já paladin hefur alltaf verið uppáhalds classinn minnn í öllu sme hann kemur fyrir í…ég veit ekki akkuru en mér finnnst bara heilagir stríðsmenn svo ógeðslega töff gaurar…svona gaurar sem að biðja eftir bardaga og svoleiðis.

Paldin classinn sem slíkur (og þá er ég að tala um D&D því ég man ekki eftir að hafa séð hann í öðrum kerfum, öðrum en tölvuleikjum það er að segja) höfðar ekkert sérstaklega til mín persónulega. Kerfislega séð er hann miðjumoð - verður aldrei jafn góður stríðsmaður og fighter eða barbarian og aldrei jafn góður healer og cleric. Og þar sem ég sjálfur er ekkert sérlega trúaður á ég frekar erfitt með að setja mig inn í réttan persónuleika til að roleplaya paladin almennilega. Ég tek engu að síður ofan af fyrir þeim sem það geta.

Einhvern veginn entist ég reyndar til að spila Paladin frá fyrsta leveli upp á 22. level fyrir hvað? Tveimur árum? Eitthvað þannig. Fín tilbreyting, en ég myndi ekki nenna því aftur.

Öreiga/farands riddarar sem hafa einhverja tengingu við kirkjuna enn þó ekki riddarareglurnar

Þróun riddarastéttarinnar er viirkilega merkileg og hvet alla til þess að kynna sér hana meira

Paladin er sá class sem hefur alltaf höfðað mest til mín í D&D, og ég er alveg sammála þér Icequeen um það að hann er betur túlkaður sem “hinn staðfasti riddari” heldur en “hinn heilagi stríðsmaður”. Og persónulega þoli ég ekki þessa persónugerð í mörgum bókmentum og spilunum að paladin sé (eins og þú orðaðir það svo nett) með spítu upp í óæðri endanum.

Paladin er einhver sem berst fyrir því sem hann trúir á, án þess þó að troða því upp á aðra.

Hann er tryggasti vinur sem þú getur eignast og stendur alltaf með þér ef brotið er á rétti þínum, sama hversu mótvægið er mikið.

Hann hendir ekki lífi sínu frá sér í einhverri vitleysu (eins og að ráðast á 10000 orka her), en ef hann sér fram á að ef hann fórni sér geti hann bjargað mörgum öðrum (eins og að halda hurð eða skarði) hikar hann ekki við það.

Hann berst hiklaust á móti yfirnáttúrulegum illum öflum en níðist ekki á venjulegu fólki þó það hafi illt í hyggju, heldur fylgist með því og hefur hemil á því ef það reynir að fremja illvirki (það á oftast við ef að þeir illu eru “party members”).

Hann er ekki ekki óskeikull og ef hann er alvöru paladin þá gerir hann sér vel grein fyrir því.

Þær sögur sem mér finnst hafa farið lang best með paladins eru Crimson Shadow serían eftir R.A. Salvatore, Oath of Swords eftir David Webber og Sword of Truth eftir Terry Goodkind.

Í Crimson Shadow er paladin-inn gamall riddari sem aðalpersónan hittir þar sem hann er að innheimta skatt. Eftir að aðalpersónan sigrar hann í einvígi bregst hann við heiðarlega og gefur sig honum að hönd. Seinna þegar aðalpersónan lendir í bardaga við öflugan djöful sem hann ræður engan veginn við kemur gamli paladin-inn og ræðst á hann, særir djöfullinn illa og rekur hann á flótta en lætur lífið í bardaganum. Bara lýsingin á paladin-inum í því atriði finnst mér alveg mögnum.

Oath of Swords fjallar um Hradani-inn Bahzell Bahnakson, ferðalag hans um heiminn og leið hans að því að verða paladin. (Hradani eru stórir, sterkir menn með refaleg eyru, mjög frumstæðir, utangarðsmenn í hinum siðmenntaða heimi og það liggur á þeim bölvun sem dregur þá í mikinn bardagaofsa ef þeir geta ekki haft hemil á reiðinni.) Lýsingarnar í þessari bók eru alveg frábærar og ég mæli með henni og öðrum bókum eftir David Webber við hvern sem er.

