Sæt er lykt úr sjálfs rassi.
Byrja ekki árásirnar, maður.
Ef þið vissuð ekki, krakkar, þá er Kurdor roleplay elitisti sem sér sér leik á borði í hvert skipti sem einhver segist geta gert öflugan character. Þá byrjar hann sko oft á munnlegum svívirðingum eða hæðnislegum athugasemdum sem sýna einmitt hvað hann hefur lokaðan huga og er órökvís í eðli sínu. Oft verða póstarnir hans ægilegir sem tröllskessur og jafnljótir líka. Ekki samt vera hrædd, þið njótið nafnleyndar og hann getur ekki hremmt ykkur meðan þið sofið.
Ástæðan fyrir þessari ægilegu náttúru Kurdors, krakkar, er ekki vitað með vissu, en líklegt þykir að hann spili World of Darkness. Eins og þið öll vitið, þá hefur World of Darkness þann eiginleika að vera ekki leikur heldur teboð. Kurdor vill yfirfæra þennan eiginleika á aðra leiki, en á WoD liggja álög sem hindra þessa spillingu í að breiðast. Álögin felast í því að eftir að hafa spila það fyllist maður hroka, svo miklum að maður getur ekki haft samskipti við fólk án þess að það hati mann.
Oft þróa spilarar þessa „leiks“ oft með sér banvænt óþol fyrir reglum og virkni þeirra. Einnig kemur oft fyrir að þeir fari að halda því fram að characterar sem geta barist hafi enga persónuleika, sem er náttúrulega jafn fáránlegt og að halda fram að íþróttamenn hafi enga persónuleika, eða jafnvel hermenn. Oft virðist þetta fólk einnig lifa í þeirri trú að þú þurfir að velja milli þess að spila characterinn þinn á trúanlegan hátt og að hafa hann góðan í því sem hann gerir.
BTW, Kurdor, characterarnir mínir eru trúverðugir af því að ég eyði löngum tíma (mælum það í klst.) í að smíða þá. Ég vanda mig mikið og læt ekkert eftir liggja, hvorki sem lýtur að reglum né persónuleika. Baksögurnar læt ég oft að miklu leyti vera til þess að geta skorðað þá almennilega í heiminum sem þeir eru.