Icequeen fyrir 23 árum, 1 mánuði Fjöldi lestra: 589

anti-fighting Characterar

Af minni reynslu (sem er ekki mikil miðað við suma, en meira en aðrir =) ) er oftast búist við að allir í ævintýrahóp kunni að berjast og þess vegna er oft meiri challenge að spila non-fighting character. stundum getur það verið erfitt fyrir hina í hópnum að hafa þannig persónu í hópnum en það þarf ekki að vera, ekki ef hún/hann er spilaður vel! nú ætla ég ekki að halda því fram að ég sé “betri” spilari en einhver annar, en ég hef pínu reynslu í að vera “utan við orustuna”.

ég var t.d. að spila um daginn í StarWars og ákvað að vera soldier eftir að annar spilari hafði tekið Noble (sem kunni ekkert að slást, það má ekki vera nema 1 persóna sem er þannig, helst.. nema allir séu svona). Í fína lagi með það NEMA sá sem spilaði noble stökk hikstalaust beint inn í bardaga og þurfti að bjarga honum úr báðum bardögunum löskuðum. Hann stóð sig reyndar allt í lagi í bardaganum en hann var engan vegin með vitality til að vera í bardaga :o/ Mér finnst persónulega að þannig persónur (noble sem er með allt í diplomacy, intimidate og entertain) eigi frekar að standa í bakgruninum heldur en að vera að blanda sér í slagsmál.

ég á tvo langtíma charactera í starwars og báðir eru svona “background” characterar; þær taka helst ekki þátt í bardaga. Önnur (twi'lek noble) er samningatýpan og hagglarinn í hópnum; hún er með um 20 í intimidate (sem er þokkalega mikið, meira en wookie-inn í hópnum t.d.)og svipað í diplomacy en er alveg hörmuleg í að skjóta af byssu (hún hefur reyndar forceskill sem hún notar ef hún lendir í bardaga) hin (human forceadapt) er algjör hjúkka, hún notar forcinn ekki til neins annars en að lækna fólk en er samt alveg einstaklega gáfuð og sér oft um að skipuleggja áætlanir hjá hópnum hún berst reyndar með quarterstaff…fyrir utan það að hún er ógeðslega aum ;o) Þær hafa alltaf þurft að sætta sig við að vera í bakgrunni þegar kemur að því að slást og ef þær gera e-ð í bardaga er það þaulhugsað og lúmskt (eða reyna það).
ég spila líka oft wizard í AD&D eða þjóf og er þá líka ekkert að trana mér fram (ég get líka spilað fighter og soldier en það er oftast enginn skortur á þeim svo ég sé ekki tilganginn)

Það sem marr þarf aðalega að hafa þegar spilaður er “background character” er þolinmæði í bardögum… já og svo er ekki verra ef characterarnir eru gáfaðir svo hægt sé að taka þátt í skipilagningu hluta eða þá extreemly silly (eins og kender).
En spilarinn sem er með kallinn er ekki sá eini sem þarf að passa sig, hann verður að mynda einhver tengsl við amk 1 vöðabúnt sem getur þá varið hann er í harðbakkann slær. Svo verður að hafa mikið í non-combat skillum og knowledge sem hinir eru kannski ekki með því vöðvalaus character lifir á wits ;o) …það þýðir ekki að gera wizard sem er bara með 3 skill og svo galdrana sína… hann lifir ekki mörg level ef byrjað er á fyrsta ;o)

En hvað finnst ykkur um non-fighting machines? Hvernig finnst ykkur að spila þá og hvernig er að vera með þannig character í hóp?

Gourry fyrir 23 árum, 1 mánuði

Það getur orðið erfitt að spila non-fighting karaktera, þeir þurfa oftast að treysta á wits og connections og gallinn er að margir GM-ar eru ekkert að elaboreita á einhverju connections sem playerar hafa. Mjög sjaldan hef ég heyrt einhvern player segja “Þér er hollast að láta mig í friði, annars mun helvíti rigna á þig.” ef hann er ekki combat týpan.

Aftur á móti hef ég séð nokkra playera spila svona non combat týpur og til dæmis var það Skurðlæknir sem var Snake Shaman sem hafði lent í því að drepa einn sjúklingin sinn sem var Mafia Don. Hann var nú á flótta í skuggunum en honum var illa við að drepa. Hann gat alveg spilað þetta en gallinn er að hann varð í staðinn bara healing machine. Hann gerði mjög lítið nema að standa þarna og heala vini sína.