Sword of Truth bækurnar þekkja eflaust flestir fantasíu unnendur. (og ef ekki þá ættur þeir að gera það, þessi gaur skilur Robert Jordan gjörsamlega eftir í forinni ^_^) Richard Rahl, aðalpersóna bókanna er í mínum augum ekkert annað en paladin. Það að vera paladin þarf ekki að þýða að þú getir ekki verið galdrakall og rekki líka, þannig hugsun verður bara til útaf class kerfinu í D&D. Richard hagar sér í einu og öllu eins og ég sé paladin fyrir mér, hvernig hann bregst við aðstæðum, kemur fram við fólk og hreinn persónustyrkur hans. Sem dæmi er mín uppáhalds bók í seríunni Faith of the Fallen, þar sem hann gerir fátt meira en að vinna eðlilega vinnu, tala við fólk og byggja styttu.

Afsakið þessa langloku, ég komst í ham ;-p

Kveðja,
Halldór Ingvi

það fyrsta sem ég hugsaði þegar ég sá greinina var “ bubble boy ” …. ( WoW ) en datt í hug að lesa hana

Mér fyrst það soldið flott hvernig Halldór Ingvi var að lýsa Paladins og Icequees líka…. en ég spila D&D og ég hef alltaf sé paladins ekki beint með prikið upp í ****** en samt soldið stífir eins og “ mín leið er rétt og ef þú ert að reyna að mótmæla mér þá ….. ” getur líka verið að því að maður sem spilaði paladinin var þannig :S

ég hef spilað paladin í ad&d og var það fyrsti caracterinn minn, ég sá hann fyrir mér sem leiðtoga,göfugann og mjög trúaðan. Hann átti einnig að vera merki þess góða í heiminum og berjast gegn hinu illa. Hann átti að veita von og leiða heri og hann átti að hafa mikla visku. Og ekki má gleyma skínandi brynju og hann var aldrei óhreinn það er svona virðingartákn finnst mér.Hinsvegar gat ég nú ekkert farið alveg eftir þessu og svona þorði ekkert að role pleyja caracterinn mikið því allt fór fram á ensku. En ég er mjöög hrifinn af paladins og bara þeir eru áhugaverðir caracterar :)

Alltaf gaman að vera paladin =)

Þá fær maður að segja hluti eins og “Step away from the fair lady foul creature!” Og þannig skemmtilega hluti með leiktilþrifum og allt =)

Og að sparka upp hurð og segja “Haha!” (svona “Haha! I got you evil beast!” Ekki svona “Haha you have no life”) er best =)

PALLYS FTW

Refsivendar góðlegra guða, hell já!
En það er eitt smáveigis kjánalegt við hann, sem er kanski spurning um ósamhæfingu á milli bóka, code of conduct á að fara eftir guðnum.
Segjum að hérna höfum við Paladin Týrs, hann, er að elta morðingja, nær honum, he has to return him to justice,og ef hann myndi drepa hann í köldu blóði, bæ bæ paladin special abilities.
Aftur á móti hérna höfum við Paladin of Hoar, setjum hann í sömu aðstæður, drepur morðingjann í köldu blóði, hann myndi komast upp með það, the dogma og Hoar er god of Vengeance, finnur ekki annann guð sem lifir jafn mikið eftir “eye for an eye, tooth for a tooth.” samt myndi paladin hoars öruglega ekki gera það, en það er bara aukaatriði.

Nice grein… gefur mér alveg nýja sýn/pælingar á/um paladins…

fær mig meira að segja til að langa til að prófa spunaspil. Ekki fyrsta skipti sem ég fæ þá flugu í hausinn, en hingað til hef ég eingöngu verið í tölvu RPGs… og jafnvel spila paladin! En já reynsla mín af paladins í tölvu RPGs hefur ekki verið nett… mér hefur hingað til fundist þeir pirrandi, þröngsýn fífl sem eru með hausinn á kafi í rassgati trúarbragða í þokkabót… ekki minn bolli af tei.

