Einu sinni var álfur, hann var blá eygður og ljóshærður, hann var 1 af Rager og hafði mikið gaman af að drepa humans sem viltust inn í skógin.
Honum var sagt að það væri í lagi því það væri stríð milli álfa og manna.
Eit sinn sem hann var á göngu í skóginum sá hann marga deyjandi álfa, vegna þess að hann kunni ekki heal leitaði hann að versu merki og fann slóð manna
Hann rak slóðina þar til hann fann mennina,
tók boga sinn og skaut í gegnum hálsin á einum þeirra.
Allir snar stönsuðu og litu aftur,
eingin sá hann en tóku eftir ör í hálsi aftasta mannsins sem var vanur að tala mikið og föttuðu þá afhverju hann hætti að syngja.
Þeir þutu í átt að álfinum sem þeir tóku í raun eftir, þeir héldu að þeir væru að flía grúppu af álfum.
Hann tók þá 1 af öðrum þar til sá síðasti var eftir 1 og yfirgefin.
hann sagði hátt og snjalt og benti á sjálfan sig
“Prodect from Arow”
Rangerin skaut aftur og aftur á hann en aldrei meiddi örvarnar þennan mann.
Rangerin áttaði sig á að maðurinn hefði sett á sig varnar galdur gegn örfum svo að hann tók upp hnífana sína, læddist inn í runna og kastaði þeim öllum aftan í háls mannsinns.
eftir það fór hann til álfa borgar skamt frá og bað prestana um hjálp til að lækna álfana.
Álfarnir voru ekki glaðir þegar hann sagði hvað hann gerði, nefnilega orka hópur hafði gert árás á þá og mennirnir voru að hjálpa þeim að fella orkana þegar þer fóru í burtu að sækja manna prestinn sem var í beisinu þeirra.
Þarmeð komu prestarnir, og allir sem voru núna frískir stóðu upp og drápu rangerin.
Þarmeð var æfi ragersins á enda.