Þetta er samt misjafnt eftir campaigni, til dæmis er ekkert betra að vera combat týpa í World of Darkness(nema kannski Í Werewolf:The Apocalypse). Þar gefst manni talsvert fleiri tækifæri að búa til contact base og svona backup ef maður lendir i vandræðum. Til dæmis í Vampire: The Masquerade þá er mikið um political intrigue sem er kúl ef það er vel framkvæmt. Sama gildir um Mage: The Ascension þar sem spilið byggist á mysteries og puzzles.

mínir 2 aurar.

[------------------------------------]

Fyrra álit

Gourry fyrir 23 árum, 1 mánuði

Ég veit bara það að ég lenti í Über rollplay á Fáfnismótinu. Ekkert annað en combat allan andskotans tímann. Fékk alveg upp í kok af combatti.

[------------------------------------]

Fyrra álit

catatonic fyrir 23 árum, 1 mánuði

Ég er búinn að vera roleplayari núna í allavegena 10 ár, og ef það er eitthvað sem ég hef komist að þá er það það að rétta múdið skiptir öllu. Ef fílíngurinn er ekki réttur, endiði uppi með ekkert nema teningaköst og hraða atburðarrás, menn nenna ekkert að vera að eyða tíma í smáatriði og role play ef þeir sitja í óþægilegum sætum, í alltof björtu herbergi með mikinn hávaða og kliður í kringum sig.
Besta ráðið til að fá fólk í Roleplay (ekki Rollplay) fílíng er að dimma ljósin, setja einhverja spooky klassíska tónlist undir og stilla hana hrikalega lágt, kveikja á kertum og draga fyrir gluggatjöldin, og redda almennilegum sætum, og ef það gengur ekki upp, sitja þá frekar á gólfinu bara með kodda frekar en að misnota á sér rassgatið á einhverjum eldhúskolli. Ég hef séð verstu spilara í heimi taka mestu brilliant senur í heimi bara útaf því að stjórnanda og húsráðanda tókst að skapa rétta andrúmsloftið.

Vonandi kemur þetta rugl í mér ykkur að góðum notum.

Fyrra álit

tves fyrir 23 árum, 1 mánuði

Og jafnvel í Werewolf þarftu ekki að búa til combat character þar sem allir Werewolfs eru combat machines einna ástæðan til að búa til Ahroun er til að vera betri en góður í Combat.

Málið er að það eru rosalega fáir DM's sem gefa þér tækifæri á að ROLEPLAYA flestir stunda rollplay og skemmta sér ágætlega yfirþví…

Tves "noble/scoundrel/scout/adept/officer/emperors hand/sith accolite

Fyrra álit

Nefi fyrir 23 árum, 1 mánuði

Einmitt World of Darkness er eitthvað fyrir þig. Vampire the Dark Ages er heimur sem þú ættir að kynna þér. ég elska Thief í Ad&d og D&D og Mage er líka töff, eins með Priest. en reyndu að fá fólk í Vampire. þú geutr verið hackbuffslátrr-maskína enn það kemur þér ekki mjög langt, ef, EF þú/þið spilið þetta eins og ætlast sé til. political roleplay og að fá fólk tilað vinna fyrir þig er eitt það skemmtilegaast sem þú getur spilað ef allir eru til í að sleppa því að kasta teningum meiri hlutann á kvöldinu.

Fyrra álit

Icequeen fyrir 23 árum, 1 mánuði

ég hef prufað werewolf og vampire the masq.. e-ð. vandamálið er þannig séð ekki kerfið heldur meira fólkið sem marr spilar með og í hvernig skapi það er.
ég hef spilað AD&D þar sem við eyddum nokkrum tímum í að roleplaya en köstuðum ekki tening nema einusinni eða tvisvar en svo aftur á móti hafa verið kvöld þar sem marr gerir ekki annað en að lemja í klessu allt sem marr sér. ég reyni reyndar oftast að komast hjá því (ég sem við drekann frekar en að drepa hann).

Það er ég var aðalega ða koma á framfæri með greinninni er hve mikið það fer í taugarnar á mér að fólk gerir sér character með ákv. í stötum og þannig á blaði en spilar svo allt öðruvísi og leggur þannig hópinn í hætti :o/

Fyrra álit

bjorn fyrir 23 árum, 1 mánuði

það er satt að mikill meirihluti spunaspils fer í bardaga. það getur verði voðalega þægilegt líka en krefst nokkurs sem heitir á móðurmálinu “game-mechanic knowledge”, eða kerfis þekking.