Mér finnst paladins í WoW SÉRSTAKLEGA pirrandi… *gubb*. (og sýn manns af paladins er orðin vel menguð af þeim eftir að hafa á tímabili spilað WoW í tvem betum og eitthvað af retail.. samtals 7+ mánuði or sum)

Hata Paladins.Allir nota þá alltaf sem einhverja afsökun til að vera Awfull god, þokkalega endalaust ömurlega leiðinlegt.
Og já eða practical apaldins og geta þar af leiðandi gert það sem þeim sýnist(ef dminn leifir það ;)

að setja Paladin ekki upp sem heilagan sríðsmann heldur sem Staðfastan stríðsmann.

Var þá William Wallace Paladin?
bara svona ágæt spurning.
Hann var staðfastur á sínum málum.

síðan líka svo Hún hérna Joan of Arc var hún paladin eða ekki.
samkvæmt því sem við þekkjum frá D&D þá var hún Paladin.

En mér sjálfum finnst það vera í D&D þá er hann heilagur stíðsmaður.
Mér finnst ekki að hann ætti endilega að vera stíðsmaður ljósins eins og hann er settur fram sem hinn heilagi sríðsmaður mér finns að hann sé hetja sem að sé fastur á sínum málum og geri allt til þess að því sé framgengt en reyni sem helst að gera það fryðsamlega og án stríðs en ef til þess þarf að úthella blóði þá geri hann það og sínir snilli sína í stríðum sem Hetja og öflugur stríðsmaður.

Ég sem DM nota ákveðið skemmtilegt kerfi á Paladin (D&D): Absolute Conviction. Þetta þýðir að Pallinn missir ekki awesome Paladin Abilities ef hann hættir að vera góður. Basically, þá hefur hann í rauninni aflið frá sjálfum sér.

Ég segi að allir DnDmenn fari inn á http://boards1.wizards.com/

Þetta eru chatsíður fyrir DnDspilara.

Persónulega er ég mjög mikið á móti þessari ‘paladin’ hugmynd sem hefur skapast í gegnum ár D&D.

Flestir Paladin spilarar sem ég hef séð búa til innantómar persónur með engin persónueinkenni önnur en sjást á öllum öðrum Staðfestum Riddurum (ég er mjög sáttur við íslenska nafnið, þakka þér Icequeen).

Fighter. Hvað dettur fólki í hug er þeir hugsa um stríðsmannin? Það getur verið Gladiator-týpan, trúaði stríðsmaðurinn sem treystir örlögunum útí eitt. Það getur verið þung-brynjaði sverðmeistarinn sem lærði bardagastíl sinn frá ævafornum dularfullum meistara. Það getur verið gamli og reyndi bogamaðurinn sem hefur ávalt haft sinn frábæra hæfileika og einbeitt sér að honum.

Seinast þegar ég spilaði D&D (sem var fyrir nokkru), þá vildi ég ekki hafa Paladin, heldur frekar Champion, stríðsmann sem lifir aðeins fyrir málstað sinn. Margir aðrir leikir hafa svipað kerfi, svipaða hugmynd. Aðrir láta sér duga að hafa ‘warrior’ sem er bara mjög treystandi á trú sína.

Því Paladin, í sjálfu sér, er svo innantómur. Ég veit að allir klassarnir eru innantómir að vissu leyti, en ég hef séð mjög litlar persónuskapanir meðal Paladin. Ég hef séð þróaðri Barba, menn með skemmtilegar persónur og flottar sögur sem eru ekki alltaf eins.

Ég veit, ég veit, ég er ekki sanngjarn gagnar riddörunum ‘heilögu.’ Þeir geta verið svalir, og margir rithöfundar hafa sýnt fram á það, en mér finnst ég ávalt vera að sjá sömu persónuna.

