uhhh ég er ekki beint reyndur dm, en dm-in minn var einu sinni virkilega illur og drap alla charaternana í fyrsta bardaganum…

Instant kill reglan…

player sem var búin að sigra dreka, hóp af tolls,
ogre og guð má vita hvað annað og svo rollaði ég
20, 20, 20 meðan hann var í sverða bardaga við pixie,
hann drapst og var nett ósáttur, og er kommin með phobíu gegn pixies.


note, þetta kom fyrir í næstu 5 skiftin sem hann fór upp á móti pixies.

hverjar eu líkurnar á þessu?


annað dæmi um ilsku mína var þegar nýr player kom í grúpuna,
hann fékk nikname-ið “fumbles” 8 klukku tíma spilun sem allir rolluðu 1 eða á árás 20, 1.
fumble eða critical fumble,
hlutirnir sem gerðust á þeirri spilun voru brútal,
en ég var virkilega að njóta þess!

Mitt er ekki eitt moment per se, heldur almenn ill meðferð á einum character í Hunter the Reckoning fyrir nokkrum árum.

Þegar þetta byrjaði allt saman átti hann flotta konu, litla sæta stelpu, illa pimpaðann Nissan Skyline, fullt af góðum vinum og vel stætt fyrirtæki sem Sérhæfði sig í svona Extreme sports dæmi.

Ég byrjaði á því að láta vampíru ræna konunni hans og húðfletta hana (vampíran safnaði tattoo-um af fólki). Svo risti sama vampíra kviðinn á honum í sundur og skaut hann nokkrum sinnum.
Síðan eftir einhvern tíma voru skotnar af honum einhverjar tær, bæði hann sjálfur(fumble) og einhverjar spilltar löggur tóku þátt í því.
Svo næst er skotið undan honum, eða nánast; draslið hékk ennþá fast. Var reyndar öðrum player og smá misskilning að kenna.

Þá eftir einhvern tíma neiðist hann til að flytja frá LA til austurstrandarinnar og skilur búðina sína eftir í umsjá vinar síns(sem síðar ánetjast heróíni og tapar búðinni).
Allavegana, í nýju borginni springur flotti bíllinn hans, það er svo keyrt yfir báðar lappirnar á honum (önnur fer af endanlega), svo koma nokkrir Ghouls og drepa frænku hans og frænda sem hann bjó hjá.

Þá neiðist hetjan okkar að flytja aftur, núna til Thailands.
Þar er hann rólegur í um tvö ár, en svo finna óvinir hans hann aftur. Þeir drepa konu hans og tengdaföður.
Þá fer hann aftur til BNA og kemur dóttur sinni í umsjá bróður síns sem býr í Gimli, manitoba.

Síðan líður góður tími þar sem ekkert svo hræðilegt skeður fyrir hann. Þá fær hann veður af því að höfuð vampíran, hinn Fransk-Kanadíski Phillipe Auberjonois, sé á leiðinni til Gimli til að gera einhvern skandal.
Þá fer hann á fartinu til Gimli og kemur að mannlausum bæ, tja… fyrir utan slatta af upvakningum. í Gimli berst hann við Necromancer sem rífur af honum höfuðleðrið, slatta af uppvakningum sem bíta hann allann og sýkja hann af einhverjum viðbjóði og svo loks berst hann við aðal vonda kallinn sem rekur hann í gegn.

Og núna er characterinn illa fatlaður og ljótur
en alveg grjótharður og óstoppandi sökum vampíru blóðs og Varúlfa “gjafa”.

Þetta er svona nánast rétt upptalning held ég.

Ég stjórna ekkert sérlega oft, hinsvegar er ég ekki fífl við spilarana mína. Því sem þið eruð að lýsa er mér til skammar sem spunaspilari.

Hinsvegar þá eiga spilarar það til að gera ógáfulegustu hlutina þó svo að maður reyni að vara þá við(og ég er enginn undantekning).

Persónulega finnst mér lélegt að láta spilara hjá sér ganga í gegnum hlutina sem þið lýsið.

Ef þið eigið til að gera svona hluti ekki sækja um að fá að vera stjórnandi á mótum, það mun ekki leiða neytt gott af sér.

" Talaðu fyrir sjálfan þig, ekki aðra. Ég hef aldrei gert neitt í líkingu við það sem hér hefur verið lýst og þú engan rétt á að halda slíku fram fyrir hönd allra stjórnenda."

Á ég að trúa því að þú hafir aldrei haft player sem gerði eitthvað svo heimskulegt að þú þurftir að refsa honum á einhvern kvikindislegu hátt svo hann myndi læra af reynslunni?

Það sem DonBlasko er að tala um er ekki neitt sem hann ákvað fyrir löngu heldur bara hluti sem gerast! Og hvað er að því að geta hlegið yfir hlutum í spili? Spil getur verið alvarlegt þótt að það komi einn einstaka fyndna atvik! Ég man eftir spili shadowrun spili sem ég var eittsinn að spila og það var mjög alvarlegt.
Gaurar ætluðu að brjótast inn í hús en gleymdu vasaljósum, föttuðu það ekki fyrr en þeir voru komnir inn, og þar gátu þeir ekki kveikt ljós og ekki farið aftur út fyrr en vaktaskipti yrðu aftur, sem sagt daginn eftir, og upphófst fyndin ferð þeirra í niðamyrkri umkringdir brothættum hlutum og húsgögnum! Þetta var ekki kvikindislegt af DMsins hálfu heldur bara þeim að kenna að undirbúa sig ekki. Playerar eru eins og hvolpar…ef þeir pissa á gólfið verður að refsa þeim!