þannig hefur til dæmis margfalt veikari persóna sigrað margfalt öflugri persónu í 1 á móti 1. því ef þú veist betur hvernig á að hreyfa sig í kerfinu, í stað þess að standa þarna og skiptast á tilraunum til að lækka hit punkta hjá andstæðingnum þá sigrar þú með yfirburðum eða tapar á óheppni.

mér (7 lvl þjófi í adnd 2nd ed) tókst til dæmis, í hreinum hnefabardaga að sigra 10. lvl bardagamann sem var svipað sterkur og ég. furðuleg röð fettna og brettna ásamt því að fella andstæðinginn nokkrum sinnum gerðu það að verkum að ég slapp frá honum án þess að fá á mig högg og með það mikilli aðdáun frá vinum hans, áhorfendunum, að ég slapp algerlega án skrámu.

kerfis þekking nær eingöngu svo langt sem bardagi og hæfileikanotkun nær. þar endar kerfið og leikurinn tekur öll völd, það vill nú svo skemmtilega til að ég er vonandi að fara að búa til persónu sem verður lítið sem ekkert bardagahneigð en á samt að koma til með að hafa mest áhrif á bardagann.

ég læt ykkur kannski vita hvernig fer með það seinna.

ein önnur persóna sem ég man eftir sem hefur aldrei lent í bardaga, þrátt fyrir að vera “monster-hunter” er discworld persónan mín. ekki svo lítill gutti með kjaft á við Loka lygasmið og ólæknanlega spilafíkn…
það næsta sem hann komst bardaga var þegar það var setið fyrir honum og félögum hans í litlu rjóðri, kjafturinn á honum, plús einn hnífur frá launmorðingjanum sem átti að drepa mig ef mér tækist ekki það sem mér var sett fyrir (þoli ekki fólk sem svindlar), gerði það að verkum að við röltum frá launsátrinu með nýjar birgðir af mat og innilegustu afsökunarbeiðnir sem dvergar geta gefið.

en, mikið rétt…spunaspil snýst þó nokkuð um adrenalínflæðið sem maður fær í bardaga og það að horfa á leiguliða sína drepa alla drekana er ekkert voðalega spennandi (fær mann til að óska að maður væri að leika þennan leiguliða sem á eftir að verða hetja fyrir skrímslaslátrunina).

bj0rn - …ég elska þessa íslensku ;o)

Fyrra álit

Jondalar fyrir 23 árum, 1 mánuði

Ég hef verið að spila og stjórna í um það bil 8 ár. Það er ekkert eins gaman og gott róleplay. Ég var vel var við það á spilamótinu síðasta að það er miklu skemmtilega að roleplay 1st level Wizard og hreinlega þurfa á allir sinni herkænskju og roleplay til að lifa af það sem maður lendi í.
En dagin eftir lendir maður í því að spila superlevel persónur sem gerðu næstum því ekkert annað en að lemja Orma sem voru einhverjir 1-2 kílómetra á stærð allt of langir bardagar. Eins og ég seigi Roleplay er til að Roleplayast ekki HACK and SLASH en sumir fíla það samt að hacka allt sem hreifist. Ég get lofa þeim sem fíla það að það verður leðinlegat í endan.

Jondalar - Ef einhver af ykkur hefur spilað Cyberpunk það er Cool að Roleplay það en það fer allt ef Dm.

Fyrra álit

angelfire fyrir 23 árum, 1 mánuði

Ég er að spila human thief í D&D3ed sem er vægast sagt algjör aumingi þegar kemur að bardögum. En hann getur talað sig út úr ótrúlegustu aðstæðum. Þegar ég spilaði hann síðast var ég búinn að reyta 30 dwarven figthera til reiði og þeir voru við það að fara að breyta mér í buff. En ég náði að tala þá til með þó nokkru bluffi og að segja þeim að þetta hafði allt verið misskilningur, og eftir smástund voru þeir farnir að bjóða mér mjöð. Þeir drukku sig fulla og ég pick pocketaði þá alla og gekk í burtu án þess að fá svo mikið sem skrámu á mitt fagra andlit. Þessi karakter er sá lang skemmtilegasti sem ég hef spilað.

Fyrra álit

catatonic fyrir 23 árum, 1 mánuði

eitt sinn spilaði ég ventrue í dark ages og náði að tala mig útúr werewolf attack, endaði með því að vingast við alpha leaderinn í packinu þótt ótrúlegt sé. En Beta úlfurinn varð reiður og ákvað að borða hann (alpha úflinn það er að segja).