Ef ég myndi stjórna D&D (sem ég geri ekki) og það væri Paladin NPC, þá myndi ég spila hann út eins og alvöru ‘absolute follower of justice.’ Persóna sem fylgir algjörlega og bara LG alignment (persónu aðhyllingu?).

Þetta væri böðull trúar sinnar sem slátraði mönnum, konum og öldruðum jafnt ef þau neyta að játa syndir sínar og iðrast (og jafnvel þá væri hann líklegur til að gefa þeim aðeins ‘góðann dauðadag’). Þetta er ‘hetjan’ sem myndi drepa börn bæjastjórans eftir að hann bjargar þeim frá illu seiðskröttunum, hreinlega vegna þess að þeir hefðu getað haft áhrif á réttvísiskennd barnanna.

Fyrrum glæpamaður sem myndi vera miskunarlaus morðingi í nafni trúar sinnar, hreinlega því hann væri iðrandi yfir fyrrum glæpum sínum.

Þannig væri Staðfesti riddarinn minn.

Allt er svart eða hvítt.

Allt sem er ekki með honum, er á móti honum.

Hann væri hinn fullkomni trúarboði sem vissi að himnaríki kæmi aðeins til hans ef hann gæfi líf sitt í nafni þess.

Æi mér finnst paladin hálf-tilgerðarlegur class… ég verð nú að segja það. Þegar krossfararnir voru á sínum tíma, heittrúaðir á hið góða, náungakærleika og fyrirgefningu syndanna endaði það bara í einu mesta blóðbaði sögunnar. Heit trú + ofbeldi = endar alltaf sem einhver viðbjóður, paladin er engin undantekning.

hey powerhouse þarf að vera betri en allir í spilinu!













































Farið í wow!(eða einhvern annan mmorpg)

Ég held að Paladin myndi virka best ef það myndi skifta um nafn á classinum og gæti valið um LG, LN eða LE en helst bara taka út þetta agliment(hvernig sem það er nú skrifað) það myndi virka lang best held ég.
Mér finnst classin henta best eins og þú nefndir “staðfastur riddari” sem þjónar bara kirkjuni eða keisaranum.
Megin markmiðið hjá honum er að halda uppi lögum.
Tökum eitt lýtið dæmi hvað myndi LG Paladin gera ef kona með lítið barn rænir brauði af versunar eiganda og lögin í ríkinu er dauðarefsing gegn þjófnaði? Ætti hann að vera góði dudeinn og hjálpa henni að flýja eða láta hana í hendur eigandans og hún lætur lífið.

góð pæling þarna í Endanum.

Ég myndi sjálfur segja að Paladin er Maður sem fer eftir lögum en skilur að fólk mun ALLTAF vera í vanda. Í t.d. Forgotten realms þá er svona Paladin Orders. Paladins þar skilja að þeir eiga að koma fram Lög og reglu en á meðan Fátækt fólk er til staðar þá verður alltaf rænt, Þannig að ég myndi segja að þeirra pæling væri að Hann myndi Redda henni með því að borga fyrir hana og svo hjálpa henni á því að koma sér í betri stöðu.

t.d. að redda henni vinnu þar sem hún getur fengið pening.

Þetta væri pæling mín á Paladin í þessu Máli.

Ég sjálfur hef tekið eftir því að margir líta á að þegar þeir vita að eitthver er búinn að drepa þennan mann þarna og hann fer á eftir honum. Þá mun hann frekar reyna að fá hann til þess að koma hljóðlega og tala við hann, ég sjálfur myndi segja að Paladin mun bara nota vopn sitt sem vörn.

Hægt er að líkja Paladins Við Jedis í Star Wars. Þeir berjast gegn ranglæti í heiminum og eru tilbúnir að fórna lífi sínu fyrir því sem þeir trúa á. En þeir eru ekki hemskir og fara að berjast einir á móti heilum her. Ef þeir Neyðast til þess nota þeir hausinn í stað styrksins.