Bætt við 25. apríl 2008 - 14:46
já ég var gnomeinn sem DonBlasko tók sem dæmi!

Ég hef verið DM um tíma, og ég hef aldrei gert nokkurt, hvortsemheldur kvikindislegt eða miskunnsamt við spilarana mína in game.

Eitt skiptið þegar pc-arnir ætluðu að næla sér í verðlaun fyrir a-job-well-done þá sagði verkefnisstjórin þeim að drulla sér út og láta ekki sjá sig framar. Allir fóru nema einn og hún hann (playerinn sem var eftir) með frekar asnalegum köstum.

Einhver talaði um að hann hafi aldrei gert neitt í líkigum við neitt sem DM-arnir eru að lýsa og sagði að það væri til skammar og ég er alfarið ósamála. Mér finnst einmitt að pc-arnir eiga að hugsa með sjálfum sér að dm-inn væri vís til að gera eitthvað kvikindislegt til þess að þeir gera ekkert heimskulegt.

var nú bara fyrst núna að detta inn á þennan póst…

en, ég hef lent í ýmsu bæði sem spilari og DM…

það eftirminnilegasta sem ég hef lent í sem spilari var þegar ég var að spila Cyberpunk með tveimur vinum mínum. DM'inn spilaði kall líka og hann var mjög góður í að spila við sjálfan sig… (held hann geti spilað skák við sjálfan sig án þess að svindla og lenda í jafntefli…).
Allavega, þá spila ég lang oftast Techie eins og á þessum tíma, og kallinn minn var ungur japanskur strákur (ég segi ungur því hann var 2 árum yngri en ég er núna)… hann var svona sprengjuvopna, hovercar og rafmagns sérfræðingur (t.d. breytti jarðsprengju í “hover-mine”) og hann var alltaf með helling af allskonar sprengiefni á sér (sumt frekar óstöðugt og mátti illa við hnjaski)…

Við vorum þarna, sprengju óður Techie, Terminator harður Solo og Fixer (man ekki málið með hann) og vorum eitthvað að þvælast fyrir einhverskonar herlið… kallinn minn var með litla kjarnorkusprengju (man ekki hvar hann fékk hana)… við vorum í flugvél og það brutust út slagsmál, eitt leiddi af öðru og loks opnaðist neyðarútgangur (nb. í 30.000 feta hæð) og kallinn minn sogaðist út… það fundust engar leifar í gígnum sem myndaðist þegar hann lenti… :)

—

Ég er líka að spila Shackled City 3.5 Adventure Path í Realms… og ég er búinn að missa svona 14 eða 18 kalla…
ég ætla að gera smá lista, hann inniheldur ekki allt sem gerst hefur en gefur góða mynd (btw, ég fæ alltaf geggjuð köst á statta)… þetta eru verur og hlutir sem hafa drepið mig:
Animated Chains, Múmía sem reif úr kalli hjartað, sami kall dó af völdum wounding vopna og fljúgandi archer eftir að vera endurholdgaður, snögg frystur af Cryo Hydra (feilaði reflex save, nærri max skaði), flúði undan skattinum og var líflátinn, drepinn af “Tongue Eater” (nasty npc), og svo meira en ég man…

—

Það versta sem hefur komið fyrir þegar ég var að DM'a… var með Hackmaster hóp sem fór frekar illa með sína hirelings, reyndar það illa að þegar hópurinn fór að sofa þá stálu allir hirelings dótinu þeirra og skildu þá eftir…

Annað sem gerðist í Hackmaster… hópurinn var með Battle Mage og hann spelljackaði galdrana sína (specialist galdrakallar geta pakkað göldrunum saman til að geta notað fleiri yfir daginn), það versta var að spilarinn var með galla sem heitir “Sleepcasting” og það er alltaf smá séns að einn galdur fari af stað…
Venjulega svaf þessi afsíðis en þeir urðu fyrir sleep galdri og sofnuðu allir… svo var þeim rænt… galdrakallinn kastaði upp á hvort hann myndi óvart missa galdur út sem hann gerði… en hann var í brynju sem gaf honum séns á að klúðra galdrinum (5%), hann fékk 3% á d100… ekkert mál nema að á töflunni fyrir þetta þá er 1% líkur á að “spell jacked” galdrar fari allir af stað…
Ég hef bara séð þetta gerast einu sinni á mínum ferli sem rpg spilari, ég gaf honum séns á eftir séns á eftir séns, hann rúllaði sjö sinnum ás á d100… það dóu allir, ræningjarnir og þeir…

Ég var nú samt góður við hann og dæmdi sem svo að þar sem örlögin vildu að þetta færi, að þá fengi hann að nota galdrana eins og það væru 3 Battle-Mages að kasta göldrunum, hæfileiki sem kallast “chaincasting”… sveppaskýið sást sem spegilmynd í himhvolfinu hinu megin á veröldinni… það var lítill ættbálkur af Grippli sem sá þetta og nefndu þeir þennan dag: “The day of the scary cloud in the sky day”, og þeir fengu að vera spilanlegur race eftir það.

Næsti race sem mage-inn valdi var Grippli…