Fyrra álit

hallurha fyrir 23 árum, 1 mánuði

Það getur verið gaman að spila background character, maður verður bara að verae týpan í það. Það henntar víst ekki öllum að gera það.

Ég tók eftir Vampire umræðunni og sumir voru að tala um að gallinn við vampire eru oft samspilarar.

Ég vil endilega benda öllum á LARP(live action roleplaying) hópinn sem er í gangi.
Ég var að jpina og verð að segja…Já, þetta er allt sem mig vantaði. Þar eru allir að taka roleplay alvarlega.

Allt gerist í Elysiumi sem þýðir að það munu eiginlega aldrei koma upp slagsmál, Einu
“die-rollin” verða social og mental challanges.
Og allir eru að reyna að gera þetta sem skemmtilegast og þetta byggist á Politics og Intrigue.(og smá intimidation :)

Fyrra álit

Manshoon fyrir 23 árum, 1 mánuði

Það að búa til karakter sem ekki vill slást en rokkar í bardaga, er auðvelt; ef DMinn er nægilega góður og hefur reynslu í að hlusta á spilarann blaðra sig útúr málinu, eða kasta einhverjum sniðugum galdri, það skiptir ekki alltof miklu máli hvað hann gerir, bara svo lengi að stjórnandinn skilji og er sáttur með útkomuna. Svo er annað mál og það er það hvort að Mage eða Cleric eru anti fighting. Galdrakarlar eru með hættulegustu andstæðingum í bardaga. Með einum galdri geta þeir eytt út heilli grúppu af spilurum. Prestar eru ekki eins öflugir í að drepa, en þeir geta samt kastað göldrum sem gefa andstæðingum mínusa og vinum plúsa. þeir einnig eru með Heal galdra og geta því einnig verið hættulegir í bardaga.

Það er líka eitt sem spilarar eiga erfitt með að skilja, þegar þeir eru á low level, er ekki óeðlilegt að flýja, þú getur ekki allt (enn). Með þolinmæði og wits muntu lifa, jafnvel þótt að þú ert fyrsta level mage með 3 skilla og svo galdra.

Fyrra álit

Corvus fyrir 23 árum, 1 mánuði

Of mikið af öllu er vont! Tökum vatn sem dæmi, þetta er okkur lífsnauðsynlegt, en of mikið af því og þú drukknar. Alveg eins eru bardagar skemmtileg afþreying, en ekki aðalatriðið.

Ég hef oft gegnum tíðina búið til persónur ófærar um að berjast. Eitt skiptið var eina ástæðan fyrir veru minni í hópnum sú að persónan var góð að elda - þurrkaður matur er ágætur til síns brúks, en ekki í hvert mál. Einnig er frekar algengt að persónurnar mínar kunni ekki að lesa, tökum sem dæmi bóndasoninn sem fer útí heim að freista gæfunnar, hann gæti svo sem alveg kunnað það, en það er fremur ólíklegt. Eins er frekar sjaldgæft að þær kunni að synda, þetta er náttúrulega erfitt fyrir okkur íslendinga að skilja, með alla þessa sundkennslu, en erlendis er sundkennsla ekki skylda og er sundkunnátta því bara alls ekkert svo algeng.

Lifi trúverðugar persónur!

Fyrra álit

Equilibrium fyrir 23 árum, 1 mánuði

Kannast ég nokkuð við þennan karakter??

Fyrra álit

Icequeen fyrir 23 árum, 1 mánuði

Heldurru það ;o)

…þetta er ekkert illa meint, mundu það ;o)

Fyrra álit

holukall fyrir 23 árum, 1 mánuði

einn uppáhalds characterinn minn er gaur sem ég er búinn að spila frekar lengi í 3rd edition D&D. hann er orðinn 19lvl fighter og 1st lvl barbarian. hann er með 34 í str. og attack bonusinn er um 35, hann á meira en 1.000.000 gp í lausu. hann er yfirleitt ekki að berjast og nennir því sjaldan, hann á ekki einu sinni +5 sverð heldur +3 (vorpal). hann er alltaf að deyja og er alveg sama því hann reddast alltaf. hann er mestan hluta dagsins í baði (er ekki hommi)

———————

Fyrra álit

Spunaspil

Spunaspil

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

anti-fighting Characterar

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi