neina heimtun á hendur hins opinbera hvað varðar tap á kvóta af hálfu stórútgerðar vegna breytinga sem stjórnvöld geta staðið fullkomlega á varðandi hinn stóra skipastól sem tilkominn er
olíkostnað hans og allt og þungu veiðarfæri.

Með því móti myndi sá flokkur taka forystu í íslenskum stjórnmálum hvað varðar framtíðarsýn
í umhverfismálum aðalatvinnuvegarins ( til tilbreytingar ).

Hinn stjórnarflokkurinn er múlbundinn varðandi breytingar ekki hvað síst ráðherra málaflokksins.

kv.
gmaria.